We komen veel dingen in deze wereld te begrijpen dankzij onze intelligentie. Uit boeken en andere bronnen leert een persoon hoe het banksysteem is georganiseerd, welke krachten de atoomkern stabiel houden en welke processen binnen de computer plaatsvinden. Een persoon hoeft niet per se ervaren te zijn om deze dingen te begrijpen, hij kan veel over deze wereld leren, gebaseerd op de werken en studies van andere mensen.
Maar is intellectuele kennis in staat om een persoon voldoende kennis over zichzelf te geven? En ja en nee. Aan de ene kant kan het onderzoek van psychologie, sociologie, filosofie ons veel kennis over een persoon, over de aard van zijn denken, over zijn emoties geven. Aan de andere kant helpt boekkennis ons niet altijd diep in onze eigen aard door te dringen, onze angsten te realiseren, manieren te vinden om onze tekortkomingen te overwinnen.
Ervaring met persoonlijke ervaring
Waarom gebeurt dit? De eerste reden is het feit dat de moderne westerse wetenschap van de mens ons ver van alles over hem kan vertellen. De mensheid dringt dieper en dieper door in de fundamenten van de organisatie van fysieke verschijnselen, de kwantumstructuur van het universum, beheerst de kosmos en construeert complexe mechanismen. Maar met betrekking tot het begrijpen van hun eigen aard en het toepassen van deze kennis om zichzelf te verbeteren, is de hele mensheid in de hoeveelheid nog niet zo ver gevorderd.
De tweede reden richt zich op het onderwerp van dit artikel: het probleem van intellectuele en intuïtieve kennis. Het ligt in het feit dat niet alle kennis over een persoon alleen door intelligentie kan worden begrepen. Het is niet genoeg om alleen in boeken over sommige dingen te lezen, ze kunnen alleen worden begrepen met behulp van "ervaring met persoonlijke ervaring"
Ik schrijf bijvoorbeeld vaak op de site: "Identificeer jezelf niet met je emoties, je emoties zijn niet jij." Deze woorden kunnen slechts een zeer voorbeeldige betekenis overbrengen, en ze lijken zelfs paradoxaal, tegenstrijdig of gewoonweg onbegrijpelijk voor veel mensen. Om ze te begrijpen, moet je persoonlijk ervaren, voelen wat deze kennis zegt. Bovendien moet je je geest brengen naar het niveau waarop deze waarheid voor hem beschikbaar zal zijn.
Dat wil zeggen, het begrip hangt niet alleen af van de ontwikkeling van je intellect. Het lijkt mij dat een persoon van elk niveau van intelligentie dit ding kan begrijpen. Maar begrip is te wijten aan het intuïtieve bewustzijn van deze waarheid op het gebied van persoonlijke ervaring.
Deze waarheid vereist een bepaalde gemoedstoestand in plaats van een scherp intellect. Een toestand waarin je jezelf niet identificeert met je gevoelens, en daarom kun je begrijpen dat dit mogelijk is. Dat wil zeggen, deze staat is tegelijkertijd het doel van je kennis en een noodzakelijke voorwaarde daarvoor! Dit kan niet komen, terwijl je buiten deze staat blijft. Deze gemoedstoestand kan worden bereikt, bijvoorbeeld door meditatie.
Oost en West
De geschiedenis heeft ons veel grote denkers opgeleverd: Socrates, Descartes, Kant, Hegel, Schopenhauer, Freud en Jung, en vele anderen. Deze uitmuntende mensen hebben veel gedaan voor de wetenschap, hebben veel nuttige ontdekkingen verwacht en mensen gepromoot om het begrip van hun ware aard te leren kennen. Maar toch werden hun werken in zekere zin slechts een mijlpaal in de geschiedenis van de filosofie. Er bestaat geen universeel filosofisch concept. Veel filosofische scholen zijn in tegenspraak met elkaar, hoewel elk beweert waar te zijn. De leringen van grote denkers zijn over het algemeen beschikbaar voor specialisten voor theoretische studie. Ik denk niet dat iemand volgens Socrates of Hegel leeft.
Ondertussen, als we Gautam Boeddha vergelijken met deze filosofen, ging hij naar mijn mening veel dieper in op het begrijpen van de menselijke natuur dan zij. En zijn onderdompeling in de waarheid gebeurde niet dankzij het lezen van boeken en het bestuderen van de wetenschappelijke, filosofische werken van zijn tijd. Hij mediteerde gewoon, en dat was genoeg! Hij draaide zijn ogen naar binnen, schraapte zijn gedachten over emoties en verslavingen met behulp van meditatie, en haalde uit deze geest alleen datgene wat daar al aanwezig was. Niets meer! Veel conclusies van de Boeddha hebben echter praktische toepassing in het echte leven.
Ik wil niet zeggen dat de boeddhistische leer universeel is, in tegenstelling tot alle westerse scholen. Hoewel het me soms lijkt dat de Westerse gedachte de tijd markeert, in de buurt rammelt. En in oosterse gedachten werd al lang geleden een beslissende doorbraak gemaakt in het begrijpen van de mens.
Het ding waarover ik wil zeggen is dat alle informatie over een persoon in de persoon zelf zit, en niet in boeken! Je hoeft alleen maar in jezelf te kijken met een onbewogen blik en deze informatie te vinden! Voordat het verstand een of ander gebied betreedt, is het noodzakelijk dat intuïtie, persoonlijke ervaring zijn weg zou breken. En dan heeft de persoon geen woorden meer nodig!
Intellectuele kennis en zen
Vertegenwoordigers van het zenboeddhisme zijn vooral ijverige aanhangers van intuïtieve kennis. Zoals ik het begrijp, staan ze heel dicht bij een complete ontkenning van intellectuele kennis in het algemeen. Zeker, velen van jullie hebben ongewone en zelfs schokkende verklaringen van leraren van deze school ontmoet. Bijvoorbeeld: "Zie de Boeddha? Dood de Boeddha!" of "Who is the Buddha? Shit on a stick!"
In feite is dit niet helemaal een godslastering en niet het verkondigen van nihilisme, zoals Amerikaanse hippies en beatniks dachten, die elementen van het zenboeddhisme overnamen omdat ze hun eigen opstandige gemoedstoestanden weerspiegelden. Dit is een metaforische, "shock" vaststelling van de waarheid over de prevalentie van intuïtieve kennis over intellectueel. Zenboeddhisten geloven dat, om verlichting te bereiken, geen boeken, heilige teksten nodig zijn, omdat alle waarheid voor de mens alleen beschikbaar is als een directe ervaring, waartoe een persoon alleen kan komen. De waarheid kan niet onder woorden worden gebracht. En daarom is elke instructie zinloos. Zelfs de leer van de Boeddha zelf.
Dit kan worden beschouwd als de officiële interpretatie van deze reactionaire uitspraken. Ik ben het met haar eens. Maar ik heb nog steeds mijn eigen mening hierover. Misschien hebben de Zen-meesters hun toevlucht gezocht tot zulke beledigende woorden, zodat hun studenten geen paradox tegenkomen. Als iemand recht door zee zegt: "luister niet naar iemand, zelfs niet naar Boeddha", dan als een student het eens is met deze verklaring, betekent dit dat hij toch naar iemand heeft geluisterd, namelijk de Zen-mentor die hem aan niemand heeft opgedragen niet te geloven. Maar als een mentor de student met een stok slaat en roept: "Dood de Boeddha!" over het doden van een Boeddha! Ik ben geen autoriteit! Niemand is een autoriteit! Zoek de waarheid in jezelf! "
Zenboeddhisme zou geen boeddhisme zijn als het simpelweg de leringen van de Boeddha zou ontkennen. Ik denk dat de betekenis ervan kan worden uitgedrukt in deze bewoording: "Misschien bereik je wat de Boeddha heeft bereikt! Misschien begrijp je dat zijn woorden waar zijn, maar je zult dit niet begrijpen omdat het in heilige teksten is geschreven. dat je het zelf zult ervaren! " Het Japanse gezegde: "Zoek niet naar de" sporen van de Ouden, "zoek naar wat ze zochten," zoals het mij lijkt, past bij deze formulering.
Trouwens, mijn interesse in het boeddhisme houdt verband met het feit dat ik eens ontdekte dat mijn gedachten en ideeën heel erg samenvallen met boeddhistische leringen. Niet met het deel dat spreekt over reïncarnatie, samsara en nirvana, de schepping van de wereld. En met het praktische deel van de lering, die vertelt over de oorzaak van lijden en bevrijding, evenals de aard van gevoelens en verlangens, het belang om in het huidige moment van de tijd te zijn, enz.
Kortom met het boeddhisme, wat praktischer is, filosofische doctrine, dan religie. Deze gelijkenis bestond al voordat ik de grondbeginselen van het boeddhisme begon te begrijpen! Dat wil zeggen, in sommige opzichten was ik een boeddhist voordat ik het wist! En dit ondanks het feit dat ik zei dat ik geen religieus persoon ben. Ik belijd nog steeds geen enkele religie.
Daarom zeg ik graag het volgende. Om bijvoorbeeld een moslim of een christen te zijn, moet men de heilige teksten van zijn leer lezen, de nodige rituelen uitvoeren. Maar om een boeddhist te zijn hoef je geen boeddhist te zijn! Je weet misschien niets over de Boeddha en zijn leringen, vooral niet om tempels bij te wonen en geen speciale rituelen uit te voeren, terwijl je de basisideeën van het boeddhisme deelt, zonder te vermoeden dat deze ideeën tot die behoren. Hoewel ik zeker niet op deze positie aandring, zijn veel boeddhisten het hier misschien niet mee eens en zullen er redenen voor hebben ...
Na zo'n retraite wil ik terugkeren naar het idee van de leer van Zen over de onmogelijkheid van intellectuele kennis. Ikzelf beschouw deze leer als radicaal. Boeken en intellectuele kennis zijn naar mijn mening nodig. Overschat gewoon de waarde van intellectuele kennis niet. Het lijkt mij dat vanwege het feit dat in de moderne wereld boekenkennis zoveel belang wordt toegekend, een persoon zichzelf niet eens kan kennen.
Waar komt kennis vandaan?
Mensen vragen me vaak: "Nikolai, je hebt zoveel artikelen geschreven, waar kreeg je zoveel informatie? Waarschijnlijk lees je veel boeken over psychologie? Adviseer me een paar."
De waarheid is dat ik behoorlijk wat boeken heb gelezen over zelfontplooiing. Kort gezegd, ik nam al mijn kennis van mezelf en keek door meditatie naar mijn geest. Ik heb gezien dat andere mensen problemen hebben die op mys lijken, maar dat in het hart van deze problemen verschillende persoonlijkheden dezelfde dingen hebben.
Bijna alleen daarom schreef ik zoveel artikelen. Maar ik wil niet opscheppen over dit feit. Desondanks denk ik dat ik meer boeken (artikelen, blogs) over het onderwerp van mijn site moet lezen en ik probeer het te doen. En de boeken die ik las (of de mensen met wie ik sprak) hielpen me veel dingen te begrijpen. Of ze leerden me om die dingen die ik al begreep beter in woorden uit te drukken.
Hoewel natuurlijk de meeste informatie die op deze site wordt gepresenteerd, heb ik geleerd van meditatie en de toepassing van zijn ervaring in de praktijk.
Ik was bijvoorbeeld aan het mediteren en keek gewoon naar mijn emoties. Ik probeerde dit waarnemingsprincipe in het echte leven toe te passen en zag dat als iemand gewoon naar de gevoelens kijkt en er niet aan toegeeft, hij niet langer zo veel macht over de persoon heeft.
Hij heeft de keuze om ze te gehoorzamen of om niet te gehoorzamen. En toen werd het mijn kennis, die ik kon inbouwen in een universeel principe. Bij dergelijke kennis is theorie afgeleid van de praktijk, en niet omgekeerd. Ik heb eerst iets geleerd en daarna heb ik het in woorden geformuleerd. Ik dacht: "Ik denk van wel en omdat het werkt," en niet "... omdat ik deze gedachte leuk vind." Ik zou niet in staat zijn geweest om tot deze kennis te komen als ik door meditatie niet het vermogen had ontwikkeld om in mezelf waar te nemen zonder betrokken te zijn bij de ervaring.
Maar ik wil niet zeggen dat alle mensen helemaal geen ondersteuning en hulp nodig hebben. Als ik dat dacht, zou er geen informatie op deze site zijn behalve: "mediteer en begrijp jezelf." Het is onmogelijk om elke persoon met een stok te verslaan en te wachten op het moment waarop hij zelf ergens naar toe komt zonder hem ertegen te duwen. Elke kennis kan nog steeds 'intellectueel' aan hem worden doorgegeven.
Een persoon is in staat om simpelweg met een intellect de contouren van een of andere waarheid te ontsluieren die ontoegankelijk is voor dit intellect, en ernaar te streven. Soms zeg ik tegen iemand: "Begrijp je het, je bent niet jouw emoties, je kunt er helemaal niet op reageren en dan zal hun controle over jou verzwakken." En zelfs als iemand nooit heeft gemediteerd en niet dicht bij deze waarheid stond, kan hij antwoorden (zoals het al is gebeurd): "Ja, weet je, dit is logisch. Ik heb er nooit over nagedacht (of ik heb erover nagedacht, maar niet begrepen hoe dit te bereiken), maar om een of andere reden lijkt het me waar. Begrijp je hoe je dit kunt bereiken? "
Woorden kunnen een persoon richting geven. Of ontwaak wat er al in zit. Maar om deze principes te begrijpen door ervaring, door persoonlijk voorbeeld, om overtuigd te zijn van hun waarheid, alleen hijzelf kan het! Ik of iemand anders kan slechts een eerste aanzet geven.
Lees boeken, blogs, luister naar wat andere mensen zeggen, maar probeer tegelijkertijd niet alle kennis alleen van hen te krijgen! Je hoeft niet te proberen om de instructies van anderen precies op te volgen, naar jezelf te luisteren, jezelf te bestuderen, je geest. Bekijk hem terwijl hij zich gedraagt. Mediteren. Alles wat je moet weten over jezelf is al in je. Alleen voor deze kennis moet je komen.
Velen van ons zijn in de kindertijd geïnspireerd: "Om intelligent en wijs te worden, moet je veel lezen en je taken oefenen." Dit kan genoeg zijn voor de geest, maar voor wijsheid, kennis van jezelf is dit niet genoeg. Allen proberen alleen die kennis op te doen, tonnen boeken te bestuderen, een dag door te brengen tijdens lezingen. Maar waar brengt dit hen naar toe?
Veel slimme mensen zijn erg ongelukkig. Waarom? Waarom maakt hun verstand ze niet gelukkig? Omdat niet alle kennis beschikbaar is voor het gewone 'intellect'. En als het niet voor hem beschikbaar is, betekent dit niet dat het helemaal niet beschikbaar is voor de mens. Overschat de rol van je geest niet!
Om wat kennis te bereiken, moet je ze weken! Om je geest in staat te stellen te ontvangen is kennis. Als je dit niet doet, zal deze kennis je niet doordringen, hoe slim je ook bent. Het is niet nodig om zenboeddhist te worden. Maar iedereen kan een beetje Zen-wijsheid leren.
Laat je intuïtie, opgevoed met behulp van meditatie, je persoonlijke ervaring van directe ervaring de juiste weg voor je aangeven. Probeer niet alles tegelijk te begrijpen, te begrijpen, de geest te omhelzen. Wees geduldig, zoek naar.
Bij deze zoekopdrachten kunt u op de woorden van anderen vertrouwen, maar tegelijkertijd op uw eigen benen vertrouwen! En dan, op een dag zul je zelf komen naar die dingen waarover grote mensen spraken, maar die moeilijk te begrijpen zijn met de geest. Misschien kom je tot de liefde van de naaste, die Jezus preekte zonder buitenlandse preken en heilige teksten. Je zult tot het opluchting komen van het lijden waarover de Boeddha sprak, zonder magische mantra's en soetra's te gebruiken. En je komt hier op je eigen manier naar toe!
