Sprookjetherapie ontstond 15-20 jaar geleden als een van de richtingen van de praktische psychologie.
Deze methode van kunsttherapie wordt veel gebruikt bij het werken met kinderen en volwassenen.
Sprookje therapie is ontstaan in St. Petersburg. De grondlegger van deze richting is Tatjana Zinkevich-Evstigneeva.
Wat is de methode?
Sprookje therapie - een methode van psychologische invloed op een persoon, die bijdraagt tot de ontwikkeling van een persoon, iemands creatieve capaciteiten, correctie van individuele problemen, evenals stressverlichting, vanwege de accumulatie van welke psychosomatische stoornissen verschijnen.
Veel mensen geloven dat sprookjestherapie wordt gebruikt bij het werken met kinderen, maar dat is het niet. Het kan alleen "kinderachtig" worden genoemd omdat het van invloed is op het begin van het kind van de mens, op het zijne innerlijk kind.
Opdat een volwassene zou instemmen met sprookjestherapie, moet de psycholoog nauw contact met de cliënt leggen. In principe wordt deze vaardigheid op een hoog niveau ervaren door ervaren psychologen met uitgebreide ervaring op het gebied van psychologische counseling.
In dit geval zal de patiënt zich niet schamen en zal het resultaat van het werk in deze richting positief zijn. Daarom moet hij, voordat de psycholoog met sprookjestherapie begint te werken leer contact te maken.
Het belangrijkste hulpmiddel van deze methode is sprookje of parabel. De gebeurtenissen van een sprookje veroorzaken emoties in een persoon, en de personages en hun relaties worden door de patiënt op zijn eigen leven geprojecteerd.
Het lijkt vaak voor een persoon dat deze situatie erg lijkt op wat er in hem gebeurt.
Dankzij het verhaal kan de patiënt zijn problemen oplossen. Sprookjetherapie wordt gebruikt wanneer individueel en groepswerk.
Het voordeel van sprookjesachtige therapie in het tweede type werk is dat de persoon van andere leden van de groep nieuwe manieren krijgt om een probleem op te lossen dat niet eerder aan hem is onthuld.
Opdat de cliënt positief zou reageren op deze manier van werken met zijn probleem, eerst haar therapeut omvat onbedoeld.
Dit komt doordat veel volwassenen categorisch dit soort werk verwerpen, omdat verhalen nietszeggende zijn.
Je kunt met een sprookje werken op verschillende manieren:
- Analyse en bespreking van een fantastische situatie.
- Vertel een sprookje als één persoon en meerdere.
- Om een sprookje te vertellen en er vervolgens een vervolg op te maken, en de laatste verteller moet het verhaal voltooien.
- Groep die een sprookje verzint.
- Het verhaal van een sprookje van de eerste personen (helden) met hun voorlopige verspreiding onder de groepsleden.
- Herschrijven van sprookjes
- Een sprookje instellen met poppen of als een toneelstuk.
- Tekenen van verhalen, d.w.z. tijdens het lezen wordt de patiënt gevraagd om te portretteren wat hij vertegenwoordigt.
Fairy Tale maakt het mogelijk een frisse kijk op de situatie vormen en toon het interne conflict van de patiënt.
Sprookjestherapie als een techniek omvat twee fasen: bewustzijn van de situatie waarin de cliënt zich bevindt en therapie, d.w.z. klant probleemoplossend.
Waar wordt het voor gebruikt?
Sprookjetherapie wordt gebruikt om te corrigeren:
- Emotioneel-wilvaardige sfeer: de strijd met angsten, angst, agressie, laag zelfbeeld.
- Intrapersoonlijke en interpersoonlijke conflicten.
- Relatie tussen echtgenoten, kinderen en ouders.
- Psychosomatische ziekten (ischemische hartziekte, pathologieën van het maag-darmkanaal).
- Relaties in groepen.
- Geestelijke ziekte (depressie, paniekaanvallen, angst-fobische stoornissen).
Dankzij sprookjestherapie kunt u bovendien iemand voorbereiden op stresssituaties. Na het doornemen van mogelijke problemen en hun oplossingen, zal het voor een persoon gemakkelijker zijn om het probleem over te dragen.
Als een persoon de uitweg uit het probleem niet kan bepalen als een resultaat van het analyseren van het verhaal, dan in elk geval een correctere gedragsstrategie ontwikkelen om herhaling van dezelfde situatie in de toekomst te voorkomen.
Fairy Tale maakt het mogelijk creativiteit ontwikkelen persoon.
Hierdoor wordt hij meer bevrijd met de mensen om hem heen.
Heel vaak wordt sprookjesachtige therapie uitgevoerd met ouderen, vooral degenen die zich in een internaat bevinden.
Bij deze gelegenheid zijn veel studies uitgevoerd en positief effect werd bevestigd: patiënten worden veerkrachtiger en krijgen kracht voor verder bestaan.
Het algemene doel van sprookjestherapie is gedragscorrectie en bevrijding van angsten die zijn ingebed in het onbewuste.
Bij het werken met volwassenen is sprookjetherapie gewend de aard van de persoon bepalen en zijn essentie openbaar maken. Dit kan gedaan worden door een bestaand sprookje te lezen en te bespreken. ie in dit geval kunnen we praten over de diagnostische functie van sprookjestherapie.
Sprookjestherapie stelt je echter in staat het vertrouwen van de persoon in het positieve resultaat van het probleem te herstellen. Als de patiënt zich verzet tegen het werken met een psycholoog en niet opengaat tot het einde, dan wordt een sprookje gebruikt, zodat deze energie is gericht op de gedachte aan de persoon.
doelen
In sprookjestherapie worden verschillende soorten sprookjes gebruikt die geschikt zijn voor volwassenen en van elkaar verschillen in hun het doel van de impact op de klant:
- psychopaatwaarvan het doel is om een bepaald psychologisch probleem te corrigeren, d.w.z. een uitweg vinden uit een probleemsituatie.
- psychotherapeutischehet beïnvloeden van de relatie van een persoon met de omgeving en zichzelf, evenals het beïnvloeden van de menselijke psyche en het bevatten van wijsheid (gelijkenissen, verhalen).
- Meditatief verhaal, wat bijdraagt tot de verwijdering van menselijke stress na het ondergaan van stressvolle situaties. Het kan worden gebruikt na een zware dag op het werk.
Het belangrijke punt is dat de verteller een bepaald timbre van stem moet hebben opdat de persoon volledig kan worden ondergedompeld in het sprookje.
principes
Praktijkpsychologen onderscheiden verschillende principes van sprookjestherapie.:
- Rapportage van informatie over levenswaarden.
- Het principe van vitaliteit. Het ligt in het feit dat de patiënt, zich tot een psycholoog wenden, lijdt aan een gebrek aan vitaliteit, en dat is waarom hij zijn leven niet op eigen kracht kan veranderen. Met behulp van een sprookje kan een klant zijn kracht herstellen, d.w.z. interne middelen verzamelen.
- Veelzijdigheid, gekenmerkt door het feit dat de psycholoog het verhaal van verschillende kanten bekijkt. Dankzij dit principe begint de patiënt een problematische situatie vanuit verschillende invalshoeken te bekijken.
- De relatie tussen mentale en sociale realiteit.
Voorbeelden van sprookjes voor volwassenen en ouderen
Psychologen voor sprookjestherapie suggereren het gebruik van volksverhalen die je in staat stellen levenservaring over te dragen aan de cliënt.
Voorbeelden van psychologische verhalen Zowel volwassenen als ouderen kunnen dienen:
- "Chicken Ryaba";
- "Gingerbread Man";
- "Door de voorschriften van het decreet";
- "Het verhaal van verjongende appels en levend water."
Bovendien kunt u en gebruiken sprookjes van de auteur, zoals "Little Mermaid" (G.-H. Andersen), "Christmas of animals" (M.-L. Ver.).
In sommige handboeken voor praktische psychologen over sprookjestherapie worden andere voorbeelden gegeven, afhankelijk van het probleem en de leeftijd van de persoon.
In de handleiding ETC. Zinkevich-Evstigneeva "Workshop over sprookjestherapie" in de applicatie kun je een sprookje zien voor oudere mensen die problemen hebben met volwassenen, wat de "Oude Koningin" wordt genoemd.
Je kunt een groot aantal psychologische verhalen vinden op internet. Ze kunnen ook worden gebruikt om met patiënten te werken.
Schrijftechnieken
Hoe schrijf je je verhaal? Naast kant-en-klare sprookjes kun je je eigen sprookjes maken. Iedereen kan het zelfstandig componeren, of het nu een psycholoog of een cliënt is, of een psycholoog.
Momenteel is dat zo 4 technieken om sprookjes te schrijven, die elk zich onderscheiden door eenvoud en efficiëntie.
Omdat het sprookje afhankelijk van de probleemsituatie wordt gemaakt, moet eerst het probleem worden geformuleerd.
Daarna moet je de volgende stap uitvoeren - onderzoek het probleem, Ie het is nodig om te onthouden wanneer en hoe de situatie is ontstaan, evenals welke methoden zijn gebruikt om het probleem op te lossen.
De derde fase in het werk aan zijn sprookje is van een probleem een probleem maken.
Dit is dat het noodzakelijk is om te beslissen wat de klant van deze situatie wil bereiken.
Dan is het noodzakelijk om alle deelnemers in deze probleemsituatie en te beschrijven beschrijf het gedrag en de reactie van elk van hen, d.w.z. wie gedraagt zich als.
Dientengevolge heeft een persoon een tegenspraak tussen wat is en wat moet worden ontvangen.
Vervolgens krijgt de klant de opdracht om een verhaal te maken waarin de held staat voor hetzelfde probleem, dan probeert hij het op te lossen, maar het komt niet uit, maar dan vindt hij nog steeds de juiste uitweg. Helden van sprookjes, je kunt hun namen bedenken.
De volgende techniek is heel geschikt om zelf een sprookje te maken. Het ligt in het feit dat je een klein sprookje moet schrijven, wat bestaat uit 10 woorden. Ze moeten met elkaar verbonden zijn in betekenis. Ze kunnen uit verschillende gebieden van het leven worden gehaald en kunnen geneigd zijn.
Daarnaast raden psychologen voor het schrijven van een sprookje aan te bedenken waar iemand zich op dit moment zorgen over maakt en waar hij op dit moment over wil praten.
Dit kan een probleem zijn, variërend van conflicten in het gezin en eindigend met financiële problemen. Daarna kun je beginnen met het schrijven van een verhaal. Zoals het is gemaakt op de client kan verschijnen nieuwe, frisse oplossingen dit of dat probleem.
De derde techniek is dat het noodzakelijk is presenteer elk onderwerp. Hij moet op dit moment in de natuurlijke omgeving leven.
Dan zou je je moeten voorstellen wat kan verstoren de gebruikelijke manier van leven van dit ding.
Er kunnen veel van dergelijke opties zijn. In elk geval wordt er een sprookje gemaakt op een van deze, wat een oplossing voor een bepaald probleem zal veroorzaken.
Voor het schrijven van een sprookje kun je ook gebruiken klein stukje papier. Neem vervolgens een pen en begin met het tekenen van doodles. Op een gegeven moment wil je stoppen.
Daarna moet je zorgvuldig kijken naar je tekening en noteer alle associatiesdat komt voor de geest. Dan moet je meteen beginnen met het schrijven van een verhaal over hen. Alle bovenstaande technieken moeten worden gebruikt om te bepalen wat het meest geschikt is voor verder werk.
Sprookjetherapie maakt het mogelijk om een groot aantal problemen op te lossen die zich bij een persoon hebben voorgedaan, en om fouten in het geval van conflicten te voorkomen.
Deze kunsttherapie methode wordt momenteel overwogen een van de discussies en hierover heeft veel onderzoek gedaan.
Sprookje therapie. Sprookjes voor volwassenen:
