Kwetsbaarheid wordt beschouwd als synoniem voor zwakte. Dus denk degenen die huilen van wrok, maar praat er niet direct over. Wie benoemt geen bezoek aan de psychotherapeut, omdat psychologen voor psychos zijn. Hij begrijpt dat hij het project zal aanvullen, maar hij durft zijn collega's niet om hulp te vragen. Of degenen die niet weten hoe ze zich moeten verhouden tot het onvolmaakte zelf en tot mensen die het hebben opgemerkt. Het herkennen van je kwetsbare punten is een gewaagde stap. Het gaat dus om moed. Over moed om hun kwetsbaarheid te herkennen.
Kwetsbaarheid is een mate van moed.
We zijn gewend om onze "pijnpunten" zo te verbergen dat we niet toestaan dat ze er het dichtst bij staan. We schamen ons voor onze zwakheden. We denken: "als mensen te weten komen over mijn tekortkomingen, zullen ze stoppen met van mij te houden." Het maakt niet uit of het om cellulitis gaat of dat je niet in staat bent om je eigen bedrijf te creëren.
"Ik ben niet goed genoeg- we zeggen vaak deze uitdrukking voor onszelf, niet mooi genoeg, niet zeker genoeg, niet rijk genoeg, we zijn bang om belachelijk, belachelijk, incompetent en onzeker te lijken, daarom compenseren we onze zwakheden met agressie, lijden we hieraan en kwetsen we onze geliefden.
Psychologen praten tegenwoordig over emotionele openheid. Het vermogen om open te zijn en er niet voor te schamen is van goede kwaliteit. Hier zijn enkele functies van mensen die niet bang zijn om hun zwakte te laten zien.
Ze zijn niet bang om iets nieuws te proberen.
We vinden duizenden excuses om niet iets nieuws te beginnen. We noemen het gebrek aan ervaring, vaardigheden, tijd, omstandigheden en moeilijkheden. Kans op succes is verborgen achter gesloten deuren. Velen geven er de voorkeur aan om het niet te riskeren, dus laten ze alle deuren dicht.
Psychologen adviseren "wees dapper, act." Coaches bieden een effectieve manier, de "eikelmethode". Het principe is dit: onder welke omstandigheden dan ook, een eikel groeit niet, maar een eik groeit er toch uit. In welke omstandigheden je ook niet zou zijn, je blijft jezelf. Kan twijfel niet verdwijnen? Er is nog een geheim: het is niet voor altijd. Van de uitvoering van de verkeerde beslissing kan worden afgezien. Maar zelfs als je een fout maakt, verander dan niet in een eeuwige verliezer. Je zult nog steeds jezelf zijn, in de goede richting opkomen.
En toch: niet alles hoeft te worden beëindigd. Soms moet je de moed vinden en het plan verlaten.
Ze zijn aardig voor zichzelf
Vriendelijkheid, mededogen, menselijkheid - al deze eigenschappen werden ons aanvankelijk als vertegenwoordigers van het menselijk ras gegeven. De kerk leert dezelfde deugden. De valkuil ligt in het feit dat het zonder een goede houding ten opzichte van jezelf onmogelijk is compassie te voelen voor anderen.
Psychologen gebruiken de term 'paradox van vriendelijkheid': velen verwarren vriendelijkheid met zwakte. Maar een deel van ons "ik" (of ziel) lijdt aan een gebrek aan goede daden. We voelen een gebrek aan vriendelijkheid, maar we zijn bang om het in ons leven te laten. Managers vrezen dat ondergeschikten "op hun kop gaan zitten" als ze vriendelijk worden behandeld. Ouders houden hun kinderen in buitengewone strengheid en echtgenoten zijn gewoon bang om warme gevoelens voor elkaar te tonen. Maar erger nog als we eindeloos schelden voor de minste zonde.
En toch: het heeft geen zin om over vriendelijkheid in het algemeen te praten, als we geen vriendelijkheid jegens onszelf tonen.
Ze spreken openlijk over hun kwetsbaarheid.
Toespraken op het TED-kanaal zijn zo populair omdat luidsprekers vaak hun eigen imperfectie belijden. Maar dergelijke details blijven vaak achter de schermen van 'mooie succesverhalen'. Hoewel het verhaal van mislukken de lijm is waarmee je het volledige beeld kunt zien.
Psycholoog Brene Brown wijdde meer dan 5 jaar aan het bestuderen van schaamtevragen en angst voor eigen imperfectie. Ze concludeerde dat kwetsbaarheid de meest nauwkeurige maatstaf voor moed is. Om eerlijk te zijn met jezelf en met anderen, om ons te laten zien - dit zijn echte manifestaties van moed. Het tweede inzicht betrof schaamte. Psychologen beschouwen schaamte als het 'moeras van de ziel'. Ons doel is niet om voor altijd in dit moeras te wonen, maar om hoge rubberen laarzen aan te trekken en puin te graven.
En ook: om met je angsten te vechten, is het niet nodig om er vanaf het podium over te praten. Soms is het nodig om moed te tonen om naar een psycholoog te gaan en daar al het andere te behandelen.
Het recht om een fout te maken is het pad van een perfectionist naar een optimist.
Perfectionisten zijn bang fouten te maken. Voor hen zijn er geen tinten, ze leven volgens het principe van "alles of niets." De gedachte 'wat mensen denken' overschaduwt het verlangen om te creëren. Ze gebruiken hun perfectie als een schild, omdat ze denken: "als ik perfect kijk en handel, zal ik me ontdoen van kritiek en censuur." Niemand is zelfs tegen kritiek verzekerd.
Het motto "I-perfectionist" voor velen - een bron van trots. Psychologen associëren deze aandoening met een verhoogde mate van angst. Om het simpel te zeggen: deze mensen zijn vooral bang om onvolmaakt te zijn in de ogen van anderen.
Ze denken dat ze geen kritiek of spot zullen verduren. Daarom voeren ze al jaren ideeën uit voor een startup en durven ze er niet mee beginnen. Ze zijn bang om een prestigieuze baan te veranderen in een niet-prestigieuze baan. De logica is simpel: "als ik niets doe, vergis ik me niet."
Psychologen hebben bewezen dat een nederlaag, eigenaardig genoeg, de zelfwaardering verhoogt. Het blijkt dat falen niet zo erg is als we ons van tevoren voorstellen. Je kunt alleen vrij en zelfverzekerd zijn als het 'ergste' al is gebeurd. Mark Zuckerberg, JK Rowling, Nick Vujcic - deze mensen zijn vandaag bekend en succesvol, maar ze leren hoe ze wanhoop en hun faalervaring kunnen overwinnen.
Optimalist - het tegenovergestelde van perfectionist. De optimalist kan zich op het pad concentreren, terwijl de perfectionist zijn kracht besteedt aan de innerlijke strijd. Hoe om te gaan met de wens om perfect te zijn?
- Ken je perfectionisme toe. Hij is niet je vriend of assistent. Maar dit is een deel van je "ik" en dit zal moeten worden overwogen. Een persoonlijk onderzoek over het onderwerp zal hem helpen het te herkennen: waar heb ik geleerd dat ik perfect moet zijn? Antwoorden op de vraag kunnen veel nieuwe verbergen.
- Erken dat de weg naar succes geen rechte lijn is, maar een spiraal. Overwinning lijkt ons in de vorm van een raket die de lucht in springt. In feite is succes een labyrint met lange passages en doodlopende wegen. Soms, om de fout te corrigeren, moet je terugkeren naar het startpunt.
- Regard mislukking als feedback. Ervaring is een belangrijk onderdeel van succes. Elke fout geeft aanvullende informatie, alsof nieuwe sectoren worden geopend.
- Weg met het "impostor syndroom". Stel je voor dat Lermontov tegen zichzelf had gezegd: "Maar wie ben ik, als er Poesjkin is", en Salvador Dali durfde niet te creëren, omdat er werken van Leonardo da Vinci zijn. Angst om middelmatig te zijn, voorkomt creëren, uitbreiden van bedrijven en nieuwe klanten vinden. Maar een gewaarschuwd mens telt voor twee. Psychotherapeuten helpen hier ook mee.
Kwetsbaarheid is de bereidheid om zonder garanties te worden gezien. In het leven zijn er helemaal geen garanties en in deze unanieme zakenlui en psychologen. Omdat er geen universele tool is die gegarandeerd succes oplevert. Daarom vechten velen met hun eigen perfectionisme en helpen anderen het te overwinnen. Zoals de spreker en bedrijfsstrateeg Dan Waldschmidt zei: "Succes is wat je bent."
Als je niet weet hoe je jezelf en anderen kunt behandelen, begin dan met het oefenen van één actie: openheid. Met betrekking tot nieuwe ideeën, gewoonten, vreemden, boeken, emoties. Er zijn geen perfecte oplossingen. Vergeet het niet en wees niet bang om verder te gaan.
