Waarom lijkt het geschil van sommige mensen op een sierlijke dans met messen, en de anderen als een marktbalagan? Er is een enorme kloof tussen nietszeggende gesprekken en grote controverses. Om aan de rand van een bekwaam verbaal duel te geraken vanaf de kust van onwetendheid, is kennis van de regels vereist. Maar welke? En is het genoeg om universele principes te kennen om een geniaal gesprek te zijn?
Alles wordt nog verergerd door het feit dat er verschillende soorten geschillen zijn. Heeft dit invloed op het verloop van de dialoog? Over dit, evenals over de nuances van polemische vaardigheden - verder in het artikel.
Wat is een geschil?
Een geschil is een actieve discussie over een onderwerp waarrond verschillende meningen zijn ontstaan. Het belangrijkste doel van het geschil is om de tegenstander ervan te overtuigen dat hij gelijk heeft, om te bewijzen dat zijn eigen standpunt waar is. In de controversiële wedstrijd kan een willekeurig aantal sprekers deelnemen.
Wat onderscheidt een geschil van een eenvoudige dialoog? Niet de toon verhogen, geen tafel slaan of zelfs ruzie maken. Wat dan? Elk van de deelnemers begrijpt dat hij ruzie maakt met een tegenstander, dit rechtstreeks zegt, maar zich niet bezighoudt met open conflicten. Geschillen zijn een verbaal meesterwerk, alleen echte meesters kunnen het maken. Wat is het hoogtepunt van de controverse?
Wat is de kunst van het dispuut
Er zijn drie belangrijke tekenen van een bekwaam argument:
- het betwiste onderwerp is relevant, open;
- tegenstanders gebruiken op hun beurt niet alleen feiten, argumenten, maar ook psychologische trucjes;
- het resultaat van de discussie is de vreedzame oplossing van het conflict of de gezochte waarheid.
En vice versa. Dialoog kan geen meesterlijk verbaal duel genoemd worden als deze kenmerken niet worden nageleefd. In een gesloten probleem, waarvoor al een bekend en onweerlegbaar antwoord bestaat, is er niets om over te twisten. Een eenvoudige lijst van feitelijke informatie is saai, voor een geschil is meer nodig - psychologie, kennis van hoe je een tegenstander kunt beïnvloeden. Als uiteindelijk het hele proces eindigt met schelden, ruzie maken, betekent dit dat er geen kunst is in zo'n geschil.
Soorten geschillen
Constructief en destructief
Het eerste type geschil is creëren, het tweede is destructief. Dit is het grootste verschil. Als resultaat van een constructieve dialoog komen de gesprekspartners tot één standpunt, gebruik makend van eerlijke methoden van strijd.
Het destructieve uiterlijk veroorzaakt ruzie, beschuldigingen, beledigingen en zelfs ruzie. Tijdens dergelijke communicatie worden beleefdheid en consistentie niet gerespecteerd. De deelnemers aan zo'n schermutseling zijn gericht op het winnen van hun mening, daarom negeren ze de opvattingen van de tegenstander, zelfs als ze sterk worden beargumenteerd.
Mondeling en geschreven / gedrukt
Verbaal type omvat gesprekken in realtime. Ze kunnen openbaar, groeps- of privé zijn. Hun belangrijkste voordelen zijn snelheid, openheid, onafhankelijkheid van omstandigheden, expressiviteit.
Schrijven omvat correspondentie door middel van papieren brieven, mobiele berichten, internetchats. Voor hun implementatie hebben gadgets of schrijfmateriaal nodig. Ze zijn minder emotioneel. De voordelen van printgeschillen omvatten de volgende kenmerken:
- denk na over elke keu;
- bewerk de tekst, corrigeer typefouten voor het verzenden, zodat de tegenstander de fouten niet herkent;
- bevestig bewijsfeiten - links naar gezaghebbende artikelen, wetten, afbeeldingen, video- en audio-opnamen;
- gebruik de berichten - die van jezelf en die van de ander, om te bewijzen dat er inderdaad een keu was in de loop van het gesprek;
- Toon niet openlijk je eigen emoties zodat je tegenstander hier geen misbruik van maakt.
Georganiseerd en spontaan
Het eerste type geschil is contractueel. Deelnemers komen overeen om de exacte datum, tijd, plaats te ontmoeten. Ze krijgen de mogelijkheid om hun toespraken van tevoren te plannen, na te denken over de voors en tegens van hun eigen plan, zich moreel voor te bereiden.
Spontane discussies zijn spontaan. Voor hun optreden is een onverwacht excuus vereist, dat ontstaat onder invloed van externe omstandigheden of de woorden van de gesprekspartner. Zulke gesprekken zijn beter dan anderen die het vermogen om te argumenteren, oratorische vaardigheden, spraakrijkdom, breedte van outlook, kennis laten zien.
thematisch
Rassen van deze gesprekken worden bepaald door het onderwerp van discussie, dat kan zijn:
- filosofische;
- politiek;
- persoonlijk;
- artistiek;
- sociale;
- ethisch;
- wetenschappelijke;
- religieus.
Elk van deze onderwerpen bevat duizenden subsecties. In de regel bespreken rivalen niet meer dan twee problemen tegelijkertijd - zowel de belangrijkste globale als smallere subonderwerpen.
Doel specifiek
Typen taken die zijn ingesteld voor de deelnemers aan het geschil:
- versla je tegenstander;
- vind de waarheid;
- om de gesprekspartner te overtuigen;
- vredig oplossen van het conflict;
- pleiten voor het proces zelf.
Het laatste punt wordt op twee manieren geïnterpreteerd. Zo'n verlangen kan wijzen op een verlangen om de tegenstander uit zichzelf te halen, om te genieten van zijn inzinking. Dit is een negatief aspect. Positief betekent liefde voor psychologische tricks, plezier van correcte verbale competitie. Voor een persoon van dit type is een geschil een echte kunst zonder enig negatief.
Om de discussie als vruchtbaar te beschouwen, zullen verschillende regels moeten worden geleerd.
Geschillenregeling
Respect voor je tegenstander
Iemand die tijdens een schermutseling zijn stem verheft, persoonlijk wordt, wordt automatisch een verliezer. Ja, en om met dit type te communiceren, willen maar weinigen dat willen. Om zijn waardigheid niet te verliezen, zelfs in het midden van polemische rivaliteit, volstaat het om de basisregels te volgen:
- luister naar de tegenstander tot het einde zonder hem te onderbreken;
- geen invloed hebben op intieme onderwerpen, ongemakkelijke momenten;
- beleefd zijn, goedgemanierd zijn in elke handeling en elk woord;
- respecteer de mening van de tegenstander. U hoeft het niet met hem eens te zijn, maar het is belangrijk om het recht op uw standpunt te begrijpen;
- om de gestarte discussie tot het einde af te maken, zonder alles halverwege te verlaten vanwege de angst voor een nederlaag;
- om je eigen emoties onder controle te houden, niet om te verdwalen op de gesprekspartner;
- in staat zijn om de schermutseling voorzichtig af te sluiten, als de vijand plotseling ophoudt zichzelf te beheersen en klaar is om een ruzie te beginnen.
Beleefdheid in het conflict - niet alleen een goede functie. Het helpt om te winnen, een tegenstander uit te dagen, hem te dwingen om zijn mening te betwijfelen. En dit is al de kunst van verbale gevechten.
Aandacht voor spraak
De toon van een succesvolle spreker is altijd stevig, drukt vertrouwen uit. De enige uitzonderingen zijn de momenten waarop de methoden van mentale beïnvloeding worden toegepast. Het is beter om de stem niet te laten zakken tot een half gefluister, terwijl je probeert jezelf een mysterie te geven. Het ziet er belachelijk uit. Het heeft echter geen zin om te schreeuwen. In dit opzicht is er niets beters dan het gulden middenweg.
Het is raadzaam om niet te vergeten aandacht te besteden aan spraak tijdens schriftelijke geschillen. Analfabeten zijn een onmiddellijke nederlaag. Als een persoon elementaire fouten maakt in de tekst, toont dit zijn gebrek aan respect voor zichzelf, de geadresseerde. In zo'n persoon begint te twijfelen. Als een persoon niet het verlangen of het vermogen heeft om zijn fouten te bewerken, betekent dit ook de rest van de vragen.
Logica en argumentatie
De scriptie wordt bepaald, de feiten over het onderwerp worden gevonden, 3 boeken over oratorische tricks worden gelezen. Klaar om te discussiëren?
Het blijkt dat nee. Het is niet genoeg om informatie te verzamelen en uit te leggen alsof het een geest is Het is belangrijk om bewijs te leveren van uw aantijgingen. En nog belangrijker, om dit alles te koppelen aan een logische, samenhangende presentatie. In feite is het niet zo eenvoudig. Bovendien is niet bekend hoe de gesprekspartner zich zal gedragen, of het niet nodig is om zijn koers te veranderen na zijn toespraak. Hier is een toelichting bij benadering:
- verklaring van zijn proefschrift;
- een kort verhaal over waarom dit feit waar of onwaar lijkt, gebaseerd op persoonlijke overtuigingen;
- argumenten in hun voordeel te leveren uit betrouwbare bronnen - het werk van grote mensen, wetenschappelijke feiten, fysiek bewijs, enz.;
- werken met de argumenten van de tegenstander - acceptatie of gerechtvaardigde ontkenning;
- opsommen, het proefschrift opnieuw verkondigen of de weerlegging ervan.
Troef je mouw op
Niemand is geïnteresseerd in het horen van droge informatie. Bewijs, evenals de emotionele component van het geschil verwat deze kalmte. De beste methode is echter strategie en tricks, bijvoorbeeld:
- valse overeenstemming met de mening van de vijand - voor een scherpe uitbarsting of verspreiding van het bewijs van een concurrent tegen zichzelf;
- het spel van contrasten;
- emoties uitlokken zonder persoonlijk of grof te worden;
- dubbele normen;
- de uitvinding van valse feiten met de daaropvolgende onthulling van misleiding;
- vleierij;
- het publiek aan je zijde stropen, steun krijgen;
- het belangrijkste krachtige argument voor het hoogtepunt verbergen.
Acceptatie van de uitkomst
Het zou het argument niet hebben beëindigd, de uitkomst ervan is beter waardig te nemen. In het geval van een overwinning kun je niet spotten met de vijand, hem vernederen, brutaler overwinnen. Je kunt hem prijzen voor de interessante momenten, bedank hem voor de eer om te concurreren, zijn tijd, informatieve informatie.
Wat categorisch niet kan worden gedaan met de nederlaag:
- doorgaan om evidente feiten te ontkennen;
- beschuldig de tegenstander en het publiek voor domheid, promiscuïteit;
- reageer heftig op het verlies;
- verlaat stil het "slagveld";
- duidelijk beledigd;
- iedereen de schuld geven voor fraude, vals spelen, als het overduidelijk is dat de wedstrijd eerlijk was;
- om met belachelijke valse argumenten te komen.
Argument is geen kunst voor lui of zwakken. Het manifesteert manieren, standvastigheid, doorzettingsvermogen, vastberadenheid, scherpte van de geest. Als je ziet hoe iemand ruzie maakt, kun je hem van binnenuit herkennen. Een persoon die, in een geschil dat ernaar streeft om een belangenconflict rustig op te lossen, er nobel uitziet. Daarom wil ik veel meer met zulke mensen communiceren dan met luide babbelaars. Het voeren van polemieken met mensen die echt weten hoe te argumenteren is een grote eer en puur plezier.
