Dit is het tweede artikel (de eerste hier), met behulp waarvan ik de eerste vereisten van mijn systeem van zelfontwikkeling zal formuleren en aanbevelen om het te lezen voordat ik begin aan praktische artikelen.
Hier zal ik proberen het doel van de geest te bepalen in de vorming van de mens en in zijn zelfontwikkeling. Ik zal ook de vraag beantwoorden "Waarom is het zo belangrijk om met de geest te leven?" Dat wil zeggen, om gevoelens, instincten en verlangens te beheersen, en niet toe te staan dat ze je weg leiden van je levensloop. Voor het eerst introduceer ik hier het begrip bewustzijn (er is al een apart artikel aan gewijd). Ik zal praten over de vraag waarom bewustzijn moet worden ontwikkeld (en helemaal niet) en ik zal een paar voorbeelden uit de filmwereld geven.
Helemaal aan het einde van het artikel zal ik je meenemen naar het basisidee en -principe van mijn systeem van zelfontwikkeling.
De oorsprong van de geest. Zijn rol in de natuur.
Ik word niet moe van het herhalen dat het doel van mijn site is om hier informatie te verstrekken die je zal helpen gelukkiger, zelfverzekerder en harmonischer te worden. Ik predik geen doctrine, waarvan het doel is om wat kennis te verspreiden ter wille van deze kennis zelf. Ik wil niet dat je gewoon opneemt, toestemt en vertrekt. Al mijn principes van zelfontwikkeling zijn gericht op het bereiken van een praktisch, feitelijk en 'tastbaar' resultaat voor jou en anderen.
Begrippen als geest, opmerkzaamheid zijn geen vermomming van mijn onwetendheid. Ik vul ze niet alleen met een wazig en obscuur gevoel, zodat je je verschuilt achter een andere, inlandse leer over een persoon en je mijn begrip van de zin van het leven overbrengt. Ik ben in een staat van uiterste duidelijkheid over de rol van geest en bewustzijn in je zelfontwikkeling. Ik ben klaar om de vraag te beantwoorden waarom de ontwikkeling van deze menselijke categorieën van zo'n fundamentele aard is en je geluk en je innerlijke vrijheid bepaalt. Over dit en praten. Maar alles in orde ...
Hoewel de site is toegewijd aan oefenen, vind ik het noodzakelijk om de theorie, de overtuigingen die ten grondslag liggen aan mijn systeem van zelfontwikkeling, te geven. Hoewel de praktijk belangrijker en noodzakelijker is, maar ik geloof dat de lezer moet weten welke meningen en oordelen ten grondslag liggen aan mijn praktische aanbevelingen. Misschien zou hij deze oordelen niet leuk vinden?
Op grond van mijn bescheiden kennis ben ik misschien onnauwkeurig in mijn oordelen over de redenen voor de opkomst van de geest, maar dit is niet zo belangrijk voor ons doel (maar ik zal dit onderwerp graag bespreken en mijn schaarse kennis aanvullen).
Het moet lang geleden zijn dat onze verre voorouders verschenen als een reactie op zware milieuomstandigheden. In ieder geval lijkt de opkomst van een of andere redelijke regulator van menselijke activiteit naast het puur instinctieve dier, een soort van evolutionaire beslissing, die werd gevormd onder invloed van externe factoren (de omgeving).
In die tijd gaf de geest de mens het vermogen om zich te verzetten tegen buitenaardse en vijandige natuur: gereedschap maken, het beest vangen met sluwheid door middel van gecoördineerde acties van het team, gemeenschappen organiseren, leren, ervaringen met elkaar delen en deze door de eeuwen heen doorgeven aan generaties. Mensen hadden geen vasthoudende klauwen of krachtige hoektanden, en in behendigheid waren ze inferieur aan roofdieren, maar ze werden slimmer en dit stelde hen in staat om hun plaats in de natuur in te nemen.
De rede werd de oorzaak van vooruitgang, beschaving, de accumulatie van kennis over het universum en de mens. Reden is het vermogen om flexibel te denken, analyseren, uitvinden, flexibel in te spelen op veranderingen in de externe omgeving en hieraan aan te passen.
(Als je de prachtige Stanley Kubrick Space Odyssey 2001 hebt gezien, dan herinner je je waarschijnlijk wat een "marginale" positie in het rijk van de natuur een man was aan het begin van zijn verschijning, volgens deze foto Leaning Pithecanthropes, naast wie het "voedsel" vrijelijk loopt dan tapirs of varkens.Het lijkt erop, gaan en nemen, het gezin voeden, maar er zijn geen hulpmiddelen en intelligentie die het mogelijk maken om deze hulpmiddelen te maken.De arme proto-man wordt constant de prooi van de roofdierjager. kov uit de ruimte, die zijn belichaming vond in de zwarte monoliet, het begin van de geest verschijnt in Pithecanthropus! De volgende stam wordt weggejaagd en een volwaardige jacht begint.
Geest en instincten
In tegenstelling tot instincten, die blind handelen, als een reactie op een extern irriterend middel en geen participatie van bewustzijn vereisen (ze zagen bijvoorbeeld een beer in het bos: ze waren bang, ervoeren een golf van kracht en een kogel snelde weg, dat is urine), je geest is veel meer flexibele tool. Het kan alle verschillende interactieschema's met de omgeving bevatten, voortdurend wijzigingen aanbrengen door te leren en te denken of nieuwe schema's uit te vinden. Rede is ontworpen om instincten te bedwingen en hun manifestatie te corrigeren. Zonder dit zouden we slechts een soort zijn die alleen weet wat te vermenigvuldigen, eten en slapen. Er zou geen sprake zijn van enige bewuste activiteit.
Maar hoe sterk is ons vermogen om instincten en geheime verlangens te beteugelen? In hoeverre is "redelijke man" nog steeds intelligent? Er zijn veel verschillende meningen over deze score: sommigen denken zelfs dat een persoon niet veel verschilt van een dier in zijn gedrag en volgt altijd instincten, alleen degenen die, zoals ze eruit zien, worden "gesublimeerd" in hogere delen van de psyche en als resultaat een perverse en oorspronkelijke vorm. Hierover verder ...
Gedachten en gevoelens in de psychoanalyse
Als mijn geheugen me dient, gelooft de klassieke psychoanalyse in de persoon van Freud dat een persoon het toneel is van de confrontatie van twee oncontroleerbare elementen. Bewustzijn en onbewust. Geest en instincten. Ik herinner me zelfs een vergelijking waarin een woedende stier (Instincts) en zijn ruiter (Bewustzijn) verschijnen. Van zo'n "vereniging" is noch de ruiter noch de stier bijzonder comfortabel.
De stier gedraagt zich zoals hij wil, en degene die erop zit, probeert hem nog meer te kalmeren, maakt hem alleen maar boos. In overeenstemming met de leringen van de psychoanalyse, blijkt dat er een bepaald gebied van het onbewuste (instincten) is dat moeilijk is om het bewustzijn te beheersen en we kunnen alleen maar deze stand van zaken verdragen en zijn poppen van onze instincten in een vergeefse poging om ze te temmen.
Zo'n kijk op de dingen is niet veel beter dan een religieuze, waarin de wereld een eeuwige confrontatie is tussen goed en kwaad, en een persoon wordt een arena van confrontatie tussen de goddelijke en satanische principes ... Psychoanalyse zegt dat mensen geboren worden voor eeuwige innerlijke strijd en harmonie is voor hen onbereikbaar. Je wilt dat je het niet wilt, en instincten nemen het op.
Dus, elke verantwoordelijkheid wordt afgeschreven van een persoon: immers, hoe kunnen deze strijdende krachten elkaar onderling bevechten, dit hangt niet in het bijzonder van ons af. Zo'n concept is naar mijn mening net zo fout als gevaarlijk. Ik ben het hier absoluut niet mee eens. Een beetje verder uitleggen waarom.
Ego en instincten
Soortgelijke zienswijzen bekentenigen de moderne mens soms. Hij gelooft dat sommige van zijn slechte eigenschappen, destructieve en destructieve passies en verlangens een enorme macht hebben en het is zinloos om met hen te vechten, omdat ze uiteindelijk hem nog steeds zullen overnemen. Zo capituleert hij zonder zelfs maar te proberen te vechten.
Nu kom ik bij het antwoord op de vraag - waarom moeten we met de geest leven
Degene die gewend is om te volgen in het spoor van zijn instinctieve verlangens, de wil is verzwakt en de geest is afgestompt. Hij begint steeds meer afhankelijk te zijn van de driftbuien die binnenkomen, houdt op zich te laten leiden door rede en gezond verstand, omdat het wordt beheerst door instincten en ego.
Met instincten bedoel ik angst, seks, de behoefte aan voedsel, etc. Het ego is gewone menselijke ondeugden zoals trots, ijdelheid, pijnlijke ijdelheid, innerlijke angst, verlegenheid en besluiteloosheid. Dit zijn de dingen die het menselijk gedrag beheersen en de vrijheid ervan beperken. Hoe meer de mentale controle over onze innerlijke wereld zwakker wordt, hoe sterker we onderworpen zijn aan instincten en het ego, hoe meer we gehoorzamen, we verliezen de controle over onszelf, maar we worden meer vatbaar voor externe controle.
Bijvoorbeeld, een persoon met een pijnlijke trots, een arrogantie, woede, behoort niet langer tot hemzelf, omdat zijn passies hem verzwolgen hebben. Omdat hij zijn zwakke punten kent, kunnen ze gemakkelijk worden gecontroleerd, maar moeten ze weten waar ze moeten duwen. Gevoelig voor trots, zal hij blindelings leiden tot elke vleierij, waarvan de verfijning evenredig moet zijn aan de verfijning van zijn geest om het gewenste effect te bereiken. Hij is niet langer meester in zichzelf: in dit geval beslist zijn trots voor hem. Evenzo met andere passies, zoals angsten, slechte gewoonten, woede, pijnlijke aard, enz.
(Weer een voorbeeld uit de bioscoop: een opmerkelijke illustratie van dit principe wordt gepresenteerd in de Guy Ritchie-film - Revolver.) In de film is de plot zo gebonden dat de belangen van eenzame Jake Green en de criminele baas, Macy, met elkaar botsen Macy speelt op zijn ijdelheid en de hebzucht die Green's overwinning op Macs oplevert aan het einde van de film Green zelf is ook het doelwit van angsten en hebzucht die in de plot verschijnen in een persoonlijke vorm, in de vorm van Green's alterego, maar het hoofdpersonage geeft niet toe aan hen. Hoe weet je dat ze geen deel van hem uitmaken en uiteindelijk komt Groen tevoorschijn uit dit gevecht met passies, in tegenstelling tot Maki. Green won een overwinning op zijn ondeugden en dit hielp hem om Maki te verslaan, die het innerlijke element niet kon weerstaan, waardoor hij verloor. Dit gedeelte van de film kun je aan het eind van mijn artikel zien hoe je van paniekaanvallen af kunt komen.
Ik ga niet na om de artistieke kenmerken van deze film te evalueren, maar dit deel van het verhaal is een ideale illustratie van mijn gedachten (aangezien de film niet alleen hier over gaat, maar alleen de specifieke component ervan), weerspiegelt niets zo accuraat mijn overtuigingen over de aard van de oppositie van geheime verlangens en intelligentie . En, naar mijn mening, in deze confrontatie is de overwinning van de rede ten opzichte van blinde gevoelens mogelijk.)
Is een compromis tussen geest en instinct mogelijk?
Als we teruggaan naar de allegorie over de stier en de ruiter, dan ben ik er zeker van dat de harmonieuze omgeving van het woeste beest en de rechtopstaande opgaande afstammeling van de aap zelfs mogelijk is. Eenvoudig, de stier moet een eigen territorium worden gegeven, dat veilig wordt ingesloten met een hek zodat het niet ontsnapt. En de man woont in zijn huis, niet ver van het weiland van de stier.
Beide leven zij aan zij, zowel de een als de ander van hun kant, en elk ontvangt enkele bonussen van een buurman. De stier impregneert de koeien en brengt het nageslacht in de vorm van kalveren naar een persoon, en de man zorgt voor de stier, voedt hem, bevrucht zijn weiland. De een doet het andere niet, deze twee zijn verbonden in nauwe samenwerking en wederzijdse hulp.
Het belangrijkste is om de stier niet over het hek te laten, en daarvoor moet je hem naar voren brengen en trainen.
Ik ben er zeker van dat, ten eerste, harmonie tussen geest en gevoelens mogelijk is, ten tweede, instincten vatbaar voor correctie en modernisering met de hulp van onze geest. Hoe meer we de instincten kunnen beheersen, hoe meer we mens en minder dierlijk zijn. Alleen een dergelijke harmonie wordt niet vanaf de geboorte verworven, hiervoor heb je veel werk aan jezelf nodig om een man te worden. En ik zal hierover in andere artikelen praten.
In welke plaats zou de grens moeten zijn tussen de zintuigen en de geest
Instincten moeten bestaan en handelen op de plaats die hen wordt toegewezen. Omdat ze herhaaldelijk het leven van een persoon hebben gered, is het noodzakelijk dat hun mechanisme wordt gestart wanneer dat nodig is. Het merendeel van de materialen op deze site zal worden gewijd aan hoe dit te bereiken.
Bijvoorbeeld, in geval van gevaar, signaleert angst dit en dit is geweldig. Het lichaam straalt veel energie uit en, vluchtend voor een wild beest in het bos, merk je zelf niet hoe je jezelf hoog in een boom bevindt, omdat angst je onmiddellijk liet reageren en je leven redde. Maar het is niet nodig om dit oude instinct uit de diepten van het onbewuste te laten ontsnappen en andere gebieden van onze psyche te bezetten.
Daarin kan het zich manifesteren in de meest perverse vormen. Bijvoorbeeld in de vorm van allerlei sociale angsten: angst voor mensen, voor levensmoeilijkheden, voor relaties, voor de toekomst, voor het andere geslacht. Als het biologische mechanisme dat ons hoog op een boomtak slaat onze levens redt, dan is een andere, sociale of psychologische angst slechts een obstakel voor de realisatie van ons levensplan, onze doelen en onze ontwikkeling.
Iemand die bang is voor moeilijkheden zal nooit iets bereiken. Hij zal leven met zijn angst. Iedereen die bang is voor relaties zal eenzaam sterven. Een van de belangrijkste taken van de geest in de context van zelfontplooiing is om het ego en instincten te beteugelen en te beheersen, het wilde beest binnen te temmen en er een bondgenoot van te maken. En ook om het ego te pacificeren: om in strijd te handelen met de grillen van trots, de grillen van trots, niet om rekening te houden met passies en vluchtige emoties, maar vol zelfvertrouwen, zet je levensloop in kaart en ga erop te werk.
Waarom zou je instincten en ego moeten tegenhouden?
Als je niet de exacte bewoordingen najaagt en praat over het concept van mindfulness, dan impliceert mindfulness autonomie van geest, zijn onafhankelijkheid van de zintuigen. Dit is het vermogen tot een afstandelijke, nuchtere analyse van wat er in je gebeurt, van welke motivaties je leidt en waarom je op deze manier handelt en niet anders. Mindfulness beloont je met het vermogen om het kaf van het koren te scheiden: trek een lijn tussen authentieke doelen die je naar voren en naar achteren leiden, emoties die je achteruit of zijwaarts trekken.
Je levensproject is een baken waarvan het licht ergens ver weg gedroomd is. En de zwakheden en minuutimpulsen gegenereerd door het Ego - de aantrekkelijke sirenenliederen die je lokken, leiden je op een dwaalspoor. En nu ga je in een andere richting. En de hele bemanning, bedwelmd door de stem van mythische wezens, raakte zijn verstand kwijt en snelde overboord. Jij, als de kapitein, beheert niet langer het team!
Emoties, verlangens en passies waar je geen controle over hebt, brengen chaos in je, raken stomverbaasd de oorzaak van verwarring, wat ondoordachte acties veroorzaakt waar je dan spijt van krijgt. En als je met de geest leeft, zul je bevrijd worden van de manifestaties van het ego, de meester van jezelf worden. Er is een onvergelijkbaar gevoel van controle over wat er binnen gebeurt.
Het is veel beter dan je een marionet van je verlangens te voelen. En nog erger wanneer het volgen van de Ego een gewoonte wordt. Je begint het waar te nemen als een deel van jezelf, je persoonlijkheid, als iets blijvends dat voor altijd bij je blijft. Dit is de grootste fout die hier zou kunnen zijn:
Zijn beste lay-out was dat hij je liet geloven dat hij jou was.
x / f Revolver
Het basisprincipe en concept van zelfontwikkeling
We zijn tot het belangrijkste principe gekomen van mijn systeem van zelfontwikkeling. Zelfontwikkeling is de ontwikkeling van de geest en wil, het vermogen om je gedachten te beheersen en te sturen en je lichaam, je dierlijke essentie in bedwang te houden. Dit is een proces dat erop gericht is een mens te worden als een Man van Redelijke, en niet als een intelligent zoogdier. Zelfontwikkeling is een evolutie op de schaal van een individu. De geest streeft naar harmonie en ordelijkheid, daarom is het pad van zelfontwikkeling het pad naar balans en geluk!
Zelfontplooiing moet beginnen met het begrip dat we, in onze oorspronkelijke vorm, vanaf de geboorte niet de kroon van perfectie vertegenwoordigen. Maar toch is deze perfectie haalbaar door de toepassing van kennis en het werken aan zichzelf.
