Is het mogelijk om de dood van een kind te overleven en hoe het te doen?

Het verlies van een kind is nergens anders. Dit is het ergste dat een ouder kan overleven.

De dood van het kind kan een verschil maken in het leven, neerhalen en beroven van al het heldere en goede dat mensen hadden.

Met zo'n verlies is het vreselijk moeilijk om te hanteren. Het doet zowel lichamelijk als moreel pijn. Mens verwoest en gebroken. Maar is er leven na zo'n verschrikkelijk verdriet? Hoe maak je jezelf live op?

Wat voelen ouders die kinderen hebben verloren?

Ouders die kinderen hebben verloren, ervaren het verschrikkelijkste verdriet dat alleen kan zijn.

Alle emoties en gevoelens nemen toe en vaak ondraaglijk pijnlijk om ermee om te gaan.

Verdriet, hopeloosheid, verdriet, schuldgevoel en nog veel meer worden gevoeld door ouders die hun kinderen hebben verloren. Het is onmogelijk om in woorden over te brengen. Een dergelijk verlies is erg pijnlijk. Het lijkt erop dat het gewoonweg onmogelijk is om te overleven.

Het gevoel van innerlijke leegte en de bitterheid van verlies verlaten hun ouders mogelijk niet voor lange tijd. Het is erg moeilijk voor hen om dit alles te ervaren. Maar je moet vechten en blijven leven.

Wat zijn de stadia van een persoon die de dood van een kind ervaart?

Elke persoon, geconfronteerd met zoveel verdriet, zal het op zijn eigen manier ervaren. In de regel worden van 4 tot 7 stadia onderscheiden, waardoor een persoon verlies ervaart:

ontkenning - Het incident introduceert een persoon in een stupor, stort zich in shock. Hij kan niet geloven wat er is gebeurd, zelfs als hij het met zijn eigen ogen zag. Hij wil dit niet bij zichzelf toegeven, verwerpt wat er is gebeurd. Hij kan herinneringen mixen, verwarde gedachten, hij raakt gedesoriënteerd in de tijd.
In dit stadium kan een persoon zeer verstrooid en vergeetachtig zijn. Hij begint zich te gedragen zoals hij eerder niet inherent was. Deze fase duurt niet te lang. Maar een persoon moet erdoorheen om het verlies in de toekomst te accepteren. Op dit punt moet zijn familie ervoor zorgen dat hij zich comfortabel en niet eenzaam voelt.
Woede, woede, wrok - de persoon begint boos te worden op de situatie. Hij haat alles om hem heen, het lijkt hem dat alles verkeerd en oneerlijk is. Hij kan zijn woede op het dode kind verbreken. "Hoe kon je me verlaten?" Deze periode is erg pijnlijk en emotioneel. Alle gevoelens komen naar voren. Hij kan een driftbui hebben, hij kan zijn humeur verliezen.
Schuldgevoel - in dit stadium begint de persoon zichzelf de schuld te geven van wat er is gebeurd, omdat hij niet veel tijd met zijn kind doorbracht, hij niets zei. Mensen beginnen hun hele leven met scrollen, alle herinneringen en verwijten zichzelf.
Schuld zit diep geworteld in de mens. Het kan vele jaren bij hem blijven, en zelfs voor het leven.
Depressie - treedt meestal op bij mensen die al hun emoties en gevoelens binnen houden. Alles lijkt grijs en het leven is zinloos. Op dit moment is het belangrijk dat er iemand is die ondersteuning biedt. Deze fase kan lang duren. Van 2 maanden tot 2 jaar. Maar natuurlijk is alles individueel.

aanvaarding - na alle voorgaande stadia komt aanvaarding en nederigheid in de regel naar de persoon. De tijd zal verstrijken, emoties zullen afsterven en het is belangrijk om op dit moment te beslissen om verder te leven, te accepteren wat er is gebeurd en los te laten. Maak het extreem moeilijk, maar het is noodzakelijk. Een kind verliezen is een zeer vreselijk verdriet en het is heel moeilijk om hem te accepteren. Maar je moet leven en terugkeren naar het gebruikelijke ritme.

Is het mogelijk om het verdriet te overleven?

Het verliezen van een kind is het grootste verdriet dat alleen kan zijn. Door de wetten van de natuur zijn kinderen dat voortzetting, toekomst. Ouders mogen hun kinderen niet begraven.

Maar helaas gebeurt dit niet altijd. Kinderen sterven meestal aan ziekte of ongelukken. Kijkend naar dit alles, is het nog moeilijker voor ouders om met dergelijk verdriet om te gaan.

Maar het verlies van een kind kan, net als elk ander, worden overwonnen, hoewel het veel moeilijker is om te doen.

Het is noodzakelijk emoties los te latenhoud niet alles in jezelf tegen. Tijdens deze periode is het belangrijk om niet alleen te zijn met je ervaringen.

Je moet hulp aan je familieleden niet opzij duwen, alleen is het moeilijk om met zo'n tegenslag om te gaan.

Ze zeggen dat de beste manier om met verdriet om te gaan is laat je leiden door iets neutraals.

Natuurlijk, doe het niet meteen. Maar na verloop van tijd moet je opstaan en doen.

En wat te doen, het maakt niet uit. Dingen zullen afleiden van negatieve gedachten. Je hoeft niet te doden en te rouwen, je kunt je niet druk maken over jezelf en je leven.

Het verliezen van een kind is zeker heel moeilijk, maar maak geen einde aan je leven. Vooral als er nog kinderen of geliefden zijn die je nodig hebben om gezond te zijn.

Tips voor psychologie

Hoe overleef je het verlies van een kind tijdens de zwangerschap? Het lijkt sommigen dat als het kind niet werd geboren, het gemakkelijker is om het verlies te overleven. Maar dat is het niet. Moeder draagt haar baby onder het hart, ze voelt hem en heeft hem al enorm lief.

Daarom is het ook moeilijk voor haar om het verlies te ervaren, evenals anderen. Het eerste wat je moet doen, is herkennen en beseffen wat er is gebeurd. Forceer je dan om op te staan en iets te doen.

Na een miskraam worden vrouwen vaak depressief, ze moeten zo snel mogelijk uit deze staat komen.

Als er meer kinderen zijn, helpen ze. Ze moeten tenslotte voorzichtig zijn.

Niets geneest zoals werk. Tewerkstelling van kinderen, werk, huishoudelijke taken en andere dingen.

In dit geval gaat de tijd ongemerkt voorbij en vervallen alle slechte gedachten naar de achtergrond.

Hoe de dood van een pasgeboren baby overleven? De dood van het langverwachte en geliefde kind in de bevalling is erg moeilijk om te overleven. Hij komt naar deze wereld en heeft nog steeds geen tijd om kennis te maken met zijn ouders en zij met hem. Het is heel moeilijk om zo'n verdriet te ervaren.

Sommigen adviseren om na het verlies een baby te krijgen. Maar hier is alles individueel. Ouders moeten zelf beslissen of ze er klaar voor zijn of het beste wachten.

Inderdaad, tijdens de zwangerschap zullen ze bang zijn voor problemen, nerveus en bezorgd, en dit kan het kind niet erg beïnvloeden. Voordat u zo'n belangrijke beslissing neemt, moet u daarom goed nadenken over alles.

Hoe te leven na het verliezen van een kind? Nadat de ouders hun kind hebben verloren, is het erg moeilijk voor hen om terug te keren naar hun normale leven. Maar het moet worden gedaan. Het belangrijkste is om verdriet te ervaren. Geef een manier aan je emoties en gevoelens.

Roep uit en spreek je uit. Het moet echt gedaan worden, het zal het gemakkelijker maken.

Om te proberen laat je niet hangen om gebeurde om niet geobsedeerd te raken door deze situatie.

Het is moeilijk om te doen, maar je moet het proberen. Je moet elke ochtend opstaan en je gang gaan.

Bereid je voor om te eten, naar je werk te gaan, vrienden te ontmoeten. Het kan niet meteen worden gedaan, maar na verloop van tijd komt alles tot zijn recht.

Hoe een geliefde te helpen wiens baby is overleden?

Een man die een kind heeft verloren hebben de steun van geliefden nodig. Zelfs als ze met al hun gedrag laten zien dat dit niet zo is.

Moet dichtbij zijn. Het is belangrijk dat de persoon weet dat je altijd dichtbij bent. Het is niet nodig om hem te verlaten, zelfs als hij het wil.
Je kunt hem alleen laten met zichzelf, maar je moet er nog zijn.
Wees voorbereid op het horen van boze berichten.. Iemand die zo'n vreselijk verlies ervaart, kan zichzelf niet beheersen. Wees niet beledigd en vertrek.
Blijf in de buurt van de begrafenis, zelfs als u zeer belangrijke dingen heeft, moeten ze worden geannuleerd. Op dit punt ervaart de persoon bijzonder acuut verlies en het is belangrijk voor hem om te weten dat je in de buurt bent.

Help een persoon met wat klusjes. Alles wat hij nodig heeft - volg. Hulp rond het huis, voor te bereiden om te eten en ga zo maar door.
Knuffel vaker een geliefde. Ondersteun hem, luister naar hem, laat hem uitschreeuwen.
In geen geval kan niet zeggen: "Rustig maar en leef voort", "Je moet verder leven, je kind zou het leuk vinden," "Je zult meer kinderen krijgen," "Nederig jezelf," en zo.
Het is beter om vaker te vragen om over je gevoelens te vertellen, omdat de rouwende persoon met iemand moet delen.
Het is niet nodig om iets in deze situatie te adviseren.. Als er geen geschikte woorden zijn, is het beter om alleen maar stil te zijn.
Het is niet nodig om de dood van een kind te vergelijken met de dood van iemand anders.. De dood van een kind is het grootste verdriet, dat onvergelijkbaar is met de dood van een vriend of grootmoeder.

Help groepen en gemeenschappen

Zal verdriet mensen helpen in groepen moeders en vaders die kinderen hebben verloren? Waar vind je zo'n groep?

Veel verdriet brengt mensen bij elkaar. Mensen die de dood van een kind hebben overleefd elkaar beter begrijpen dan wie dan ook. Dit verlies kan niet worden vergeleken met enig verlies. Dit verdriet is het moeilijkst.

Het is moeilijk om een persoon te ondersteunen als hij dit niet heeft overleefd. Daarom kunnen degenen die de dood van een kind hebben overleefd, helpen omgaan, kalmeren.

In dergelijke groepen mensen deel hun verdriet, herinneringen, vertel elkaar over hun kinderen, over hun leven.

Samen rouwen ze, huilen ze en lachen ze, terwijl ze gelukkige momenten herinneren. Dergelijke ondersteuning is erg belangrijk.

Vooral degenen die net een kind hebben verloren en niet weten hoe te leven, hoe om te gaan met dit verlies. Dus mensen moeten diegenen zien die het kunnen overleven. Ze moeten praten. Alleen ouders die een kind hebben verloren, zullen in staat zijn om het juiste advies te geven.

Zulke groepen kunnen proberen in hun eigen stad te zoeken. Ze moeten in elke stad georganiseerd zijn. Misschien kan een psycholoog of psychotherapeut helpen bij het zoeken. Zulke groepen worden soms georganiseerd in de kerk.

Als de stad niets van dien aard heeft, kun je zoeken op internet. Er zijn verschillende groepen in sociale netwerken en forums.

Op hen corresponderen mensen met elkaar, kunnen praten door skype of telefoon. Deze optie is goed omdat ondersteuning bijna op elk moment van de dag kan worden verkregen.

Hoe te stoppen met denken aan het slechte?

Hoe de vraag te beantwoorden: "waarom kinderen baren als ze doodgaan?" Een bekend feit - we sterven allemaal op een dag. Dat is de manier waarop de wereld werkt, we worden geboren, we leven en dan gaan we dood.

Iemand komt eerder aan de finish en later iemand.

Je kunt het leven niet op die manier behandelen en dat aannemen geen behoefte aan een babyomdat hij hoe dan ook zal sterven.

Als ouders ooit het verlies van een kind hebben meegemaakt, zullen ze zo denken. Ze vinden het moeilijk om zichzelf te dwingen hierover te beslissen, omdat ze bang zullen zijn voor de hele tijd dat dit kind hen ook mag verlaten.

Maar denk niet de hele tijd en verwacht alleen de slechtste uitkomst. Kinderen zijn geweldig. Als er een ongeluk is gebeurd, is het misschien niet meer zo. In constante angst leven is niet moeilijk.

Het is niet nodig om alleen bij slecht te blijven. Het is de moeite waard om te bedenken hoeveel heldere en gelukkige momenten er zijn bij het opvoeden van kinderen.

Het is niet nodig om voortdurend te denken dat het kind vroeg of laat zal sterven. Je moet gewoon leven en geniet van elk momenttoegewezen aan u en uw gezin.

De dood van een kind is een verschrikkelijk verlies. Het is onmogelijk je zoiets voor te stellen, je wilt dit zelfs de ergste vijand niet wensen. Wanneer dit gebeurt, zeer moeilijk om jezelf te dwingen je oude leven te leven. Maar het moet worden gedaan. Laat het ongelooflijk moeilijk zijn.

Mijn kind stierf. Hoe overleef je de dood van je kind? Ontdek het uit de video: