Wat is het verschil tussen een aangename en weerzinwekkende gesprekspartner? Gaat het allemaal om de aangeboren neiging tot communicatie? In 90% van de gevallen is het niet het talent dat redt, maar vindingrijkheid, zelfdiscipline en continu werken aan jezelf. Het is geen geheim: elk detail is belangrijk - houding, gezichtsuitdrukkingen, gebaren, toon. En als men deze componenten snel kan verwerken met behulp van fysieke inspanning, is er meer nodig voor een competente toespraak. Hoe correct te spreken en een geweldige verhalenverteller te zijn?
Gebruik geverifieerde gegevens
Het verspreiden van roddels schaadt de reputatie van een fatsoenlijk persoon. En roddelen is elke ongeverifieerde of twijfelachtige informatie. Om ongemakkelijke momenten te vermijden en jezelf niet in een slecht daglicht te stellen, is het beter om alleen betrouwbare feiten in het verhaal te gebruiken.
Er zijn echter situaties waarin elk detail belangrijk is, zelfs onwaarschijnlijk. Om vervolgens je tegenstander niet te misleiden, beginnen zinnen met zinnen:
- "Ik weet niet zeker of dit waar is, maar ...";
- "Ik hoorde dergelijke informatie van buren / kennissen / passanten, maar ik weet niet hoe waar het is ...";
- "Ik heb geen definitief antwoord op deze vraag, maar er zijn verschillende tentatieve versies ...";
- "Ik denk van wel, maar het is goed mogelijk dat ik me vergis. Controleer de informatie opnieuw in naslagwerken of bij specialisten. "
Met andere woorden, deze uitspraken hebben alleen een veronderstelde, hypothetische connotatie. De interviewer begrijpt het duidelijk: de informatie komt mogelijk niet overeen met de waarheid. De details zullen echter helpen om het antwoord te vinden, zullen de richting aangeven.
Bewapen jezelf met argumenten
Dit betreft controversiële kwesties. Zelfs als de vraag een onweerlegbaar antwoord heeft, weet de geïnterviewde het misschien niet. In dergelijke situaties kun je je tegenstander niet beledigen, om hem lachen, hem van onwetendheid beschuldigen. Pogingen om zonder goede redenering op een antwoord aan te dringen, zullen ook nutteloos zijn. Daarom is de beste uitweg een gedetailleerde uitleg met de aankondiging of demonstratie van bewijsmateriaal. Ze kunnen zijn:
- onderzoeksresultaten;
- voorbeelden uit het echte leven;
- materieel bewijsmateriaal - video- of audio-opnamen, foto's, monsters;
- gezaghebbende literaire bronnen - naslagwerken, encyclopedieën, handboeken;
- statistieken, experimenten, logische conclusies.
Houd je spraak duidelijk
Mode heeft zelfs gesproken taal gesproken. Daarom zijn woorden van buitenlandse afkomst de norm geworden. Soms komen ze echt te hulp, omdat ze tijd besparen, helpen ze om fenomenen kort te beschrijven, objecten die moeilijk met één zin in hun moedertaal kunnen worden vertaald. Soms klinken deze 'taalkundige buitenlanders' echter belachelijk.
"Voor de demonstratie van de modecollectie openen we een schoonheidscentrum".
"Teambuilding wordt op open lucht gehouden".
"Er is geen verband met de schoonmaakwerker."
Hoe leg je een persoon die gewend is aan normale spraak uit wat deze zinnen zeggen over modeshows, bedrijfsfeesten en een schoonmaakster? Om semantische fouten en misverstanden te voorkomen, is het beter om, indien mogelijk, Russische analogen te gebruiken.
Wat meer problemen van de moderne "modieuze" taal - jargon, jargon, opzettelijke afkorting van woorden. De uitdrukking "grootmoeders veranderen de norm zo", uitgesproken door de financieel directeur, voegt hem geen respect of vertrouwen toe. En de woorden "hey, cool chick, wil je niet met een kruiwagen rijden?" Het is onwaarschijnlijk dat dit zal bijdragen aan het tot stand brengen van gezonde romantische relaties. Grappig? Niettemin, dit is een realiteit, voor hun bevestiging volstaat het om naar de gesprekken van anderen te luisteren. Het resultaat zal meer jammerlijk zijn.
Een enorme zweer op het lichaam van spraak is obscene taal. Meestal wordt het om drie redenen gebruikt:
- een poging om de aandacht te trekken, er ouder uit te zien, zich bij het bedrijf aan te sluiten (voor tieners);
- een komisch of emotioneel intens effect creëren;
- uitdrukking van negatieve emoties.
En nu de tijd van de paradox: wetenschappers hebben ontdekt dat misbruik goed is voor het lichaam, omdat het pijn gemakkelijker verdraagt. Het blijkt dat "pittige mot" soms helpt? Misschien, maar helemaal niet tijdens een zakelijke bijeenkomst, communicatie met een onbekende persoon of als een belediging. Daarom moet het kader van fatsoen niet worden vergeten.
Moet ik praten over ongeletterde spraak? Regels voor conjugatie, verbuigingen, uitspraken bestaan niet alleen. Ze tonen het niveau van onderwijs, cultuur.
Besteed aandacht aan het geluid
Loudness, timbre van stem, duidelijkheid van uitspraak hebben een significante invloed op de gesprekspartner en het publiek. Niet minder belangrijk is de toon van de verteller. Voor een opgeleide persoon is het onacceptabel om een gesprek op een arrogante, arrogante toon te voeren. Het is onmogelijk om je stem buitensporige leergierigheid te geven - het vernedert en beledigt de luisteraar.
Goed is het gesprek waarin het geluid overeenkomt met de situatie.
Bij communicatie met kinderen wordt een emotioneel heldere, positieve, vrolijke toon gebruikt. Bescherming van wetenschappelijk werk vereist een neutraal, verhalend geluid. Verkopers van "volwassen" producten verlagen hun stemmen, spreken langzaam, vaak met semantische pauzes.
Wat gebeurt er als je alle plaatsen verandert?
Zouden kinderen van een droge wetenschapper houden? Hoe zal het publiek van wetenschappers reageren op de ongewone stem van de spreker - laag, hees, met een lichte zucht? En wat gebeurt er als in een sekswinkel een verlegen koper plotseling een te luide en opgewekte verkoper tegen het lijf loopt?
Leg contact met de gesprekspartner
Tijdens het gesprek is het belangrijk om tijd aan je tegenstander te besteden. Anders blijkt het slechts een saaie, lange monoloog te zijn. Eenmalig, omdat niemand zo'n ontmoeting met zo'n "prater" wil hebben. Een paar regels voor een beleefde dialoog:
- om respect te tonen, de gesprekspartner op naam te bellen (voornaam en familienaam);
- vragen stellen - eenvoudig en retorisch;
- vergeet monosyllabic of undefined antwoorden "ja", "nee", misschien "," wie weet "," laten we eens kijken ";
- kijk naar de gesprekspartner, negeer hem niet, laat je niet afleiden door kleinigheden;
- Houd afstand in overeenstemming met de mate van nabijheid.
Het gesprek lijkt op de passen van de bal: hij sprak zichzelf - geef de bal door aan een andere speler. Het is heel onbeleefd om deze bal een goed half uur in handen te houden en dan ermee weg te gaan, zonder een "pas" te maken.
Zoek een balans tussen thema en uitweidingen.
Grappen, lyrische en filosofische uitweidingen, herinneringen, kleine thema's wekken interesse in het gesprek. Maar alleen als ze het hoofdonderwerp van het gesprek niet negeren.
Een persoon komt naar de kliniek om de kosten van de diensten te achterhalen. Hij is niet geïnteresseerd in wanneer dit ziekenhuis werd opgericht, wat artsen hier doen en hoeveel diploma's van lokale verpleegkundigen. Ja, dit is belangrijke informatie, en u kunt het vermelden, maar na de aankondiging van de prijs en zonder opdringerig te zijn.
Vermijd het taboe
Als de gesprekspartner een onbekende persoon is, is het zinvol om het scala aan besproken kwesties te beperken. Het zal redden van lastige situaties en conflicten. Deze onderwerpen omvatten:
- religie;
- beleid;
- houding tegenover seksuele minderheden;
- ziekte;
- eventuele problemen in het leven van de gesprekspartner;
- intieme persoonlijke problemen;
- roddels, discussies met een negatieve vooringenomenheid.
Je kunt praten over werk, cultuur, hobby's, instellingen, dieren, enzovoort. Bespreken van onderwerpen uit de lijst is alleen toegestaan met een goede vriend die vertrouwen wekt en als reactie daarop laat zien. Als een nieuwe kennis plotseling een ongemakkelijk onderwerp begint aan te raken, kunt u het gespreksonderwerp soepel of direct proberen te veranderen, maar beleeft u beleefd te kennen dat u niet bereid bent om dit onderwerp te bespreken.
Tips om correct te praten lijken misschien eenvoudig, maar de praktijk bewijst het tegenovergestelde. Om ze succesvol toe te passen, moet je zelfcontrole leren, aandacht ontwikkelen. Een goede gesprekspartner houdt tegelijkertijd zijn spraak en reactie van de tegenstander in de gaten. Hij geeft altijd nauwkeurig aan wanneer het beter is om het onderwerp te veranderen of het gesprek helemaal te stoppen. Dergelijke vaardigheden vereisen zorgvuldig werk aan jezelf. Maar ze dienen als visitekaartje van de persoon met wie het echt prettig is om te communiceren.
