Hoe kun je een kind spenen om mama of papa te verslaan?

Beroemde Amerikaanse kinderarts Benjamin Spock loyaal aan de manifestaties van kinderagressie.

Bijvoorbeeld aanbevolen om het niet ter harte te nemen, als het kind raakt een volwassene vast te houden in de handen van het gezicht of waar het valt.

Ze zeggen dat na verloop van tijd het kind de crisis van periodieke uitbarstingen van agressiviteit zal ontgroeien, aangezien goede relaties tussen de mensen om hem heen en de gunst van ouders als een goed voorbeeld zullen dienen. maar Is deze praktijk altijd geschikt? geen weerstand?

Oorzaken van agressie

Het is onmogelijk om het kinderspel van oorlogsgames serieus te nemen met een poging tot het leven van de deelnemers aan de strijd, en niet elke koek is een teken van agressie van het kind ten opzichte van dierbaren.

Hoe te herkennen wanneer het tijd is voor het kind om het gewenste kader voor zijn gedrag uit te leggen en wat betekent zijn pogingen om grof met anderen in werkelijkheid om te gaan?

Natuurlijk als baby is te klein en nog niet in staat om niet alleen hun acties te beoordelen, maar zelfs hun eigen handen met moeite te managen - niemand is verzekerd tegen onbedoelde aankomst in het gezicht.

Maar als volwassenen in de toekomst niet zullen aantonen dat dergelijke acties een ongewenst verschijnsel zijn, kan de gewoonte in het onderbewustzijn van een klein persoon worden vastgelegd en een aanvaardbare praktijk voor hem worden.

Waarom slaan kinderen hun ouders?

Leeftijd 1-2 jaar:

Bij baby's coördinatie van bewegingen is verre van perfectdaarom zijn alle slagen die zijn vervuld op het geweten van het zorgzame kind van de volwassene.
Kinderen van een jaar en iets ouder beginnen te socialiseren en proberen hun plaats in het gezin te bepalen met behulp van agressie. Dit is geen pathologie, maar teken van natuurlijke ontwikkeling kind.
Om problemen in de toekomst te voorkomen, wordt het proces noodzakelijkerwijs gevolgd en gebruikt voor educatieve doeleinden.
Iemand van volwassenen leerde het kind spelen, voorwaardelijk "punish mom-dad" genoemd, of hij gedraagt zich agressief tegen hen. En het kind leest de informatie en kopieert het gedrag.

Leeftijd 3-4 jaar:

Indulgence and permissiveness, het ontbreken van een adequate reactie op agressie tegen een volwassene.
Hysterisch karakter.
Direct opgewonden psyche vereist een snelle ontlading, dus het proces wordt slecht gecontroleerd door de geest en wordt niet gereguleerd door de interne "remmen" die zijn ontstaan door de opvoeding.
Gespannen gezinsomgeving of zelfs geweld: wat het kind ziet, reproduceert het.
Afwijking in ontwikkeling. Kinderen met een ernstige psychische aandoening hebben geen controle over hun gedrag.

Leeftijd 5-6 jaar:

Kleuters zijn zich al goed bewust van het verschil tussen tolerant en niet-tolerant gedrag, als ze in een geschikte omgeving zijn opgegroeid.

Daarom is elke niet-gigantische poging om een volwassene of ouder te raken dat wel een teken van een serieus probleem.

het kind mag alles, daarom is hij gewend aan het feit dat niemand hem verordent;
psychische stoornis;
leven in een gezin waar demonstratie van geweld en agressie een normale praktijk is;
toegang tot video met een wrede plot.

Waarom verslaat een baby van een jaar moeder in het gezicht?

Terwijl hij net begint te leren over de wereld, is het slaan van zijn gezicht een manier om de wereld te kennen en een van de weinige vormen van protest die momenteel beschikbaar zijn voor het kind. Het kind is zich niet volledig bewustdat in de volwassen wereld een manier is om vernedering, vernedering en agressie tot uitdrukking te brengen.

Maar in ieder geval is het ten strengste verboden om een willekeurige stoot in het spelformaat te vertalen door het kind steeds opnieuw te duwen om klappen op het gezicht van de moeder of een andere persoon te herhalen.

Een verachtelijk, in wezen, gewoonte kan beginnen te worden vastgesteld in het kind, om plezier te hebben tijdens het slaan van iemand. In de toekomst kan een dergelijke basis van vaardigheden de oorzaak zijn van slecht begrepen, maar doorzettingsvermogen voor pesten over iemand.

Opzettelijke aanvallen moeten worden aangehouden met woorden die wijzen op uw ontevredenheid over dit gedrag en het blokkeren van de opgeheven arm en been voor herhaalde actie.

Als het kind aanhoudend breekt om de klap uit te voeren en hij slaagt, kunt u parry de manipulatie reactie. Natuurlijk niet op volle sterkte, maar tastbaar.

Tik bijvoorbeeld met een vinger op het handvat en zeg alleen dat het onmogelijk is om dat te doen. Zelfs zonder de betekenis van veel woorden te begrijpen, herkennen kinderen die dichter bij het jaar staan al intonaties perfect en kunnen ze daarop correct reageren.

Wat te doen

Een kind verslaat zijn ouders wanneer hij in paniek raakt: wat te doen? Van anderhalf tot twee jaar oud zijn kinderen behoorlijk bewust waarnemen zichzelf en de wereld om hen heen binnen het gezin.

Met de juiste opvoeding hebben ze al enig idee van het raamwerk van normaal gedrag, maar ze zijn natuurlijk niet altijd in staat om hun agressiviteit en andere sterke emoties onder controle te houden.

Maar al beetje bij beetje assimileren ze het verband tussen slecht gedrag en de daaropvolgende straf in de vorm van een dessertverbod, spelen op de computer, enz.

Direct ten tijde van de driftbui kan een van de volwassen gedragingen een sterke omhelzing van het kind zijn met het blokkeren van de armen van de benen.

In de normale psyche van een kind heeft zo'n effect snel het gewenste effect, omdat het het kind niet in staat stelt om zich volledig te verspreiden.

Bovendien, volwassen rust werkt ook positief.

Hoe gedraag je je?

Toon uw kind uw ontevredenheid gedrag met gezichtsuitdrukkingen en strikt stemmen.

Het is raadzaam elke slag te blokkeren met een onderschepping, een arm of een been in de lucht te bevestigen en hardop uit te spreken dat het onmogelijk is om zich op deze manier te gedragen.

Bij afwezigheid van de gewenste reactie waarschuw het kind voor de volgende vergeldingsaanval van uw kant, als het kind geen aanvallen stopt.

Aan het einde van de acute fase van de manifestatie van agressie, ontdek de oorzaak van het voorkomen en elimineer factoren om terugval te voorkomen.

Het is belangrijk om uit de omgeving te komen (echtgenoot, andere familieleden), zodat zij volgde het beleid van het bieden van weerstand kind en humane opluchting van agressie, en moedigde hem niet aan met uitspraken als: "Dus zij! Kom op! Hier is een stoute moeder, kom op, ga haar slaan. "

Hoe kun je spenen om met ouders te vechten?

Houd u aan dezelfde gedragslijn als hierboven beschreven.

Bij frequente herhalingen van de situatie of in gevallen waarin het kind blijft proberen oudere familieleden te straffen, is het beter om contact op te nemen met een psycholoog om de essentie van het probleem en de factor die dergelijk gedrag veroorzaakt te bepalen.

Tips voor psychologie:

Verwar niet willekeurige baby-klappen in het aangezicht met de wens om je te slaan. Maar in elk geval, verander dergelijke acties niet in games, als je niet de vorming van de verkeerde gedragsmatrix wilt.
Besteed aandacht aan het moment gedrag van alleenstaande volwassenen in deze kwestie: alle acties die op een beat lijken, mogen niet als een element van het spel worden gebruikt. Vecht met kussens, zachte zwaarden, boksen, spelen ravotten telt niet mee.

De eerste gevallen van vechtlust kunnen een teken zijn interesse in de breedte van de grenzen van aanvaardbaar gedrag en het verlangen om hun positie in de "kudde" te achterhalen. Raak daarom niet in paniek, maar leg eenvoudig uit dat het onmogelijk is om je op deze manier te gedragen en in het gezin ben je de hoofdpersoon, niet het kind.
Ontdek de reden agressief gedrag. Als je dringend verwend wordt en de manier van onderwijs categorisch verandert. Ga met een agressieve atmosfeer in de familie op zoek naar een manier om de sfeer te veranderen.
Als je een vervelende factor in de vorm van agressieve computerspellen, films, identificeert, elimineer die dan.
Het zien van de groeiende irritatie van het kind, geef hem de kans ren vanuit je hart of raak betrokken bij actief spel.
Zorg dat je antwoordt over ongepast gedrag en stop het aan het begin van het conflict.
Probeer het altijd ontdek de oorzaak van woede.
Formuleer bij het kind een concept dat het gevoel dat hen heeft gegrepen woede is en het normaal is om het te voelen, maar verboden om in fysieke strafformaat te zijn iemand anders. Zorg ervoor dat u deze gedragslijn zelf volgt.
Ontdek niet de relatie met het kind. Hij zal de agressie accepteren, zelfs zonder de betekenis van de woorden te begrijpen, en zal het zeker met u of iemand uit de omgeving uitwerken.

Parentiefouten

Welke fouten ouders niet zouden moeten maken:

Denk niet dat de aanvallen van kinderen zijn onschadelijk en tijdelijk verschijnsel. Als er geen corrigerende educatieve maatregelen zijn, zal het probleem groter worden en zal het niet gemakkelijk zijn om het te elimineren.
Geen paniek. Zoek altijd naar de oorzaak van de aanval. Is dit een uitdaging om hoger op de hiërarchische ladder in het gezin te klimmen, of voorkomt banale vermoeidheid dat een kind zich gedraagt volgens de regels van goede smaak die hij kent? Of het resultaat van systematische observaties van hoe papa haar moeder brengt? Uw verdere acties moeten adequaat en geschikt zijn voor de oorzaak van het probleem.
Zorg voor samenhang in zijn "team" over het beleid om het probleem aan te pakken. Anders zal de psyche van het kind een dubbele last ervaren, in een poging de redenen te begrijpen waarom een volwassene negatief gedrag oplost en agressie goedkeurt, terwijl de tweede er mee vecht en het straft.
Daarom zijn de neurosen en oncontroleerbaar gedrag voor de hand.
Wees het eerste voorbeeld van correct gedrag.: raak het kind niet, maar geef altijd mondeling het probleem, uw reactie erop en de manier om het conflict op te lossen.
Denk niet dat harde films, muziek, conflicten in het gezin en op straat, gezien of gehoord door een kind, onschadelijk voor de psyche van het kind. Op de hersenschors staat alles wat de baby voelt zelfs. Dan zal dit alles zich zeker in het echte leven manifesteren en je zult ermee te maken krijgen.
Geef niet op psycholoog hulpals je de uitingen van agressie niet aankunt.

De herhaalde pogingen van het kind om een volwassene te verslaan, in de overgrote meerderheid van de gevallen, zijn dat wel symptoom van het bestaan van een psychologisch probleem.

Wees daarom geen dwaas en laat je niet ontmoedigen door deze "oorlog van de dwerg met de reus" - zoek het zaad van het conflict en verwijder het zo snel mogelijk.

Anders zal het ontkiemen en verwijderen zal veel meer tijd vergen, geestelijke kracht en misschien zelfs geld.

Waarom verslaat een kind de ouders? Ontdek de mening van een psycholoog: