Voorbeelden, tekens en preventie van delinquent gedrag

Delinquent gedrag wordt uitgedrukt in schending van sociale en wettelijke normen.

Voorbeelden van delinquent gedrag wijzen op het publieke gevaar van dit verschijnsel en de noodzaak om dit fenomeen te bestrijden.

Delinquent en afwijkend gedrag hebben echter aanzienlijke verschillen, die ook moeten worden onthouden.

Delinquent Concept

onder delinquent een persoon begrijpen wiens acties asociaal en illegaal van aard zijn.

De acties van dit onderwerp zijn in strijd met de wet.

Misstanden delinquent leidt tot het optreden van juridische gevolgen voor hem.

Delinquent kan zijn volwassen of tiener.

Speciale aandacht van specialisten wordt gevestigd op het probleem van afwijkend gedrag bij adolescenten, omdat deze vertegenwoordigers van de samenleving, vanwege de leeftijdskenmerken van hun psyche, een verhoogd risico lopen.

Tijdige hulp geboden door ouders, leerkrachten, vertegenwoordigers van publieke organisaties kan uitsluit de verdere ontwikkeling van de criminele persoonlijkheid kind.

Delinquent gedrag - wat is het?

Dit is het gedrag dat resulteert schending van de openbare orde, gevestigde normen en wetten.

Dergelijke antisociale acties leiden tot het toebrengen van materiële, morele schade aan individuele leden van de samenleving of de hele samenleving.

Achterstalligheid leidt niet alleen tot een veroordeling van de overtreder door de samenleving, maar ook tot een belediging voor hem. juridische gevolgen.

Het niveau van de straf die rechtstreeks wordt opgelegd hangt af van het type van de begane overtreding.

Tekenen van

Tekenen van delinquent gedrag:

Antisociaal karakter van de handeling. Een burger voert acties uit die gericht zijn op het schenden van de grondslagen van de samenleving, de normen van ethiek en ethiek.
Overtreding van de wet. De gepleegde acties zijn niet alleen asociaal, maar ook crimineel van aard.
Naast het schenden van ongeschreven sociale stichtingen is er ook sprake van het plegen van een onrechtmatige daad, die het ontstaan van wettelijke aansprakelijkheid met zich meebrengt.
uitdagend. In de regel zijn handelingen demonstratief.
Wanneer ze gepleegd zijn, probeert de crimineel de aandacht op zichzelf te vestigen, om een veroordeling van de samenleving te veroorzaken.
Actiebewust. In de meeste gevallen (met uitzondering van gevallen waarin de dader niet in staat is verklaard), is de dader er zich volledig van bewust dat zijn acties illegaal zijn.

Aanzichten en voorbeelden

Disciplinair wangedrag. Antisociale acties die de bestaande normen en regels in de samenleving schenden, maar niet in strijd zijn met de wet.
Voor dergelijke acties is de mate van verantwoordelijkheid onbeduidend (boetes, berisping, inhouding van inkomen, ontslag van het werk).
Bijvoorbeeld: te laat zijn op het werk, schending van arbeidsdiscipline, schending van arbeidsbeschermingsregels, enz.
Kleine administratieve overtredingen. Schending van bestaande wettelijke normen waarvoor geen zware strafrechtelijke aansprakelijkheid wordt opgelegd (boetes, waarschuwingen).
Bijvoorbeeld: beledigingen van andere personen, alcohol drinken op een openbare plaats, onfatsoenlijke gebaren, overtreding van de regels van de openbare beweging.
misdrijven. Strafbare feiten waarvoor strafrechtelijke aansprakelijkheid wordt verstrekt, met inbegrip van gevangenisstraf. Bijvoorbeeld: diefstal, drugshandel, slaag, fraude, moord, enz.

redenen

In de regel treedt de vorming van delinquent gedrag op niet beïnvloed door één factor, maar door hun totaliteit.

De voorwaarden die bijdragen aan het optreden van problemen verschijnen in de meeste gevallen al in de kindertijd.

Kind dat opgroeit in een ongunstige omgevingzullen in de toekomst waarschijnlijk antisociaal gedrag vertonen dan een kind dat opgroeit in een gunstige atmosfeer.

Voornaamste redenen uiterlijk van problemen:

fysiek, psychologisch geweld in het gezin;
conflicten tussen ouders;
gebrek aan aandacht voor kinderen door ouders, hun belangen negerend;
gebrek aan discipline in het gezin, of de aanwezigheid van overdreven strenge discipline;
volwassen alcohol- en drugsmisbruik;
het plegen van illegale handelingen voor volwassenen.

Externe en interne factoren

Met een uitgebreidere analyse van de omstandigheden die de vorming van delinquent gedrag veroorzaken, is het gebruikelijk om twee van hun groepen te onderscheiden: intern en extern.

Externe omstandigheden:

familie problemenwat de belangrijkste redenen zijn voor de vorming van een asociaal soort gedrag bij een persoon op jonge leeftijd;
onderontwikkeling van het systeem van openbaar onderwijs: gebrek aan een individuele benadering, gebrek aan interesse in elke persoon van de kant van de staat;
middeling van het onderwijssysteem, niet ontworpen om rekening te houden met de kenmerken van de emotionele, psychologische, intellectuele ontwikkeling van kinderen.

Interne voorwaarden:

De fysiologische kenmerken van het individu (verminderde mentale ontwikkeling, gehoorafwijkingen, visuele gebreken, lichamelijke kenmerken, enz.). Vaak ervaren mensen met een handicap of uitgesproken uiterlijkverschijnselen grote moeilijkheden tijdens socialisatie in de samenleving. Zelftwijfel, hulpeloosheid, afhankelijkheid van anderen en veelvuldige confrontatie met onbegrip van de kant van de samenleving kan aanleiding geven tot agressie in een persoon en streven naar antisociaal gedrag. De samenleving moet speciale aandacht schenken aan mensen met een handicap en hun isolatie voorkomen.
Psychische problemen (neuropsychiatrische ziekten, psychopathie, neurasthenie, enz.). Deze kenmerken van de psyche maken mensen prikkelbaar, vatbaar voor het plegen van onwettige handelingen. Zulke mensen moeten worden geregistreerd in medische instellingen en onder toezicht staan, omdat ze tijdens de periode van verergering van hun ziekten de neiging hebben om ernstige misdaden te plegen.
Kenmerken van de adolescentie. Adolescenten zijn meer vatbaar voor delinquent gedrag als gevolg van de eigenaardigheden van de psyche op een bepaalde leeftijd. Ze vertonen vaak verhoogde agressiviteit, onwil om de normen van de samenleving te volgen, onwil om toe te geven aan de verzoeken van ouders en leraren.
Adolescenten tonen vaak behoefte aan risico, prestige, goedkeuring, de wens om indruk te maken en de samenleving uit te dagen. Dergelijke verlangens leiden vaak tot het plegen van illegale handelingen van demonstratieve aard.
Asociaal gedrag kan in de loop van de tijd zelfstandig overgaan als gevolg van natuurlijke leeftijdsgerelateerde veranderingen en kan leiden tot de vorming van een asociaal type volwassen persoonlijkheid.

Het verschil met afwijkend

Wat is het verschil tussen afwijkend gedrag en delinquent gedrag?

Afwijkend gedrag is een overtreding van de bestaande normen, principes en regels in de samenleving, die niet leidt tot een overtreding van de wet en het ontstaan van juridische consequenties.

Een vorm van afwijkend gedrag is bijvoorbeeld het systematisch gebruik van alcohol door een minderjarige.

Delinquent gedrag, in tegenstelling tot afwijkend gedrag, manifesteert zich in het plegen van niet alleen asociale handelingen, maar ook delicten waarvoor de juiste straf wordt opgelegd (boete, gevangenisstraf). Bijvoorbeeld een verkeersovertreding.

Met andere woorden, afwijkend gedrag is het eerste soort delinquent gedrag - disciplinaire delicten. Meestal adolescenten hebben de neiging om precies afwijkend gedrag te vertonen.

Het kan zich gemakkelijk ontwikkelen tot delinquent gedrag als ouders, leraren, wetshandhavingsfunctionarissen niet tijdig ingrijpen.

Controlemechanismen en strategieën

De staat kan bepaalde mechanismen en strategieën gebruiken om de situatie te veranderen, zijn ergernis te voorkomen. Er is een fundamenteel verschil in de toepassing van mechanismen en strategieën.

machinerie - Dit zijn specifieke, specifieke beïnvloedingsmethoden die dwingend of verplicht zijn.

De mechanismen die de samenleving zou moeten toepassen om het aantal manifestaties van delinquent gedrag te verminderen:

versterking van het strafsysteem voor de gepleegde feiten;
de implementatie van indirecte controle over risicopersonen, door hun implementatie in groepen van gezagsgetrouwe individuen.

strategie - Dit is een algemeen actieplan, ontworpen voor een lange periode en gericht op het bereiken van het doel. Strategieën voor het verminderen van het aantal delinquenten in de samenleving kunnen zijn als volgt:

Verhogen van het algemene culturele niveau van de natie. Hoe hoger het niveau van iemands spirituele ontwikkeling, hoe minder waarschijnlijk het is dat hij een asociale handeling uitvoert.
Verbetering van de levenskwaliteit van de bevolking, waardoor het niveau van materieel welzijn van de natie zal toenemen en de behoefte aan het plegen van illegale acties om verschillende voordelen te verkrijgen, zal afnemen.
Legalisatie van gedrag, asociaal zijn, maar niet het begin van juridische consequenties met zich meebrengen: landloperij, prostitutie, homoseksualiteit. Het vermogen om zonder dekking te handelen geeft de vertegenwoordigers van deze sociale groepen en subculturen volwaardige rechten in de samenleving.
Dit zal hen ervan weerhouden om de wet te overtreden in een poging om hun neigingen en belangen te verbergen voor de samenleving.
Ontwikkeling van een uitgebreid ondersteuningssysteem: drugs, psychologisch, etc. Ondersteuning moet gericht zijn op het bevorderen van socialisatie, aanpassing in een samenleving van burgers met verschillende problemen.

het voorkomen

Preventieve maatregelengericht op het oplossen van het probleem van delinquentie moet worden uitgevoerd op de volgende gebieden:

verhoging van het niveau van sociaal welzijn van gezinnen (houden van seminars, trainingen, consultaties);
individueel werk van leraren en psychologen met adolescenten die de eerste tekenen van problemen vertonen of een slechte erfelijkheid hebben;
het verminderen van het niveau van criminaliteit in de samenleving, door het vergroten van de opsporing van misdrijven en het voorkomen van strafbare feiten.

Aldus delinquent gedrag is een serieus probleem vereist meer aandacht van de staat. De vorming van een asociale manier van denken wordt in de meeste gevallen reeds in de kindertijd vastgelegd.

Delinquent gedrag in psychologie en latente criminaliteit: analyse, typen, vergaderingen in het leven: