Polygraaf of, met andere woorden, een leugendetector nu actief gebruikt in verschillende gebieden van het menselijk leven: bij het onderzoeken van misdaden, bij het aanvragen van werk in sommige structuren, om mensen die al werken te verifiëren.
Maar hoe geef je een leugendetector door? Om de kans op fouten in de resultaten te verkleinen, is het belangrijk om u voor te bereiden op de test.
Hoe zich voor te bereiden op de cheque?
Ondanks populair geloof, leugendetector niet in staat om een leugen met honderd procent kans te detecteren.
Het bevat alleen specifieke veranderingen in de fysiologische toestand van het onderwerp, wat op een leugen kan duiden, maar dit kan niet wijzen.
Wetenschappelijke studies die herhaaldelijk in deze richting zijn uitgevoerd, laten zien dat polygraph-testen alleen in bepaalde gevallen nuttig kunnen zijn, bijvoorbeeld bij het interviewen van een klein aantal mensen over de misdaad die is gebeurd.
Echter, het testen van polygraphs is meestal niet de enige methode die wordt gebruikt om de waarheid over een misdrijf te identificeren.
Daarom is het voor een persoon die heeft geleerd dat hij wordt geconfronteerd met een polygraaftest, belangrijk om dat te onthouden perfect. Om de kans op een apparaatfout te verkleinen, moet u zich goed voorbereiden voor het testen:
- Probeer je lichaam tijdens de test goed te laten voelen. Zorg dat je goed slaapt. Slaap moet minstens zeven tot acht uur zijn en u moet op uw gebruikelijke tijd naar bed gaan. Voer procedures uit die u altijd hebben geholpen om te kalmeren, zich beter te voelen en u voor te bereiden op bed, behalve voor het nemen van medicijnen. U kunt bijvoorbeeld douchen, in een schuimbad liggen, een paar hoofdstukken van uw favoriete boek lezen. Sla maaltijden niet over voor controle.
- Bestudeer de informatie over hoe de polygraaf werkt, hoe de controle zal worden uitgevoerd. Dit zal je helpen kalmeren. Tegelijkertijd is het noodzakelijk leessites uit te sluiten die zijn gewijd aan methoden die een leugen kunnen verbergen: daar kunt u vaak materialen vinden die u nerveuzer maken.
- Neem niet minimaal 24 uur per dag in voordat u psychoactieve stoffen test.: kalmerende middelen, drugs, alcohol, antidepressiva, antipsychotica. Als u regelmatig psychoactieve stoffen moet nemen in verband met de ziekte, stel dan de personen op de hoogte die de test organiseren. In sommige gevallen zal het je zelfs bevrijden van testen.
Ook moet u niet beginnen met het nemen van een nieuw medicijn aan de vooravond van testen en deelnemen aan activiteiten die inademing van giftige stoffen omvatten (bijvoorbeeld het schilderen van muren, met behulp van giftige kleefstoffen).
- Denk niet te veel na over de aankomende tests en wind jezelf niet op. Het is ook belangrijk om de verificatie minder te bespreken met familieleden, vrienden, collega's en kennissen: ze kunnen verschillende 'horrorverhalen' en stereotypen van de polygraaf onthouden die ervoor zorgen dat u zich ongemakkelijk voelt.
- Probeer aan de vooravond van testen niet nerveus te zijn. Maak indien mogelijk geen belangrijke beslissingen, vermijd conflictsituaties.
- Controleer voor het inchecken naar het toilet. Als een persoon tijdens de test de aandrang onder controle houdt en de kringspieren aanspant, kan dit de testresultaten negatief beïnvloeden.
Vergeet niet dat een gezagsgetrouwe burger geen zin heeft om bang te zijn voor een leugendetectortest.
Wie kan een polygraaf niet nemen?
Niet alle mensen mogen een leugendetector controleren, omdat veel ziekten en aandoeningen de testresultaten kunnen beïnvloeden.
Contra-indicaties:
- Age. Personen jonger dan veertien slagen niet voor een leugendetectortest. Een kind van veertien of zestien jaar kan worden getest, maar alleen als zijn ouders of verzorgers schriftelijke toestemming geven. De test vindt in dit geval plaats in aanwezigheid van een leraar of een psycholoog.
Als het kind ouder dan zestien is, wordt het testen ook uitgevoerd met toestemming van de voogden, maar de aanwezigheid van een psycholoog of leraar is niet nodig.
- Geestelijke ziekte, in het bijzonder die waarvoor iemand een bepaalde mate van waanzin kan aantonen: verschillende soorten schizofrenie, bipolaire stoornis, sommige vormen van psychopathie.
- Mentale retardatie. Mensen met mentale retardatie kunnen meestal niet correct worden getest.
- Ernstige hypertensie, wat gepaard gaat met ernstige hypertensieve crises.
- De herstelperiode na een beroerte, een hartaanval of een ernstige operatie. Als er minder dan zes maanden verstreken zijn sinds het moment van de operatie of de ontwikkeling van een beroerte, een hartaanval
- Acute cardiovasculaire insufficiëntie en andere ernstige hartaandoeningen.
- Letsels van het centrale zenuwstelsel traumatische, organische aard.
- Zwangerschap. In sommige gevallen is het toegestaan om te controleren of de zwangerschap in het eerste trimester is, maar op voorwaarde dat de zwangere vrouw geen uitgesproken toxicose en andere abnormaliteiten heeft.
Tijdens de zwangerschap, gelegen in het tweede en derde trimester, wordt de controle niet uitgevoerd.
- De periode van blootstelling aan psychoactieve stoffen: medicijnen, alcoholische dranken, kalmerende middelen, kalmerende middelen, antipsychotica, antidepressiva. Dit geldt ook voor niet-standaard middelen die het centrale zenuwstelsel kunnen beïnvloeden: inademing (en gebruik in een andere vorm) van verschillende chemische dampen, waaronder de geur van lijm, inname van verschillende alcoholische likeuren en colognes.
- Bronchiale astma, paroxysmale hoest (het wordt vaak waargenomen in de aanwezigheid van verschillende infectieziekten en tumorprocessen in de bovenste luchtwegen).
- Ernstige pijn van welke aard dan ook, vooral een die niet kan worden bestreden zonder het gebruik van narcotische analgetica. Als de pijn tijdelijk is (bijvoorbeeld ernstige pijn vóór en tijdens de menstruatie), wordt de test uitgesteld.
- Epilepsie. Als de persoon epilepsie heeft in een extreem milde vorm, is testen mogelijk.
- Verschillende soorten uitputting: fysiek, nerveus.
- Honger. Als het onderwerp niet langer dan vijf uur heeft gegeten, wordt de test niet uitgevoerd.
Voor mensen die andere ernstige ziektes en aandoeningen hebben, is het belangrijk om ze te melden aan de organisatoren van de test.
Het is belangrijk voor diegenen die een aandoening hebben waarbij de test gecontraïndiceerd is hulp van de dokter.
Ook moeten deskundigen die de test controleren rekening houden met het feit dat de meerderheid van de ouderen veel chronische ziekten heeft en regelmatig medicijnen gebruikt die de testresultaten kunnen beïnvloeden.
Kenmerken van de procedure
Hoe is de polygraaftest?
Vóór de test bespreken het onderwerp en de polygraaf-examinator de volgende punten:
- De opportuniteit van testen in deze periode. De polygraaf-examinator stelt het onderwerp vragen over zijn somatische en mentale toestand, vraagt welke medicijnen hij regelmatig gebruikt, enzovoort.
- Discussie over vragen die tijdens het testproces worden gesteld. Een lijst met vragen moet altijd vooraf worden verstrekt. Het zou alleen die vragen moeten bevatten die in monosyllabels kunnen worden beantwoord: "ja" of "nee". De proefpersoon moet tijd hebben om ze zorgvuldig te bestuderen.
- Vragen die de kenmerken van de aard van het onderwerp en zijn intellectuele capaciteiten zullen onthullen.
- Andere problemen. Een proefpersoon kan bijvoorbeeld vragen van een polygraaf-examinator stellen die hem interesseren. De polygraaf-examinator vertelt hoe het apparaat werkt en hoe het zich moet gedragen.
De ruimte waarin het wordt getest, moet in een minimalistische stijl worden ontworpen: er mogen geen heldere, kleurrijke elementen (ornamenten, schilderijen aan de muren) zijn, een overvloed aan objecten.
de ideaal de ruimte zou alleen uitrusting voor de inspectie en meubilair om te zitten moeten zijn. Het is ook wenselijk om geluidsisolatie te hebben, geen ramen.
Na bespreking vult het onderwerp de nodige documentatie in en krijgt de tijd om naar het toilet te gaan en zijn handen te wassen.
wanneer polygrafische sensoren bevestigd op het lichaam, past de polygraaf-examinator dit op een bepaalde manier aan.
Tegelijkertijd kan hij vragen stellen die laten zien hoe een persoon op een leugen reageert en de polygraaf beter kan aanpassen.
Hierna begint het testen direct. Eén test omvat meestal ongeveer twaalf vragen, maar er zijn verschillende van dergelijke tests volledig.
De polygraaftest duurt lang, omdat deze in fasen wordt uitgevoerd. Hoe lang is de polygraaf? Gemiddeld duurt het een uur of langer, afhankelijk van de aard van de test en andere omstandigheden.
De resultaten van de test melden later: dit kan in een week of in een maand gebeuren. Hoe meer onderwerpen worden getest en hoe langer de test wordt uitgevoerd, hoe meer tijd specialisten nodig hebben om het resultaat te verwerken.
Hoe gedraag je je tijdens het onderzoek?
Tips om de test succesvol af te leggen:
- Sta jezelf toe nerveus te zijn. De meeste mensen die een leugendetectortest ondergaan, kunnen geen volledige gemoedsrust handhaven en dit is normaal. Zelf kunstmatig "aanpassen" is zinloos, probeer je natuurlijk beter te gedragen, zodat de specialist beter begrijpt hoe je reageert op de waarheid en leugens.
- Antwoord waarheidsgetrouw. De polygraaftest wordt meestal uitgevoerd door mensen die niets verkeerd hebben gedaan. Beantwoord gewoon eerlijke vragen en wees gerust dat alles in orde zal zijn.
- Vergeet niet dat je de polygraaf-examinator kunt vragen om je meerdere keren een vraag te stellen. Tijdens de discussie kunt u hem vragen hoe vaak u dit kunt doen. Je kunt de gestelde vraag ook meteen beantwoorden. Geen haast om te antwoorden: luister naar de vraag volledig en pas dan antwoord.
Elke persoon moet zelf beslissen of hij wil proberen het apparaat te misleiden of niet. In feite zou de beste optie zijn om misleiding te elimineren, omdat niet alle mensen dit kunnen goed genoeg om je eigen staat te beheersen.
Bovendien kan een expert, voordat hij controleert, je inspecteren: vraag bijvoorbeeld om je schoenen uit te trekken om er zeker van te zijn dat je er geen knoop hebt geplaatst om de resultaten met behulp van pijn te beïnvloeden.
Een ervaren polygraaf-examinator kan andere soortgelijke trucs opmerken, bijvoorbeeld om te zien hoe je bijt op je tong of je spieren belast. Daarom is het voor een persoon die een polygraaf probeert te misleiden, noodzakelijk methoden te kiezen zelfcontrole en ontspanning.
Vragen vaak gesteld door polygraaf examinatoren
Veelgestelde voorbeeldvragen van mensen komt werken bij het ministerie van Binnenlandse Zaken:
- "Wil je iemand vernederen?";
- "Heeft u ooit psychoactieve / narcotische stoffen gebruikt?";
- "Heb je ooit een dier pijn gedaan / een dier gedood?";
- "Heeft u het vervoer tijdens de periode van alcoholvergiftiging gehad?";
- "Houd je van wapens?";
- "Houd je van alcoholische dranken?".
Ook zijn vragen meestal gericht op het identificeren van de neiging van de werknemer om onwettige handelingen te plegen (omkoping, bezit van drugs, wapens, verlangen naar wreedheid, geweld, diefstal).
Veelgestelde vragen van mensen het betreden van de dienst van de FSBzijn vergelijkbaar met diegene die worden ingesteld wanneer ze zich bij de politie voegen, en kunnen omvatten:
- "Heb je een strafblad?";
- "Heeft u ervaring met het gebruik van drugs?";
- "Drink je graag alcohol?".
Mensen proberen een baan krijgen bij de ondernemingkan ook worden geconfronteerd met de noodzaak om een polygraph-test te halen.
In de regel zijn de vragen vergelijkbaar met de hierboven genoemde vragen en zijn ze meestal gericht op het identificeren van mensen die illegale handelingen hebben gepleegd die de neiging hebben tot verschillende verslavingen (verdovende middelen, alcoholverslaving, gokken), connecties hebben in de criminele wereld, steekpenningen enzovoort.
Wat te doen als de polygraaf niet is geslaagd op het ministerie van Binnenlandse Zaken? Als een persoon niet kon worden getest, hij krijgt geen toegang. Hij kan de test opnieuw passeren, maar meestal niet eerder dan zes maanden.
Hoe wordt de leugendetector getest? Ontdek het uit de video:
