Het gevoel van eenzaamheid is een staat die bijna iedereen kent. Iedereen in het leven heeft periodes van tijdelijke vrijwillige of geforceerde weigering om te communiceren, en als voor sommige van zulke "zich terugtrekt in zichzelf" wordt geassocieerd met de behoefte om te "rusten" van sociale activiteit, voor anderen, wordt eenzaamheid een constante en onderdrukkende metgezel van het leven. Hoe kan het gebeuren dat iemand, in de eerste plaats uitgaande en open voor anderen, zich plotseling in vier muren sluit en de vreugde verliest om met mensen dicht bij hem te communiceren en de gewoonlijke genoegens van het leven te weigeren?
Oorzaken van eenzaamheid: externe en interne factoren.
Vreemd genoeg hebben veel mensen niet alleen geen last van eenzaamheid, maar beschouwen ze het ook als een natuurlijke en comfortabele manier van leven. In de regel zijn dit vertegenwoordigers van creatieve beroepen, wier werk maximale concentratie vereist en tegelijkertijd een persoon plezier geeft. Ze zeggen over zulke mensen: "Hij wijdde zich volledig aan zijn geliefde werk". Creatieve persoonlijkheden realiseren zich volledig in hun hobby, zonder zich verstoken te voelen van hun gevoelens in communicatie, daarom kan een dergelijke aard van zijn eerder een bewuste eenzaamheid genoemd worden.
Echte eenzaamheid betekent een volledige beperking van menselijk contact met de buitenwereld vanwege de aanwezigheid van een diep intern conflict of traumatische ervaring van menselijke communicatie. Hier zijn de meest voorkomende redenen om iemand aan te moedigen zich af te sluiten van de wereld en anderen.
- Twijfel aan zichzelf, hun fysieke en sociale levensvatbaarheid. Bescheidenheid, verlegenheid, de aanwezigheid van lichamelijke handicaps of laag, naar de mening van een eenling, sociale status, dragen bij tot de opkomst van diepe interne complexen, waardoor een persoon gedwongen wordt om bewust te weigeren om in de samenleving te communiceren. Tegelijkertijd, alleen gelaten met zijn ervaringen, wordt hij meer en meer ondergedompeld in een gevoel van minderwaardigheid, dat tot depressie kan leiden en bovendien vaak als motief voor suïcidale handelingen dient.
- Ervaar onbeantwoorde liefde of mislukte hechte relaties. Als het eerste geval dat de activiteit van het sociale gedrag van een persoon beïnvloedt het meest voorkomt bij adolescenten en jongeren en wordt gemotiveerd door gehechtheid aan een object van liefde, dan is het tweede meestal gerelateerd aan mensen van meer volwassen leeftijd en wordt geassocieerd met een terughoudendheid om pijn en frustratie van onvervulde relaties opnieuw te ervaren. .
- Dood van een geliefde. Ernstig verlies brengt een diep psychologisch trauma met zich mee en de terughoudendheid van diegenen die een geliefde hebben verloren, om contact te maken met anderen, is heel natuurlijk en noodzakelijk voor het herstel van mentale en fysieke kracht.
- Echtscheiding. Deze verandering in de relatie met een bijbedoeling wordt de 'kleine dood' genoemd, omdat het door zijn sterke invloed op de mentale en psychologische toestand de tweede is van het fysieke verlies van geliefden. Als iemand één op één blijft met een moeilijke situatie en onzekerheid over de toekomst, zal een persoon moeten begrijpen en accepteren wat er is gebeurd, en niet iedereen is in staat om op dit moment de wereld van de eigen ervaringen van anderen binnen te laten.
- Tiener eenzaamheid. Gebrek aan aandacht van ouders en wederzijds begrip met hen, conflicten met leeftijdsgenoten en leraren - dit alles leidt tot het feit dat het kind zich onnodig en oninteressant voelt. namelijk gevoel van eenzaamheid en een gebrek aan ondersteuning tijdens deze periode kan een tiener naar een verslaving aan alcohol of drugs leiden en vaak tot zelfmoord.
Hoe zich te ontdoen van eenzaamheid?
Allereerst moet je stoppen met medelijden met jezelf te hebben. Constant overdreven gedachten over zelfbedrog verergeren alleen de toch al depressieve toestand van een persoon die zich eenzaam voelt. Je zou moeten proberen het feit dat er op het moment geen liefhebbend persoon rond is, als vanzelfsprekend te beschouwen en het gevoel van liefde bezoekt je niet of alleen maar een betrouwbare vriend die je kunt vertrouwen, en probeert de loop van je leven te veranderen zodat het gevoel van eenzaamheid voor altijd in het verleden is. En om dergelijke veranderingen te bereiken, zullen eenvoudige pogingen om zichzelf te helpen en de wens om zich van hun eigen angsten en onzekerheden te ontdoen te helpen.
- Eerst moet je uitzoeken wat precies het startpunt werd op het pad naar eenzaamheid. U kunt een leeg vel papier nemen en alle redenen vermelden. Dan is het noodzakelijk om die factoren te onderscheiden die afhankelijk zijn van de persoon zelf en die hij kan veranderen (bijvoorbeeld verlegenheid, buitensporige volheid, onvermogen om netjes en op een moderne manier te kleden, etc.)
- Zodra de persoonlijke motieven van de geforceerde eenzame levensstijl duidelijk werden gemarkeerd, heeft de persoon een doel - om van deze obstakels af te komen door zijn eigen inspanningen. En het moeilijkste is het moment van de eerste inspanning voor zichzelf en zijn passieve levenshouding. Zodra een persoon worstelt met haatvolle eenzaamheid, begint hij opeens een soort ongemak te voelen, het "effect van het wegwerken van de oude huid", wanneer je in plaats van blij te blijven met jezelf en geniet van zijn eigen eenzaamheid, moet je eindelijk proberen deze vicieuze cirkel te doorbreken en vrij te komen van vrijwillige gevangenisstraf.
- Gedurende de periode waarin interne clips en complexen worden verwijderd, kan de aanwezigheid en ondersteuning van een persoon die met een soortgelijk probleem te maken heeft gehad en waarmee het probleem is opgelost. Nu zijn er clubs en sociale netwerken waar je altijd gelijkgestemden kunt ontmoeten, om hulp en advies kunt vragen.
- Als er zich binnen een persoon veranderingen voordoen, ontstaat er een gevoel van eigenwaarde, neemt het zelfrespect toe en neemt het streven naar een doel toe. En in de regel begint hij al na korte tijd te merken dat met het verdwijnen van interne problemen in de lijst, externe bronnen van eenzaamheid geleidelijk verdwijnen, nieuwe kennissen worden opgericht en de sociale communicatie wordt verbeterd.
Hoe de angst voor eenzaamheid te verslaan?
Trite, maar de wortels van de angst voor eenzaamheid liggen meestal in de stereotypen die in de samenleving heersen. Men gelooft dat alleen zijn niet plaatsvindt in het leven als een persoon of een persoon. Dit stereotype wordt verder versterkt door degenen om hen heen wanneer ze, met een verbaasde of sympathieke blik, geïnteresseerd zijn in een persoon over de oorzaken van een "zo vreemde" manier van zijn. Het is de publieke opinie die vaak ervoor zorgt dat veel mensen zich omringen met pseudo-vrienden en pseudo-geliefden, huwelijken aangaan die niet gebaseerd zijn op gevoelens, en kinderen hebben in deze huwelijken omwille van "in een glas ouder wordende water gebracht". En, paradoxaal genoeg, voel je je later nog eenzamer dan voorheen.
Om van de toekomst alleen maar vreugdevolle en gelukkige momenten te verwachten, moet je eerst en vooral leren van jezelf te houden, met al zijn gebreken en deugden. En, natuurlijk, om te werken aan het transformeren van de eerste van deze kwaliteiten naar de tweede. Simulators, gym, schoonheidssalons en de aankoop van stijlvolle kleding - en bewonderende blikken van voorbijgangers zullen je vertrouwen in je eigen onweerstaanbare instilleren. Een originele hobby in verband met creatieve zelfrealisatie - en je zult zeker gelijkgestemde mensen hebben. Acteurs- en oratorische cursussen, het lezen van klassiekers en het bezoeken van interessante evenementen - en u vergeet de vroegere verlegenheid en besluiteloosheid. Het leven houdt van optimisten: zoals je kunt zien, vereist zelfs in deze liefde oprechte en constante wederkerigheid!
Test het niveau van eenzaamheid. Zoek uit of je alleen bent.
