Heb je ooit in een vriendenkring zulke bestemmingen gezien die een verscheidenheid aan mislukkingen en problemen aantrokken? Voor goede reden over sommige mensen, zeggen we: "Drieëndertig ongeluk." Anderen daarentegen lijken geprogrammeerd voor succes. Veel geluk lijkt in je handen te zweven: de juiste persoon komt tegelijkertijd samen wanneer hij en alleen hij het probleem kan oplossen, de prijs valt plotseling plotseling uit de lucht op zijn hoofd ... Dus, Hare Majesteit Destiny regeert ons, of wijzelf ons temmen?
Merk je op het moment van gevaar of juist in een moeilijke situatie, wat bedoel je tegen jezelf, het voorspellen van de uitkomst van de gebeurtenissen? Besteed je aandacht aan welke woorden en hoe je jezelf berispte op het moment van mislukkingen en misstappen? Immers, iedereen heeft een mislukking, ongeacht onze succesvolle of niet-succesvolle carrière, studie, inkomen en materiële misrekeningen.
Dit is waar het plezier begint. Immers, een succesvol persoon is anders dan een verliezer is niet op het hoogtepunt van roem en "in de bloei van het leven." Het is de reactie op falen in een activiteit of een onderneming die een radicaal succesvolle persoon onderscheidt van een eeuwig ongelukkige "martelaar".
Het toont het belangrijkste en fundamentele, dat in het algemeen de basis is voor persoonlijk gedrag. Dit is een levenshouding. De positie van de winnaar of de positie van het slachtoffer. Om een slachtoffer te zijn of te zijn van omstandigheden - bij 99,9% is de keuze van ons.
Zie ook: Hoe een nieuw leven beginnen?
Het "offer" in zijn gedrag komt noodzakelijkerwijs over in bepaalde stereotypen, die uiteindelijk tot mislukken leiden.
Laten we proberen verschillende van dergelijke stereotypen naar voren te halen:
• De gewoonte om de mensen in het rond en rondom de schuld te geven voor hun tegenslagen. Weer, verkeer, files, een slechte baas, etc., - alles blijkt vijandig te zijn, alles bemoeit en kwelt het arme 'slachtoffer'.
• Passiviteit en nalaten op het moment van gevaar en falen. In plaats van een oplossing en een creatieve benadering van iemands eigen leven en iemands lot te vinden, toont een persoon slechts activiteit in één richting: hij wil niet actief het probleem oplossen dat is ontstaan.
• Overtuiging van het onvermogen om iets op te lossen, vertrouwen in het falen van enig idee.
• Wegen zoeken ... nee, geen oplossingen, maar manieren om een probleem te voorkomen. De wens om te verbergen, zich afkeren van de situatie.
In de diepten van zijn ziel heeft een persoon die zo'n positie heeft ingenomen in de meeste gevallen een laag zelfbeeld. De wortels hiervan - in het verre verleden, ze zijn "komen uit de kindertijd".
Wanneer we een kind berispen voor een fout en het tegelijkertijd vergelijken met degenen om ons heen, vormen we daar al embryo's van een lage schatting van onszelf en onze acties. Bovendien raakt het kind eraan gewend bang te zijn voor zijn eigen fouten, hij is bang fouten te maken. Maar het is niet voor niets dat ze zeggen: "Alleen degene die niets doet, vergist zich niet."
Om het creatieve potentieel dat elk van onze fouten met zich meebrengt niet te doden, is het de moeite waard na te denken over hoe, met welke woorden en acties we erop reageren. Immers, een persoon is een zelfregulerend en zelflerend systeem, een fout voor zo'n systeem is een geschenk van boven. Ja, ja, wees niet verrast. In een keer konden we alleen leren lopen, omdat we niet bang waren voor een aantal zeer onaangename en pijnlijke vallen.
We hebben niet tegen onszelf gezegd in die verre, tedere leeftijd, nog steeds niet wetende hoe te twijfelen aan ons eigen kunnen: "Ik kan het niet", maar ze vroegen: "Hoe kan ik?". Zelfs toen was het moment van creativiteit, het vertalen van de passieve positie van een verliezer in de actieve installatie van de winnaar, beschikbaar voor ieder van ons. Leidt deze gedachte je niet tot heilige schroom: we zijn allemaal, absoluut alles, geprogrammeerd voor succes, zonder uitzonderingen!
Vele jaren geleden voerden psychologen samen met criminologen en sociologen een studie uit waarvan de resultaten zeer, zeer leerzaam waren. Een grote groep proefpersonen werd door een grote groep mensen gevraagd de grote winkel te verlaten. Ze werden gefotografeerd. Vervolgens werd deze foto voorgesteld aan een groep psychologen die probeerden een conclusie te trekken over de kenmerken van ieders persoonlijkheid en een soort "risicogroep" te onthullen - mensen die bijzonder gevoelig zijn voor verschillende problemen, verwondingen door ongevallen, roofovervallen, enz.
Aan de andere kant werd dezelfde foto aangeboden aan degenen die het gebruikelijk is om zich te isoleren van de maatschappij in "plaatsen die niet zo afgelegen zijn", dat wil zeggen vertegenwoordigers van de criminele omgeving. Zakkenrollers, allerlei boeven, maniakken en criminelen van alle categorieën moesten intuïtief een potentieel slachtoffer identificeren. Er gebeurde iets geweldigs hier:
• eerst vielen beide lijsten bijna samen;
• ten tweede werd de groep mensen die onderzocht werd al enige tijd in de gaten gehouden en de gebeurtenissen in hun leven bevestigden het "voorspelde lot" met een zo hoog percentage dat bijna geen kans werd uitgesloten.
De conclusie suggereert zichzelf: ons lichaam, onze gedachten, onze beslissingen en als gevolg daarvan sturen al onze acties in een bekende Universe-taal onzichtbare maar zeer krachtige signalen. Deze signalen, gereflecteerd, komen bij ons terug in de vorm van echte resultaten en gebeurtenissen, die we nemen als geschenken of slagen van het lot. Wanneer je klagen over slecht weer of andere "willekeurige" problemen, vergeet dan niet: het universum hoort je en is klaar om je elk woord te beantwoorden. Welk woord zal het zijn: grumpily ontevreden of helder en creatief?
De keuze is altijd aan u!
