"Wat te zijn - dat kan niet worden voorkomen" of "het is zo geschreven in de race" - zinnen die van de fatalist te horen zijn. Iemand zou het eens zijn met dergelijke uitspraken, maar de meerderheid van de mensen vindt ze belachelijk. Waarom is de fatalist, als een persoonlijkheidstype, niet verdwenen onder de druk van rationalisme en logica? Waarom blijven mensen geloven in het lot? Hoe eerlijk zijn hun overtuigingen? Heeft fatalisme voordelen of bemoeilijkt het iemands leven alleen maar? Hoe een dialoog opbouwen met de eigenaar van dit type persoon? Wat moet je weten over hem?
Wie is een fatalist
Een fatalist is een persoon die vertrouwen heeft in de wijding van gebeurtenissen. Hij gelooft in het lot en het lot. Als er iets gebeurt, dan moet dat ook zo zijn. In het wereldbeeld van de fatalist is de rol van de mens onbetekenend en worden alle beslissingen genomen door de hoogste krachten. Religie en bijgelovigheid zijn inherent aan dit type persoon. Hij gelooft vaak in voortekens, voorspellingen, waarzeggerij. Geneigd om invloed in alles te zien. Fatuma (lot), waaraan het zijn naam ontleent.
Geloof in het lot ontstond bij het aanbreken van de mensheid. Religies en culten van de wereld brachten alleen maar de mening van mensen op gang over de goddelijke invloed op hun leven. Ondanks de ontwikkeling van de wetenschap is fatalisme nergens in het moderne tijdperk verdwenen. Om het puur als een overblijfsel van het verleden waar te nemen, is het onmogelijk, omdat mensen nog steeds niet hebben geleerd hun eigen lot in de hand te houden. We begrijpen hoe neigingen en neigingen worden gevormd, we logisch interpreteren onze roeping, maar we ontdekken vaak ons ware doel per toeval.
Het zijn deze onvoorziene momenten die betrekking hebben op het lot dat een persoon leidt langs routes die alleen haar bekend zijn. Fatalisme heeft verschillende redeneerpunten. en soms heeft het een gunstig effect op de menselijke psyche, in tegenstelling tot diegenen die alle verantwoordelijkheid op hun schouders nemen. We zullen iets later over de voordelen van fatalisme praten, en nu zullen we de geschiedenis van de ontwikkeling van dit wereldbeeld bespreken.
Het concept van Fatum, als synoniem voor het lot, is ontstaan in het oude Rome. Hij was van goddelijke aard en manifesteerde de wil van de hogere machten met betrekking tot stervelingen. Het levenspad van een persoon werd bepaald bij de geboorte. Fatah, de goden die macht hebben over het lot, antwoordde hierop. Zelfs vroeger, in de tijd van het oude Griekenland, werden ze Moira genoemd.
Het is vermeldenswaard dat geloof in het lot was aanwezig onder andere al lang bestaande naties. De goddelijke invloed op gebeurtenissen in iemands leven leek voor de hand liggend en vanzelfsprekend. Oude Sumeriërs, Egyptenaren, Khets en andere beschavingen waren ervan overtuigd dat hun missie niet afhankelijk is van de wil van de mens. Hoewel de laatsten bepaalde acties konden ondernemen om hun lot aan te passen, als de goden besloten hun oorspronkelijke plannen te herzien. Dit geloof was vooral sterk ontwikkeld in de al lang bestaande Chinese cultuur, waarvan de filosofen geloofden dat het lot van een persoon direct afhangt van de juistheid van zijn gedrag.
Wat het ook was, maar pogingen om de sluier van de toekomst te openen, werden door alle naties gemaakt. Voorspellers, astrologen en waarzeggers stevig geworteld in onze samenleving vanaf het moment van verschijnen. De vormen en methoden van hun werk veranderden, maar de essentie bleef ongewijzigd. Deze mensen beloven gebeurtenissen te voorspellen tot het moment dat ze zich voordoen. Gezien de populariteit van horoscopen en waarzeggerij, zelfs in ons hightech tijdperk, kan worden gesteld dat de overwinning op het fatalisme niet zo dichtbij is.
Aan de andere kant is er geen rook zonder vuur. De dichtstbijzijnde astronomische objecten, in de eerste plaats de maan en de zon, hebben echt invloed op het menselijk leven. De afwezigheid van de Hogere Geest is niet bewezen en is ook niet weerlegd. Er zijn regelmatig verwijzingen naar onverklaarbare toevalligheden die het leven van mensen drastisch veranderen, of de loop van historische gebeurtenissen. Dit alles liet het fatalisme toe om stevig wortel te schieten in het onderbewustzijn van veel mensen, het zelfvertrouwen en rationalisme ervan te verdringen.
Als we ook naar religie kijken, met zijn ideeën over het einde van de wereld en andere profetieën van de profeten, dan kunnen tientallen miljoenen mensen tot de rangen van fatalisten gerekend worden. Gezien hun aantal is het naïef om de homogeniteit van deze groep aan te nemen, die de meest verschillende soorten waarneming van het lot omvat.
Typen fatalisten
Fatalisme, als een soort wereldbeeld, verkrijgt meestal een van de drie mogelijke variaties:
- alledaags (alledaags) - bekrompen pessimisme, dat iemand ertoe drijft de hogere krachten de schuld te geven van zijn mislukkingen;
- religieus (theologisch) - geloof in de wijding van gebeurtenissen en de invloed van de goddelijke wil op het leven van mensen;
- Boolean (rationeel) - de overtuiging dat de gebeurtenissen het resultaat zijn van eerdere acties.
De eerste twee typen kunnen ook irrationeel (niet-logisch) fatalisme worden genoemd. Op het niveau van de filistijnen neigen bijgelovige mensen naar aanwijzingen in horoscopen, tekenen en adviezen van waarzeggers. Zulke fatalisten hebben soms zelfs een relatie, volgens de compatibiliteit van de tekens van de dierenriem. Een zwarte kat of een oude vrouw met een lege emmer kan hen dwingen om de belangrijkste dingen te verlaten.
Minder beïnvloedbaar fatalistische gelovigen. Ze luisteren minder vaak naar nationale tekens en gaan bovendien niet naar de waarzeggers. Ze hebben altijd en voor iedereen de "Wil van God" waarmee je alle beproevingen en mislukkingen veilig kunt doorstaan. Deze benadering heeft een bepaald therapeutisch effect. Daarom zijn gelovigen minder gevoelig voor stress en depressie. We zullen later praten over de voordelen van een dergelijk fatalisme.
Logische fatalist combineert de rationaliteit van onze tijd en het idee van het lot, vastgelegd door onze voorouders. Het is moeilijk om dit ras een klassieke fatalist te noemen, omdat zo'n persoon gelooft in een oorzakelijk verband, niet in een tussenkomst van hogere machten. Iemand zal bijvoorbeeld een genetische mutatie hebben die wordt doorgegeven aan nakomelingen, die gedeeltelijk hun leven bepalen. Aan de ene kant kan dit worden beschouwd als de wil van het lot. Aan de andere kant zijn de mechanismen van mutatie absoluut natuurlijk, als gevolg van een verkeerde levensstijl of de invloed van mutagenen. Een rationeel lijkende fatalist zal proberen de oorzaken van de gebeurtenis te begrijpen en de verantwoordelijkheid niet naar een hogere macht te verplaatsen. Hij is er zeker van dat het lot wordt bepaald door de eerdere aangelegenheden van een persoon.
Hoe een fatalist te herkennen
Ongeacht de soort zijn alle fatalisten verenigd door geloof in de wijding van gebeurtenissen. Daarom, de zinnen nakshaltt "zo bestemd", "betekent, dus het had moeten gebeuren," "zo'n lot", zo nu en dan zal van hen zijn. Dit bepaalt voornamelijk hun traagheid en besluiteloosheid. Waarom doe je zelf iets, als de hogere krachten lang alles besloten hebben? Het is beter om gewoon mee te gaan met de stroom en je nergens zorgen over te maken. Aan de ene kant vervreemdt een dergelijk wereldbeeld een persoon van succes en ontneemt hij zijn leiderschapskwaliteiten. Aan de andere kant kalmeert matig fatalisme de zenuwen merkbaar, waardoor een persoon wordt gered van depressie en onnodige zorgen. De fatalist heeft dus zijn voor- en nadelen, die in de volgende sectie zullen worden besproken.
Goed of slecht om een fatalist te zijn
Op het eerste gezicht is het slecht. Op de tweede - ook. Maar als je beter kijkt, dan is de fatalist niet zo moeilijk om te leven, wat ons in staat stelt om te praten over enkele van de voordelen van dit soort denken.
Voordelen van de fatalisten
Iemand met het wereldbeeld van een fatalist is veel minder nerveus vergeleken met degenen die de verantwoordelijkheid dragen. Hij geeft onbewust de externe krachten de schuld voor al zijn mislukkingen en mislukkingen. Zo iemand geeft er de voorkeur aan zich aan te passen, in plaats van om te gaan met de omstandigheden. Psychologisch kalmeert het, omdat het de actieve rol en eventuele verantwoordelijkheid van een persoon wegneemt.
Iedereen die dankbaar alle gebeurtenissen accepteert en minder snel in een depressie terechtkomt. Hierbij wint fatalisme over proactiviteit. Maar waarschijnlijk alleen hierin. In alle andere opzichten maakt zo'n denken een persoon passief en hulpeloos, niet in staat om eventuele moeilijkheden te weerstaan.
Fatalistische nadelen
Allereerst geeft de fatalist het vaak op in een situatie die in principe oplosbaar is. In plaats van een beetje doorzettingsvermogen te tonen, trekt hij zich eenvoudig terug. Daarbij de overwinning aan een ander geven. Integendeel, degene die toewijding toont, methodisch de beoogde route volgt, kan zelfs in de aanvankelijk verliezende situatie succes boeken.
Ten tweede kan het onwrikbare vertrouwen van de fatalist in zijn toekomst een wrede grap met hem en zijn omgeving spelen. Het verhaal zit vol met voorbeelden van mensen die hoopte op een gelukkig einde en niet goed voorbereid op het cruciale moment, waarvoor ze duur betaald hebben. Onder hen zijn de Romeinse keizer Guy Julius Caesar, de Zweedse koning Gustav III, de Nederlandse directeur Theodore Van Gogh en vele anderen.
Het derde nadeel van de fatalisten is gerelateerd aan hun bijgeloof. Omdat ze overtuigd zijn van de aard van de toekomst, proberen ze met alle macht hem te herkennen en worden ze vaak het slachtoffer van oplichters. Waarschijnlijk zijn er dingen die een fenomenale nauwkeurigheid van voorspellingen vertonen, maar hun hoofdmassa blijkt niettemin charlatans te zijn. Dit laatste ten koste van de fatalisten en het leven, soms inspirerend voor hun volkomen roekeloze speculatie.
Hoe zich te gedragen met een fatalist
Fatalist kan worden waargenomen zoals het is, of proberen het opnieuw te maken. In het eerste geval zal hij zich prettig voelen, en in het tweede geval zal hij waarschijnlijk psychologische bescherming bieden. Maar door rationele en logische redenen kan het geleidelijk opnieuw worden opgeleid. Bijvoorbeeld om uit te leggen dat slechte voortekenen de vrucht zijn van menselijke verbeelding. Of bewijzen dat doorzettingsvermogen meer kan bereiken dan passiviteit. Het is beter om dit aan te tonen met uw eigen voorbeeld of met de biografie van iemand die autoriteit met hem heeft.
Als fatalisme grenst aan pessimisme, dan zal het moeilijker zijn om met zo iemand te communiceren. Hij gelooft niet alleen in de voorspelling van de toekomst, maar is ook overtuigd van de negativiteit van de aanstaande gebeurtenissen. Dit verschijnsel doet zich niet alleen voor bij individuen. Een aantal sekten propageert het einde van de wereld, en daarom leven tientallen, honderden en zelfs duizenden van hun volgelingen in een staat van apathie. Contact met hen is niet alleen onaangenaam, maar soms zelfs gevaarlijk.
Hoe een fatalist opvoeden
Om te beginnen worden fatalisten niet geboren. Dit type denken wordt gevormd door de omgeving. Als ouders en andere familieleden hun kind niet "hersenspoelen" met een overdreven geloof in de verordeningen van de toekomst, dan zal hij dat zelf niet gaan denken. De opvoeding van de fatalist begint met het vormen van een passende mentale houding. Dit gebeurt in gezinnen die worden gekenmerkt door verhoogde bijgelovigheid of religiositeit.
Wanneer een persoon uit zijn kindertijd eraan gewend raakt dat niets van hem afhangt, wordt dit geloof met de leeftijd alleen maar sterker. Het principe van feedback werkt immers met bijna geen misvuren. Iedereen krijgt wat hij gelooft. Als een kind is ingeprent met zelfredzaamheid en proactiviteit, dan zal er niet eens sprake zijn van fatalisme. Dit is ook niet te overdrijven, omdat overmatige verantwoordelijkheid iemand tot depressie kan leiden. Het kind moet worden uitgelegd dat niet alles van hem afhangt, maar er is bijna altijd een kans op succes.
De fatalist blijkt gelijk te hebben in die gevallen waarin hij zijn roeping of een geslaagde combinatie van omstandigheden als lot bestempelt. Deze benadering is gerechtvaardigd. Immers, als iemand betrokken is bij datgene waarvoor hij neigingen heeft, slaagt hij er vaak in. Evenzo met het zoeken naar vrienden of liefde. Beide kunnen niet worden doordacht, ze verschijnen zichzelf wanneer de tijd daar is.
