In de kindertijd wordt ons geleerd om niet vals te spelen en tegelijkertijd verbieden ze een bekende tante te vertellen dat ze dik is. De school overtuigt dat kennis zal helpen om in het leven te komen. Het kantoor roept op tot een openhartig gesprek met de leiding en ontslaat de eerste dappere man die de vraag stelde. Dit alles is een ander aspect van hypocrisie en in combinatie met de zonde van de "dubbelzondenzonde". Maar per slot van rekening is hypocrisie vandaag de enige norm voor wederzijdse relaties in de samenleving. Het artikel is handig voor mensen die niet willen doen alsof, maar weten hoe ze pravorubov niet leuk vinden in de samenleving.
Wat is hypocrisie
Hypocrisie is een bewuste schijn van woorden en daden, uitsluitend gedicteerd door zelfzuchtige belangen. Het manifesteert zich door discrepantie van gedrag en acties tot ware gedachten, doelen, interesses, motieven. Tegelijkertijd is het een noodzakelijk hulpmiddel voor sociale contacten, het onderhouden van goede relaties met anderen. Hypocrisie stelt de samenleving in staat om haar tekortkomingen te verbergen, dus het tegelijkertijd veroordeeld en geclaimd.
Feiten over hypocrisie:
In het Nieuwe Testament werd hypocrisie erkend als de "zonde van dubbelhartigheid" en bedreigd met een directe hit naar de hel. Het negatieve gedrag van hypocrieten was als volgt: het is duidelijk dat deze mensen vasten, bidden, aalmoezen geven niet op de roep van hun hart, maar SCHIJNEN voor andere mensen. Pretense is het tegenovergestelde van oprechtheid, zonder wie berouw van zonde onmogelijk is. En onbekeerde zondaars gaan nooit naar de hemel.
In het klassiek Grieks werd 'hypocrisie' uitsluitend toegepast op theatrale acts. Vertaalt als "spelen", "doen alsof". Een hypocriet is een acteur die in een masker speelt. Hoewel acteurs altijd als professionele helden werden beschouwd, vereisen veel beroepen in de koop en verkoop gemeenschap virtuositeit in de kunst van hypocrisie. Dit zijn diplomaten, politici, ambtenaren, advocaten, adverteerders.
Populaire wijsheid veroordeelde ook de hypocrieten. Spreuken "zacht verspreiden", "bocht is geen probleem, maar houtig verdriet"beschrijf nauwkeurig wat hypocrisie is.Wanneer een onoprecht persoon je op alle mogelijke manieren overtuigt om met hem samen te werken of hem te vertrouwen, dan zal hij alle voordelen voor zichzelf krijgen. En je zult niet zomaar ergens eindigen, maar je kunt ook geld verliezen of het vertrouwen van anderen.
In de literatuur was hypocrisie een verplichte eigenschap van het karakter van veel antihelden. In de Russische literatuur worden dergelijke helden het vaakst beschreven door N. Gogol, A. Tsjechov, M. Saltykov-Shchedrin, M. Boelgakov. volgens het meest geciteerde huichelachtig motto: "Om alle mensen tevreden te stellen zonder uitzondering" leefde de held van A. Griboedov en vele andere omkopers, bedriegers, vleierijen, oplichters en oplichters van andere werken.
5 maskers van hypocrisie
De meesten verwijzen hypocrisie naar negatieve morele eigenschappen, en schijngelovigen worden vreselijke straffen beloofd. Maar het vermogen om ware gevoelens en emoties te verbergen is het belangrijkste criterium van het onderwijs, en het verlangen om de waarheid alleen te spreken, wordt grofheid genoemd. Soms groeien de maskers van hypocrisie gedragen in de kindertijd samen met hun eigenaars in die mate dat mensen zelfs op volwassen leeftijd niet begrijpen dat ze hypocriet zijn.
Masker nummer 1. Angst voor straf
Hypocrisie uit angst voor straf is een defensieve reactie van de psyche, die zich zelfs na talloze pogingen om van een gebrek af te komen kan manifesteren.
Het motiveren van een kind om op de bank te liggen, is een van de favoriete bezigheden van veel ouders. Of probeer een voorliefde voor het lezen in te blazen zonder een enkel boek te lezen. Maar één ding - alleen maar om te vertellen, en nog een - om overtredingen te straffen. Ten eerste neemt het kind de vaardigheden van hypocrisie over van de ouders, vervolgens verhoogt de angst voor straf alleen het effect. De verworven vaardigheden gaan over in de volwassenheid. Een getraind brein biedt direct onthouden zinnen en gezichtsuitdrukkingen, alleen om onaangename proeven met collega's, echtgenoten of leider te voorkomen.
Masker nummer 2. Angst om een universele spot te worden
Huichelarij uit angst om belachelijk gemaakt te worden neemt soms zwaardere vormen aan - sociale angst, cataphelobie.
De wortels van defensieve hypocrisie komen ook uit de kindertijd. Ouders bekritiseren het kind voor de geringste overtreding, of hij lijdt het pesten van zijn leeftijdsgenoten voor wat "ongelijkheid". Om te socialiseren op volwassen leeftijd, om zichzelf te beschermen tegen een mogelijke psychotrauma, zetten mensen een masker van verwaarlozing op. Ze zijn bang om te vertrouwen en zich open te stellen, zichzelf opnieuw pijn te doen en struikelen over publieke veroordeling. Ze portretteren onverschilligheid omdat ze bang zijn om gevoelens te bekennen. Of, in plaats van het delen van ervaringen, vangen ze het masker van succes op: 'Het gaat goed.'
Masker nummer 3. Cultureel eigendom
Culturele hypocrisie is het naleven van culturele normen, de verplichte kwaliteit van een persoon die ervan droomt aanvaard te worden in de samenleving.
Sigmund Freud noemde het masker van hypocrisie een verdedigende reactie van een persoon op de agressieve invloed van de culturele omgeving. Leo Tolstoy beschouwde de geciviliseerde samenleving als de essentie van leugens en hypocrisie, en het gewone volk - de belichaming van oprechtheid en absolute moraliteit. Maar universele hypocrisie is de basis van cultuur. Mensen in de samenleving zijn het eens over de regels voor wederzijds gedrag en wachten op de uitvoering ervan. Wanneer we elementaire beleefdheid tonen, zijn we niet zozeer hypocrisie, als we handelen volgens de regels, verlichten we de stress van vervreemding.
Masker nummer 4. Dodelijke waarheid
Beleefde schijnheiligheid is waar, gesproken in zulke woorden die iemand niet zal bedwelmen, maar die de hoop zal aanmoedigen en inboezemen.
De belangrijkste vraag die we ons moeten stellen is of de andere persoon in staat zal zijn om de waarheid te accepteren en te ondersteunen. Wanneer we begrijpen dat waarheidsgetrouwe informatie de gemoedsrust van een andere persoon zal verstoren of zijn toestand zal verslechteren (in het geval van ziekte bijvoorbeeld), is een soort van verniste waarheid een gerechtvaardigde maatregel. Pravdorubov, op zoek naar voortdurend de waarheid spreken, in de samenleving niet leuk vindt. Omdat er geen "universele" waarheid is. Naar verluidt geeft een waarheidsgetrouw persoon zijn subjectieve mening en relateert hij het niet aan anderen. Daarom verdient voor velen de afgedwongen beleefdheid de voorkeur boven waarachtigheid.
Masker nummer 5. Hebzucht voor
Dupliciteit of zelfzuchtige hypocrisie in zijn pure vorm is de meest veroordeelde, klassieke ondeugd.
De meest onplezierige manifestatie is de zogenaamde situationele hypocrisie, wanneer een persoon verschillende maskers opzet, afhankelijk van de verwachte voordelen. Bijvoorbeeld: voor een manager speelt een medewerker een betoverde aanbidding, dan zet hij in een rookkamer het masker van een 'echte vriend' op en scheldt de baas samen met alle anderen. In dergelijke gevallen verbergt de huichelaar opzettelijk zijn motieven en bootst op vakkundige wijze oprechte gevoelens na. Dit soort voorwendselen is altijd aanstootgevend, omdat bij langdurige communicatie hypocrisie vroeg of laat door anderen wordt geopenbaard.
Natuurlijk blijft hypocrisie, ongeacht de oorzaak, hypocrisie. Maar hier wordt alles bepaald door de maat. Er zijn zelfs enkele acceptabele vormen van voorwendsel gedicteerd door opvoeding, cultuur, intracommunale overeenkomst. Daarom zijn negatieve eigenschappen, zoals elk gif, zelfs nuttig in therapeutische doses.
10 tekens die helpen een kwaadwillende huichelaar te herkennen
Het gevoel dat over het algemeen aangenaam, beleefd en glimlachend is, is niet geloofwaardig, veel mensen schrijven hun verhoogde intuïtie toe. Maar het is niet altijd onaangenaam voor ons dat een persoon een kwaadaardige pretendent blijkt te zijn. Om diegenen te helpen die geen haast hebben om uitsluitend op het zesde zintuig te vertrouwen, hebben psychologen een spiekbriefje opgesteld.
10 tekens waarmee je een hypocriet kunt onderscheiden van een oprecht persoon. hypocriet:
- Hij respecteert alleen de 'machtigen van deze wereld', maar respecteert de gewone mensen.
- Hij bekritiseert voortdurend anderen en prijst zichzelf, maar spreekt nooit woorden van steun uit, oprechte bewondering.
- Roddelen en ontwijken, maar spreekt geen echte mening uit, zelfs over een directe vraag.
- Het helpt alleen als het weet dat de verleende hulp zeker dividend zal uitkeren.
- Gebruikt vleierij en overdreven lof als de belangrijkste tool voor de uitvoering van hun eigen plannen.
- Belooft, biedt hulp aan, zelfs wanneer hij niet wordt gevraagd, maar uiteindelijk voldoet het niets aan de beloofde.
- Hij probeert de aandacht van zijn persoon te vestigen met verhalen over goede daden, donaties, hulp.
- Hij liegt voortdurend, en hij doet het zelfs in aanwezigheid van oude kennissen of in een leugen worden gevangen.
- Hij onthult verraderlijk de geheimen van andere mensen en voelt hier geen spijt of schande over.
- Hetzelfde feit presenteert zich op verschillende manieren, past zich aan de publieke opinie aan voor eigen voordeel.
Schadelijke mercenary-pretentie in zijn pure vorm is uiterst zeldzaam. Maar hoe meer punten in de lijst worden genoteerd, hoe groter de kans op ontmoeting met doelgerichte dubbelhartigheid. Het beste middel tegen dergelijk gedrag is gezond verstand en humor, waarmee je de acties van je en die van anderen met ironie kunt behandelen.
Hypocrisie als een mechanisme van zelfbedrog
Het is één ding als we om de een of andere reden doen alsof we in de buurt van anderen zijn, en nog een andere wanneer we dubbelhartigheid met betrekking tot onszelf beoefenen. Om dergelijk gedrag in de psychologie te bepalen, wordt een van de basisbegrippen geïntroduceerd: cognitieve dissonantie.
Cognitieve dissonantie is het ongemak dat we ervaren door de realisatie van twee elkaar uitsluitende en tegenovergestelde verlangens. Of we voeren een actie uit "zoals het hoort", in tegenstelling tot onze diepgewortelde overtuigingen.
Voorbeelden van zoete zelfbedrog:
- We vergeven verbaal een belediging omdat "het noodzakelijk is om te vergeven", maar in onze ziel blijven we beledigd.
- We hebben last van overgewicht, maar we overtuigen onszelf dat het tiende snoepje op een dag de enige manier is om te kalmeren.
- We herhalen regelmatig positieve affirmaties, maar blijven boosheid, jaloezie en wrok voelen.
- Een vrouw baart kinderen en gelooft dat ze van ze moet houden, maar ze heeft niet zulke gevoelens in haar ziel.
- Een man geeft al zijn kracht om succes te behalen en concurrenten te verslaan, hoewel hij niet tevreden is over zijn eigen prestaties.
Coaches voor zelfontwikkeling zeggen: wanneer onze diepgewortelde overtuigingen samenvallen met acties, treedt een bepaalde resonantie op en worden onze interne waarden een bron van extra energie. Maar wanneer we handelen volgens opgelegde externe motivatie en in strijd met onze eigen waarden, is er een dissonantie. Zo'n discrepantie neemt niet alleen energie weg, maar schudt ook de psyche en kan tot echte ziektes leiden.
Het bestrijden van onenigheid is grotendeels een onbewust mechanismewat ons helpt het gevoel van eigenwaarde en een goede mening over onszelf te behouden. Maar zo'n zelfbedrog kan zich manifesteren door kwalen met verschillende gradaties van ernst. Bijvoorbeeld de banale misselijkheid van ongenoegen over mijn acties: ik "verteer mezelf niet". Of een ernstige malaise waarvan de oorzaak niet kan worden vastgesteld door overleg met artsen, klinische onderzoeken en testen.
Om geen echte pijn te ervaren wanneer er een discrepantie bestaat tussen persoonlijke overtuigingen en daden, is het de moeite waard om alle moed te verzamelen en je eigen lijst van innerlijke waarden te schrijven. Het doel van de lijst is om te begrijpen wat je het meest motiveert. Immers, die waarden die we niet bevestigen met acties zijn een leeg geluid en de reden voor nog een andere frustratie, vertwijfeling over de eigen imperfectie. Het accepteren van het feit is de beste optie om innerlijke harmonie te vinden: onze innerlijke waarden, niet opgelegde waarden, zijn een echt kompas voor mentaal evenwicht.
bevindingen
- Wanneer uw woorden het niet eens zijn met daden - dit is hypocrisie.
- Huichelarij is niet alleen een leugen, maar een leugen die zichzelf dient.
- Veroordeling van een andere persoon voor acties die je zelf doet, is ook hypocrisie.
- In elke situatie is het belangrijk om het vermogen om sober te denken niet te verliezen, en met een hypocriet moeten voorzorgsmaatregelen verdrievoudigd worden.
- De methoden om vertrouwen te winnen, gebruikt voor egoïstische of manipulatieve doeleinden, worden door anderen gevoeld op een intuïtief niveau en worden niet langer vertrouwd.
- Cognitieve dissonantie is ongemak door acties die worden gedicteerd door doelmatigheid, niet door onze intrinsieke waarden.
- Zelfhypocrisie kan tot een echte lichamelijke ziekte leiden.
