De luxe van menselijke communicatie heeft een keerzijde - conflicten. Ze worden overal geboren: in het gezin, op het werk, op de weg, op straat. Conflicten kunnen worden genegeerd, vermeden, ontzegd, gevreesd, maar ze zijn onvermijdelijk. Eén ding is nog steeds - om ze te leren begrijpen. Het kennen van de aard van conflicten zal je vertellen hoe je ermee om moet gaan, hoe je ermee om moet gaan en doe het met waardigheid.
Wat is een conflict?
Conflict is een botsing van belangen, ideeën, waarden, meningen van verschillende mensen en concurrentie om hun behoeften te bevredigen. De associaties die het woord 'conflict' dragen, zijn gekleurd in een negatieve tint: het is agressie, ruzie, krachteloosheid, impotentie, stress, woede. Maar zoals elke medaille heeft de conflictsituatie twee kanten: donker en licht. De positieve kant is het vermogen om te profiteren van en te ervaren vanuit een ongemakkelijke situatie.
In een conflictsituatie wordt energie uitgewisseld, daarom zijn er minstens twee nodig. Zolang er een geschil of botsing plaatsvindt in de "neutrale zone", ontstaat er geen conflict. Zodra de zinnen "U begrijpt mij verkeerd", "U hebt ongelijk", "U hebt het verkeerd gedaan", conflictgrens verschuift naar de zijde van de minder ervaren tegenstander. De aanvaller toont agressie, de tweede is gerechtvaardigd of probeert weg te komen van een onaangename situatie.
Een leven zonder conflict is een illusie.. Zelfs mensen die zichzelf conflictvrij noemen, komen voortdurend in onaangename situaties terecht, maar geven er de voorkeur aan om te zwijgen, te vertrekken, een ruzie te stoppen met nerveus gelach, directe agressie naar zichzelf toe. Therapeuten, die in de praktijk omgaan met het conflict in de psychologie, zeggen: gedrag in moeilijke situaties is vanaf de kindertijd inherent aan ons. Om uit conflictsituaties te komen zonder uw zelfrespect te verliezen, kunt u uw eigen gedragstactieken ontwikkelen. Maar eerst - om hun classificatie te begrijpen.
Voorbeelden van conflicten
Het onderwerp conflicten en hun resolutie prikkelt niet alleen het praktiseren van psychologen. Diplomaten, academici, overheidsfunctionarissen en zakenmensen maken zich hier op verschillende niveaus zorgen over. De wetenschap van de conflictologie verduidelijkt vragen: wat is een conflict, hoe ontstaat het en hoe kan het op verschillende niveaus worden opgelost. Hun positieve en negatieve kanten van invloed, de rol van een individu en een groep individuen, de samenhang met gemeenschappelijke en persoonlijke waarden, sociaal resultaat, type resolutie, significantie worden beschouwd.
Conflicten in de psychologie - Dit is een eindeloos veld voor onderzoek. Sommige psychologen oefenen counseling uit op een van de conflicten. Aan de ene kant zijn dergelijke situaties uniek, aan de andere kant - typisch. Laten we de meest populaire voorbeelden bekijken:
- Door het aantal partijen zijn er intrapersoonlijke en interpersoonlijke conflicten.
- Interpersoonlijke conflicten zijn op hun beurt weer onderverdeeld in categorieën op basis van levensgebieden: familie (liefde of ouder), werk, huishouden.
- Werkconflicten zijn onderverdeeld in horizontaal (waarbij mensen deelnemen, gelijk in positie), verticaal (waaraan leiders en ondergeschikten deelnemen), gemengd.
Conflicten in de "zuivere" vorm zijn uiterst zeldzaam. In de regel leiden interne conflicten tot familie, werknemers worden overgedragen aan de ouder van het kind.
Intern conflict
Het concept van interne conflicten is niet in tegenspraak met de stelling dat er voor een bepaalde situatie ten minste twee partijen moeten zijn. Eenvoudig, passen deze twee in één hoofd en breken letterlijk het bewustzijn van de strijd van verlangens en belangen, opgelegd en het ware "ik". Voor het plotten van een plot gebruiken schrijvers vaak interne conflicten, voorbeelden met een beschrijving zijn te vinden in de werken van Dostojevski, Leo Tolstoj, Tsjechov, Gogol.
Interne conflicten volgen mensen en de meest banale, huishoudelijke situaties. Op de bank gaan liggen of je klaarmaken om te joggen, een verlangen om beleefd te zijn of onbeschoftheid te beantwoorden - dit alles dwingt de innerlijke stemmen om te argumenteren, te accepteren, te overtuigen.
Familieconflicten
Familieconflicten tussen echtgenoten leiden niet noodzakelijk tot echtscheiding. De onproductieve vorm van conflict leidt tot een breuk - stil of passief. Het conflict verdampt nergens, hoopt zich op, rijpt door de jaren heen, vergiftigt het leven van man en vrouw, kinderen en anderen. Waarom gebeurt dit? Omdat er een perceptie is dat gelukkige gezinnen geen ruzie maken. De mening is populair, maar helaas onjuist. Het is mogelijk en noodzakelijk om ruzie te maken, alleen voor dit doel is het niet nodig om borden te gooien of kleren op lompen te knippen.
Een voorbeeld van een conflict dat vroeg of laat tot een "explosie" leidt - dit is stille jaloezie. Als een van de partners jaloers is, is hij wekenlang stil en dwingt de ander om in het donker te lijden. Mensen die gewend zijn aan moreel geweld in de familie ondergaan zo'n psychologische discovem, maar hun geduld zal altijd eindigen.
Familieconflicten tussen kinderen en ouders kunnen een voortzetting zijn van het conflict tussen echtgenoten, wanneer ouders een kind proberen te winnen, relaties manipuleren. Het conflict tussen ouders en kinderen kan een volledig andere geschiedenis hebben en blijft bestaan, zelfs als kinderen opgroeien en gescheiden leven. In de psychologie wordt een dergelijk conflict "ongesneden navelstreng" genoemd.
In de literatuur worden ouder-kindconflicten, een voorbeeld van complexe relaties en familietragedie door alle schrijvers in de plot opgenomen. En het is niet verrassend, omdat dit onderwerp zo zwaar is dat het volwassenen aan het huilen maakt.
Werkconflicten
Werkconflicten zijn een noodzakelijk kwaad. Lokale confrontatie op de werkplek is een veel voorkomende situatie, die vaak behoorlijk goed wordt opgelost. Maar in elk team is er een alarmist die elke werksituatie op het hoogtepunt van emoties weet op te pompen. In de toekomst wordt de confrontatie nog verergerd door de persoonlijke vijandschap die erbij betrokken is. Dan komt het werkconflict in het vlak van vuile schandalen, roddels, een banale confrontatie, wraak, vernedering. Nieuwe werknemers worden geleidelijk betrokken bij dergelijke conflicten en als de situatie aan het toeval wordt overgelaten, lijden het onderhoud, het imago en de inkomsten van het bedrijf. In een dergelijke situatie komt de rol van de vredestichter leider naar voren.
Voorbeeld van een werkconflict - onduidelijk geschreven officiële instructies. In dergelijke gevallen is elk moeilijk werk, extra taak of werk buiten kantooruren woedend: "het is niet mijn verantwoordelijkheid", "waarom ik?", "Kijk, een collega werkt veel minder, draag werk aan hem toe."
Wanneer een leider betrokken is bij een conflict, ontwikkelt de situatie van het "horizontale" zich tot een "verticale". Het maakt niet uit of er meningsverschillen zijn over werkproblemen of vanwege een discrepantie tussen de personages, de ondergeschikte heeft het in elk geval moeilijk. Het hoofd is immers begiftigd met extra kracht. Als de werknemer zijn plaats waardeert, wordt hij gedwongen manieren te vinden om met "weinig bloed" uit het conflict te geraken.
Binnenlandse conflicten
Meest recent werden binnenlandse conflicten beschouwd als een integraal onderdeel van het leven in gemeenschappelijke appartementen. Over de studie van de levens van verschillende mensen in hetzelfde appartement zelfs verdedigde proefschriften. Tegenwoordig verzamelen voorbeelden van binnenlandse conflicten miljoenen weergaven op YouTube: dit zijn schandalen op de weg, in speeltuinen, in winkels en in transport.
Wat geeft de definitie van conflict aan de gewone persoon?
ten eerste - Begrijpend dat niet elke botsing tot een onaangename situatie leidt. Het is noodzakelijk om constructieve kritiek, feedback en een oprechte wens om te helpen van provocatie te onderscheiden.
ten tweede - Bewustwording van eenvoudigweg conflicterende mensen die in het dagelijks leven twistziek worden genoemd. Ze voeden zich met de energie van ruzies en zijn constant op zoek naar slachtoffers.
derde - dat de classificatie van conflicten niet zo belangrijk is als het vermogen om eruit te komen. Hiervoor is er een compromis, samenwerking, gesprek, psychotherapie.
vierde - zodat iemand niet kan overleven in zijn jeugd, is het mogelijk om de moeilijke wetenschap van conflictoplossing op elke leeftijd onder de knie te krijgen. Zelfs als er een panische angst is voor conflictsituaties.
vijfde - de uitweg uit het conflict is ook een creatieve daad. De kunst om conflicten op te lossen en ervan te profiteren is een teken van volwassenheid en wijsheid.
Conflict is een onderdeel van communicatie en ons dagelijks leven. Aan de ene kant zijn deze situaties uniek, aan de andere kant - volledig oplosbaar. Emoties kunnen heel veel schelen, vooral als iemand sinds zijn jeugd niet geleerd is om met dergelijke situaties om te gaan. Maar beschouw jezelf niet als slachtoffers of agressors. Toch is het beter om een conflict te gebruiken - een les die het leven ons biedt. Het is juist hierom dat er conflicten bestaan.
