Hoe de dood van moeder te overleven: praktisch advies en de mening van psychologen

"Je wordt echt jezelf wanneer je je ouders verliest"

Henri de Monterlan

Hoe de dood van moeder overleven? Spreken op de dood van iemand uit de familie is altijd moeilijk. Vooral als we het hebben over de dierbaarste persoon. Om dit verlies te accepteren is onmogelijk. Mam - is ondersteuning, begrip, zorgzaamheid, vergeving, liefde. Er zijn niet meer zulke mensen in de wereld, noch zal er zijn. Maar we moeten blijven leven.

Allereerst moet je je realiseren dat ieder van ons op een bepaald moment zijn ouders begraaft. Dit is de natuurlijke gang van zaken. En hoewel geen advies de pijn van verlies vermindert, is het belangrijk om de mening van psychologen over dit onderwerp te lezen. Je zou moeten weten hoe je je leven verder kunt opbouwen, waar je op kunt vertrouwen, waar je een uitlaatklep kunt vinden, hoe je los kunt laten.

Hoe verlies accepteren?

Ongeacht de leeftijd, de dood van de moeder laat je altijd weer een klein kind voelen, dat werd verlaten en voor altijd werd achtergelaten. Hij voelt de gruwel van wat er is gebeurd, begrijpt niet wat hij vervolgens moet doen. Ontdoen van dit gevoel is niet eenvoudig.

Het is noodzakelijk om alles in het werk te stellen om te verzoenen met de realiteit - moeder is niet meer. Nu ben je moeder (of vader). Toekomstig of echt, het maakt niet uit. Je bent al volwassen en wat is er gebeurd - het was onvermijdelijk. Vroeg of laat zou je moeder doodgaan. Natuurlijk wilde je dat ze nog wat langer bij je was, om meer blij te zijn, niet om te lijden, etc. Hoogstwaarschijnlijk had je geen tijd om afscheid te nemen, niet te zeggen of niet gedaan. Je voelt je schuldig. Misschien is dat wat je het meest knaagt?

In feite, lijdend aan het verlies van een moeder, wordt een man overmand door zelfmedelijden. Hij denkt: "Ik voel me zo slecht dat ik haar nooit meer zal zien, knuffel me, praat," "niemand zal ooit meer van me houden dan mijn moeder", "ze hebben me de belangrijkste steun, steun en begrip onthouden". Ja, dat is het echt. Maar om voortdurend in deze gedachten te zijn, is verkeerd.

Het is noodzakelijk om alle pijn in een creatieve richting te sturen. Je kunt heel dichtbij worden met kinderen. Geef liefde aan de resterende levende verwanten. Begin met het schrijven van mooie gedichten (of doe mee aan andere creativiteit). Natuurlijk zal dit moeder niet teruggeven. Maar het zal helpen om vrede in de ziel te vestigen.

Opiniepsychologen

Psychologen zeggen dat de persoon na het overlijden van de ouders ongeveer een jaar lijdt. Dan verdwijnen de emoties en komt de belangstelling voor het leven geleidelijk weer terug.

Om de pijn echt te laten verdwijnen, is het belangrijk om alle stadia van rouw door te nemen:

Staat van shock (1-3 dagen). Het rapport over de dood van de moeder gaat voor het eerst in een stupor. De mens ontkent de realiteit. Het lijkt erop dat dit een vergissing, een slechte droom, enz. Is. Hij moet het feit van de dood keer op keer bevestigen. Sommigen gaan al jaren, of zelfs een heel leven, niet uit deze staat. De dochter laat bijvoorbeeld alle dingen van de moeder achter, in de hoop dat ze ooit weer nuttig voor haar zullen zijn.
Snikken (1-9 dag van overlijden). Gedurende deze periode wordt de persoon overmeesterd door de krachtigste emoties, hij voelt pijn, wanhoop en huilt veel. Periodes worden vervangen door snikkende fysieke en emotionele uitputting. Vooral vaak wordt dit direct na de begrafenis waargenomen.
Depressie (40 dagen). Verwanten en familieleden keren terug naar hun vorige leven. Ondersteuning wordt minder. Er is een acuut gevoel van leegte, een sterke melancholie, woede.
Rouw (tot een jaar). Emoties verdwijnen. Acute pijn verschijnt slechts af en toe. Een persoon is zich bewust van zijn verlies, brengt veel tijd achter de herinneringen door, somt ze zorgvuldig op, probeert met iemand te praten. Wanneer rolt melancholie, huilen.
Anniversary. Het belangrijke punt is wanneer alle familieleden weer samenkomen. Deze dag wordt gevierd herdenking, herdenking, gebed, een reis naar het kerkhof. Zo'n ritueel zou uiteindelijk moeten helpen om afscheid te nemen en de moeder los te laten. Niet noodzakelijk op dezelfde dag. Rouw kan maximaal 1,5 jaar duren. Verder, tenzij er een jam is, keert de dochter of zoon terug naar het dagelijks leven. Soms voelen ze dezelfde emoties, maar de algemene toestand blijft bevredigend.

Is belangrijk. De natuur legde het natuurlijke mechanisme van levend verdriet. Inmenging of verwaarlozing heeft veel consequenties. Een persoon kan vast komen te zitten in een bepaald stadium, wat betekent dat je in een lange depressie moet duiken. Geen wonder dat onze voorouders professionele rouwenden uitnodigden voor de begrafenis. Ze hielpen om op de gewenste manier af te stemmen. Daarom moet je de eerste keer dat je weggaat van alle belangrijke dingen, een vakantie nemen, kinderen laten bezoeken, genoeg huilen. In dit geval wordt sterk aanbevolen om gevoelens met alcohol, slaappillen of kalmerende middelen niet te onderdrukken.

Praktisch advies

Het overleven van de dood van mijn moeder is erg moeilijk. Het is dubbel moeilijker om het alleen te doen. Dat is de reden waarom we het advies hebben ingewonnen van degenen die met zo'n verdriet omgingen. Ze kunnen ook nuttig voor u zijn:

Spreek je verdriet, trek je niet terug in jezelf. Van de zijkant lijkt het misschien alsof mensen je ontwijken, maar dat zijn ze niet. Ze weten eenvoudig niet wat ze moeten antwoorden, hoe ze je kunnen ondersteunen, om de pijn van verlies niet te verergeren. Dus begin gewoon het gesprek met de zin: "Ik moet nu praten, blijf alsjeblieft in de buurt en luister naar me." Probeer een persoon te vinden die al de dood van een geliefde heeft meegemaakt, of praat erover met een priester, een professionele psycholoog.
Wees creatief. De pijn die zich in jou heeft opgehoopt, moet een uitweg vinden. Het is onmogelijk om alles uit te drukken of uit te roepen. Maar je kunt het uitdrukken in je werk. Probeer te schilderen of kralen te maken. Je kunt ook beginnen met het schrijven van een boek of gedichten. Kies elke creativiteit die dicht bij je staat in de geest.
Begin anderen te helpen. Zorg voor anderen geeft je het gevoel dat je het nodig hebt. Het keert terug van zware gedachten naar de realiteit, vult het leven met een nieuwe betekenis. Je kunt zorgen voor eenzame oude mensen, dieren, kinderen zonder ouders.
Ergotherapie. Lichamelijke arbeid, vooral in de natuur, helpt om te ontsnappen aan sombere gedachten. Je kunt een prachtige tuin maken, een huis bouwen, etc.
Denk maar aan moeder alleen op een positieve manier. Probeer alleen goede dingen te herinneren, zoals moeder gelukkig was, blij met waar ze trots op was, waar ze was en wat ze zag. Je kunt zelfs haar gekoesterde wens vervullen. Bezoek bijvoorbeeld een exotisch land, woon een concert bij van je favoriete ster, bezoek haar jeugdvrienden.

Advies van de auteur. Vaak wordt de ernstige pijn van verlies geassocieerd met understatement. Je had geen tijd om je moeder te vertellen hoeveel je van haar houdt, om vergeving vragen, dank je. Om deze gedachten kwijt te raken, begin met het schrijven van brieven. Schrijf ze na het schrijven onmiddellijk in. Je zult je zeker beter voelen!

Om de dood van de moeder te overleven en los te laten, kost het tijd. Natuurlijk zult u uw verlies nooit volledig kunnen vergeten. Maar de dag zal zeker komen dat je niet zult denken "wat een jammer dat moeder vertrok", maar "wat een geluk dat ze was"!