Gemengde berichten

5 ijzeren reisregels die uw reis onvergetelijk maken

"Om jongens te worden, moeten jongens dwalen, hun hele leven dwalen."
~ Ray Bradbury

De afgelopen paar jaar heb ik veel gereisd. Ik heb een jaar in India gewoond en heb verschillende delen van het Indiase subcontinent bezocht, met zowel vreugde als gelukzaligheid, pijn en lijden, weggezakt in de maalstroom van contrasten en contradicties van dit geweldige land.


En onlangs keerde ik terug van een reis naar Europa, van het zonnige Griekenland, onder wiens vriendelijke hemel ik me verstopte als onder een warme deken van de vochtige zomer in Moskou. Met mijn werk kan ik reizen en werken, overal ter wereld waar internet is. En ik ben erg dankbaar voor de kans die mij is geboden.

Dankzij reizen wordt de persoonlijkheid tenslotte versterkt, volwassener, raakt vooringenomen, ontwikkelt horizonten, herziet haar waarden.

Reizen is niet alleen ontspanning en nieuwe ervaringen. Ze helpen ook onze persoonlijkheid te laten groeien en ontwikkelen.

Terugkijkend, ben ik blij om te zien hoezeer ik volwassen ben geworden tijdens mijn reizen over de hele wereld. Onder de sombere bergtoppen en in de trillende treinen en aan de kust, werd ik bezocht door waardevolle ideeën en inzichten die me mijn hele leven en mijn kijk op de dingen deden heroverwegen.

Zoals Neil Donald Walsh zei:

"Het leven begint buiten je comfortzone."

En Anatole France echode hem:

"Reizen leert meer dan wat dan ook, soms geeft een dag doorgebracht op andere plaatsen meer dan tien jaar om thuis te wonen."

Tijdens mijn reizen heb ik vijf ijzervoorschriften ontwikkeld die je helpen niet alleen het maximale aantal indrukken en rust te bereiken, maar ook de maximale bron voor zelfontplooiing.

Regel 1 - Bewust zijn

"Mensen creëren geen reizen, maar reizen creëert mensen."
~ John Steinbeck

In mijn familie is er altijd een traditie geweest om 'op het pad te gaan zitten'. Ik herinner me van mijn jeugd hoe mijn ouders, die nog nooit iemand eerder hadden mediteren, vóór elke reis gingen zitten en ongeveer een halve minuut zwijgen.


Ik denk dat dit niet alleen een mooi familieritueel is, maar ook een soort oefening die je helpt om je gedachten te verzamelen voor de reis, om je te herinneren wat we konden vergeten.

En het lijkt mij ook dat deze traditie een van de voorbeelden is van de intuïtieve belichaming van de principes van meditatie in sociale gebruiken. Het lijkt alsof het lezen van verjaardagstoosts de primitieve sociale vorm van metta-meditatie kan worden genoemd.

Maar wie zou dat weten als ik groot ben, ik zal elke dag zwijgen van een half uur tot een uur, zonder falen, zonder uitzonderingen, volgens de strenge, formele regels van 'zitten'. En, inclusief, tijdens reizen.

Ongeacht hoe vaak ik opsta, hoe interessant dingen of zware vluchten ook, ze wachten tot ik kom, ik begin altijd mijn dag met meditatie. Ik kan soms oefeningen of yoga overslaan. Maar zonder meditatie, en ook zonder mijn tanden te poetsen, begin ik mijn dag niet.

In de meest extreme en uitzonderlijke gevallen, als ik niet in staat was om thuis te mediteren, mediteer ik op de weg in transport of al op het strand.

Bewustzijn op vakantie is vooral nodig.

Het is noodzakelijk om oplettend en verzameld te zijn. Reizen is immers ook een vorm van stress. We moeten plannen maken, onderhandelen, veel dingen in gedachten houden, zonder iets te verliezen, ons oriënteren in een onbekende en onbekende omgeving.

Maar reizen is niet alleen lange vluchten en communicatie met vreemden. Het is ook een vakantie. En tijdens de rest is ook bewustzijn nodig.

Om in de stroom te zijn van wat er gaande is, geniet hier en nu van het moment, zonder gedachten over het werk te vliegen en in dagelijkse taken. Blijf bij de sensaties van een strelende wind, zacht zand, warme zee, frisse lucht. Wees kalm en ontspannen.

Bewustzijn moet organisch integreren in de manier van leven, net zoals de rivier in de blauwe oceaan stroomt. Het potentieel van meditatie neemt vele malen toe, wanneer het bewustzijn niet alleen wordt belichaamd in de vorm van twee keer per dag in formele meditatie zitten, maar ook veel dagelijkse activiteiten begeleidt.

Daarom probeer ik reistijd te gebruiken als een mogelijkheid voor precies informele meditatie. Het kost niet veel tijd. En "onderbreekt" de rest niet. Integendeel, het helpt om veel dieper van de reis te genieten.

Wanneer ik op het strand lig, probeer ik de zon te voelen die op mijn huid streelt, de aangename hitte op mijn lichaam. En als gedachten me ergens weghalen, breng ik, dit oplettend, mijn aandacht terug naar de aangename gewaarwordingen in het lichaam.

Soms loop ik langzaam langs de kust heen en weer, kijkend naar mijn voeten of recht voor me uit met een gevoelige aandacht voor de sensaties in mijn voeten. Zich bewust van het moment waarop de voet met zand wordt aangeraakt. Zich bewust van het moment waarop de kustgolf met de voeten wordt aangeraakt.

En als ik merk dat mijn aandacht naar de kant is gegaan, laat ik hem weer rechtop staan. En opnieuw observeer ik alle sensaties: zand, water, gevoel van zwaarte, gevoel van lichtheid.

En dan een heerlijk diner. Exotisch eten, rel van smaken. En al deze smaken zijn in mijn taal. Ik probeer langzaam te kauwen. Probeer dit moment niet te missen om deze smaak niet te missen.

Ik ben hier en nu. Ik leef.

Informele oefening is zeer geschikt voor lange vluchten.

Tijdens recente reizen kwam ik bijvoorbeeld vertragingen tegen en moest ik veel tijd doorbrengen op luchthavens.

In plaats van te zitten en nerveus te zijn, loop ik in dergelijke gevallen langzaam heen en weer over het vliegveld met de grootste aandacht voor de sensaties in de voeten.

Ik ga naar het toilet met de volledige aandacht voor alles. Op het geluid van een kabaal dat in wit email inbreekt. Aan het contact van vloeibare zeep met de huid van handen. Met warm water uit de kraan.

Natuurlijk doe ik dit niet altijd. Ik kan lezen. Ik kan naar de speler luisteren. Of laat de gedachten gewoon 'lopen'. Maar desondanks helpen afleveringen van aandacht gedurende de dag me om mijn reis intenser en interessanter te maken in termen van indrukken. Ik word meer attent. En aandacht helpt niet om de details te missen.

En wanneer mijn geest gefocust en kalm is, wordt er binnen een vruchtbare ruimte geboren voor nieuwe inzichten, inzichten. Ik kom terug van een reis met een hoop nieuwe plannen en ideeën.

Regel 2 - Curb Inner Toad

"Slechts over twee dingen zullen we spijt hebben op ons sterfbed - dat we weinig liefhadden en weinig reisden."
~ Mark Twain

Ikzelf ben erg spaarzaam. En vaak merk ik dezelfde soberheid op bij mijn landgenoten op vakantie en op reis.


Prachtige Meteora in Griekenland. Hangend in het monastieke klooster van de lucht

En het kan worden begrepen. Reizen is duur. En als u niet op de hoogte bent van de kosten, kan de reis zeer pijnlijk de portemonnee raken.
Maar soms wordt deze redelijke soberheid een openhartige hebzucht.

Wanneer je alles probeert te sparen, doe je er alles aan om niet per ongeluk een extra cent te betalen, vind je "mazen": reizen als een haas, onderhandelen over delirium tremens, geen tips geven, etc.

"Ik weet uit eigen ervaring welk soort angst een reis kan worden als je elke cent telt ..."

Ik denk dat dit verkeerd is en ik probeer het in mezelf te bestrijden.

Ik ben tenslotte te gast in een land dat mij verwelkomt. En als gast probeer ik te behandelen dat de eigenaar geen consument is, maar met respect en respect.

En je moet de gelegenheid geven aan het land dat je beschutte, wat je een prachtige zee, een wolkenloze hemel of majestueuze bergen gaf, om geld te verdienen aan je verblijf.

Daar is niets mis mee.

Daarom raad ik je aan op de een of andere manier de lokale bevolking te steunen, niet te beknibbelen op tips, niet op zoek te gaan naar mazen om geld te besparen. Dit geldt met name voor veel Aziatische landen, waarvan de bevolking veel armer is dan het toeristische contingent.

Nee, ik pleit niet voor gedachteloze verspilling en moedig bovendien allerlei oplichters aan die proberen geld aan u te verdienen.

Werk intelligent, luister naar je intuïtie. Respecteer het werk van andere mensen. Waardeer de gastvrijheid en gastvrijheid van het land waarin u te gast bent.

In een van mijn artikelen schreef ik over hoe ik in de Indiase stad Varanasi was en daar ontmoette ik een lokale jongen die heel vriendelijk was en goed Engels sprak. Hij bood de gids aan, maar ik weigerde en gaf hem niet de kans om zijn werk te verdienen met de beruchte gierigheid, die ik later betreurde.

Ik denk dat het een heel interessante excursie kan zijn.

Maar intuïtie en gezond verstand moeten hier worden verbonden. Velen die in India zijn geweest, weten hoeveel oplichting er is en misleiding.

Ik herhaal, ik bel niet om te betalen voor de "arbeid" van iedereen. Handig handelen.

En onlangs bezocht ik de duurste plaats in mijn hele leven, op het modieuze, luxueuze Griekse eiland Mykonos. Ik ging naar deze plek omdat mijn familieleden daar elk jaar rusten, maar dat ben ik nooit geweest.

En ik weet uit eigen ervaring welk soort angst een reis kan worden als je elke cent meetelt.

En het heeft me veel geholpen dat ik van tevoren had voorbereid voor hoeveel een dergelijke reis kon eten. Nee, ik was niet van plan om het geld daar te verspillen, maar toch waardeerde ik het bedrag bewust niet erg optimistisch.

Ik dacht dat deze figuur in mijn gedachten was, afgestemd op het feit dat ik er afstand van moest doen, ik voelde de maat van de innerlijke pad binnen en slikte het gewoon in.

En dan, tijdens een reis, was het voor mij veel gemakkelijker om redelijk, helemaal niet verkwistend, maar niet te overdreven voorzichtig te zijn met uitgaven, geen zorgen te maken en geen zorgen te maken over hen, aangezien ik van tevoren had voorbereid. Ja, de pad heeft me zeker een beetje gestoord, maar niet zo veel en pijnlijk als het zou kunnen zijn =)

Regel 3 - Laat de tijd om te rusten terwijl u ontspant

Ik hou niet van de "rest" van de categorie "galopperen door Europa": bezoek 10 plaatsen in 5 dagen. Ja, ik weet het, zoveel van mijn landgenoten houden van reizen. Je kunt horen: "nou, ik wil gewoon tijd hebben om alles te zien!"

"Ik heb van verschillende mensen gehoord:" Ik hou niet van strandvakanties "Het feit is dat zo'n persoon gewoon niet weet hoe hij moet ontspannen."

Waarom zou ik gewoon "kijken"? Welnu, ik zag met eigen ogen de Himalaya's of het meer van Kucherlinskoye, dus wat nu? Deze plaatsen kan ik "zien" op de foto's.

Mijn taak als reiziger is om ergens een plek te vinden, om zijn geest op te nemen.

Daarom probeer ik het, zelfs als ik maar een week tijd heb, op één plek te besteden, als ik deze plek leuk vind.

Ik hou ervan om op het strand te liggen.

Ik heb van verschillende mensen gehoord: "Ik hou niet van strandvakanties" of "Ik kan niet lang op het strand liggen". Maar heel vaak, het punt is niet dat, vanwege zijn smaak, een persoon de voorkeur geeft aan de ene soort rust aan de andere, maar dat hij gewoon niet weet hoe hij zich moet ontspannen. Voor veel mensen is het een marteling om niets te doen.

Daarom blijven ze na hun werk op vakantie en blijven ze leven op het ritme van het dagelijks leven, niet in staat om te stoppen, constant iets doen, een rondleiding op de eerste dag tot de avond en op dezelfde avond naar een feestje.

Hun activiteit met de komst van vakantie houdt niet op, het verandert alleen de inhoud ervan. En dit is geen rust!

Voordat ik begon te mediteren, was ik zelf zo.

Ik herinner me hoe mijn vrouw en ik op een Spaans strand lagen. Het was ongeveer 7 jaar geleden. En ik draaide me angstig om en zei tegen haar: "Wel, laten we ergens heen gaan", was wispelturig over hoe ik niet graag lui lig.

Maar in die tijd was ik al bezig met meditatie en daarom nam ik na een tijdje deze situatie niet als een objectieve beperking, die ik niet kan overwinnen, maar als een uitdaging en een excuus om mezelf te kennen.

Ik vroeg me bovendien af ​​waarom veel mensen graag op het strand liggen, waar gaat dit over dat ik het nooit heb begrepen?

Wat heb ik hier gemist?

En ik probeerde om gewoon te gaan liggen en niets te doen. Ja, angst begon me te overweldigen. Maar in plaats van hem te weerstaan ​​of toe te geven, accepteerde ik hem gewoon als een sensatie. En geleidelijk vulde de zon mijn lichaam met een aangename loomheid, er verscheen milde ontspanning in mijn hoofd, mijn gedachten begonnen soepel en aangenaam te stromen.

Psychologen zeggen dat er drie soorten vrijetijdsactiviteiten zijn: rust, recreatie en tijdverdrijf met familie en vrienden (de laatste twee kunnen worden gecombineerd).

Bovendien is rust slechts een "passieve" tijd van overdracht, gedurende welke we ons niet bezighouden met gewelddadige activiteit. Het is bijvoorbeeld luisteren naar muziek in een ontspannen sfeer, meditatie, niet-gehaaste wandeling, het strand.

En volgens deskundigen is het belangrijk om een ​​evenwicht te bewaren tussen de drie soorten vrije tijd. Elke persoon moet noodzakelijkerwijs een tijd reserveren wanneer hij niets doet, als hij geïnteresseerd is in zijn psychisch welzijn.

Ik abonneer me hierop. Ik begon mezelf steeds meer te voelen, nadat ik mezelf ertoe had gedwongen om zulke pauzes van "niets doen" te doen (ik was altijd een hyperactief persoon en, geloof me, het was niet gemakkelijk voor mij).

Daarom probeer ik tijdens de vakantie, indien mogelijk, tijd op het strand door te brengen. De afgelopen jaren heb ik echt van dit soort vakantie genoten.

Baden en zon zijn zo gemakkelijk, maar tegelijkertijd zoveel plezier! Soms neem ik een boek mee en lees ik veel. Soms lees ik in vijf uur onder een paraplu langzaam een ​​paar pagina's en dan denk ik met verbijstering wat er de rest van de tijd is gebeurd. Omdat het onopgemerkt voorbij vliegt.

En na het strand kun je alvast actief uitrusten: ga met vrienden naar een feestje, speel spelletjes enzo!

En als er geen strand is, dan loopt u door het bos, rust op het balkon met een prachtig uitzicht en een interessant boek zal het vervangen.

Regel 4 - ga in de flow

"Als je hoog wilt klimmen, gebruik dan je eigen benen! Sta jezelf niet toe jezelf te dragen, ga niet op andermans schouders en hoofden zitten! "
~ Friedrich Nietzsche.

Ik reis het liefst altijd "wild", reserveer hotels, koop kaartjes voor vliegtuigen en treinen en bepaal onafhankelijk waar ik naartoe ga. Ik hou er niet van om als een heerser te lopen in een menigte toeristen met camera's. Ik hou van vrijheid, onafhankelijkheid en keuze.


Dit heeft veel voordelen. Maar aan de andere kant, in dit geval moet je permanente beslissingen nemen: welke route te kiezen, naar welk restaurant, met wie je het eens kunt zijn, met wie het onmogelijk is?

En "in de stroom te gaan" betekent op zijn minst soms om de controle los te laten, om op te houden om iets te beslissen, om ruimte te geven aan spontaniteit en om niet te weerstaan ​​aan de omstandigheden waarin je jezelf bevindt.

Dit betekent, als gast van een vriend in Mumbai, om te weigeren om een ​​route te kiezen, maar laat hem kiezen wat hij mij wil laten zien en waar hij mij naartoe moet brengen. Laat het niet eens top bezienswaardigheden zijn met TripAdvisor.

Het betekent dat wanneer je naar een van de partijen op het krankzinnige en dronken eiland Mykonos gaat, je je niet zult vervelen: "Ik ben liever in retraite en mediteer," en heb plezier in de stroom van algemene blijdschap, met aandacht voor mijn innerlijke gevoelens en euforie. de lucht vullen.

Dit betekent dat je in de auto van de benauwde Indiase trein naar Hampi aankomt, een hotel kiest ter plekke en je daar vestigt, simpelweg omdat je de naam ervan leuk vond.

Dit betekent vertrouwde omstandigheden, haasten in hun stroom.

En het draagt ​​heel goed bij aan een vruchtbare rust en een interessante reis.

Nee, ik streel niet, ik plan vaak veel van tevoren en ga nuchter te werk. Maar soms, in bepaalde gevallen, sta ik mezelf toe elke controle en verwachtingen los te laten. Wanneer ik dit doe, vertelt mijn intuïtie me.

Regel 5 - Ontdek tradities en zoek verborgen parels

"Zoek naar het ongrijpbare, niet het exclusieve"
~ Master Card Advertising

Ik was altijd verbaasd door toeristen die naar India kwamen en nergens de kust verlieten, ijverig een botsing vermijden met de lokale keuken (proberen iets quasi-Europees te bestellen bij restaurants) en over het algemeen zichzelf op elke manier geïsoleerd van de lokale cultuur.

"Ik ben vaak in India geweest, maar ik heb de Taj Mahal nog nooit gezien en ik weet niet of ik wil zien ..."

Waarom dan naar India gaan?

Er zijn tal van toeristische broedplaatsen, hotels, omheind met een omheining van de lokale fauna en flora, die veel goedkoper kan worden bereikt.

Persoonlijk heb ik altijd de voorkeur gegeven aan onderdompeling in de lokale cultuur.

Loop door de smalle, niet-toeristische straten.

Probeer lokale gerechten.

Ga naar de stadsmarkt.

En zulke dingen worden veel meer herinnerd.

Ik kan me nauwelijks herinneren dat ik allerlei toeristische plekken heb bezocht, terwijl ik door de ruïnes wandelde met massa's toeristen uit China naar het geluid van cameraflitsen.

Ik ben vaak in India geweest, maar ik heb de Taj Mahal nog nooit gezien en ik weet niet of ik het wil zien.

Maar ik herinnerde me nog lang hoe ik met mijn vader zat in het geroezemoes van stemmen, in een roes van vlees van schapenvlees, aan een versleten, wiebelende plastic tafel en de hitte doofde met een ijskoud biertje midden op een bruisende islamitische markt in een bergdorp in Bulgarije.

Of, terwijl ik met een vriend door de nachtelijke straten van Mumbai op een motorfiets rende en in razende vaart in zulke nauwe spleten tussen bussen en auto's vloog, waarin het lijkt alsof de vuist niet voorbij zal gaan.

Toen ik op het geluid was van een Indiase tv-serie, dineerde ik met mijn vrouw in een traditioneel Indiaas gezin, terwijl ik met mijn handen eten pakte van bananenbladeren, die in het zuiden van het subcontinent worden gebruikt in plaats van borden.

Как мы с супругой не пошли днем смотреть Акрополь в Афинах, а вместо этого вечером с местными ребятами отправились в неизвестный туристам бар на крыше и оттуда наблюдали колыбель западной цивилизации в светящемся великолепии под звуки прекрасного техно.

Как я шлялся по заплеванным, грязным, пропитанным трупным запахом улочкам Варанаси.

Как я жевал паан (традиционный индийский легкий тонизирующий наркотик) и сплевывал на землю красную слюну, словно я настоящий индиец.

Как я просыпался в 4 утра под пение мантр в храмах.

Как я купался в верховьях Ганги.

Это были самые яркие впечатления и самый интенсивный опыт, который я никогда не забуду.


Ночной Акрополь. Как сказал мне один знакомый грек: «отсюда это выглядит великолепно! Но вблизи - просто развалившееся здание».

***

«Мир - это книга. И кто не путешествовал по нему - прочитал в ней только одну страницу»
~ Святой Августин

Эти пять правил очень помогают мне как в изнурительных горных походах, так и в спокойных пляжных турах.

Они способствуют полноценному отдыху и глубокому погружению в новый опыт.

Ничто так, как путешествия, не сталкивают нас с относительностью и произвольностью собственных воззрений.

Поездки в другие уголки мира помогают нам увидеть то, что многие наши представления - просто порождения той культуры, в которой мы воспитывались, а не безусловные истины. Мы видим, что все может быть совершенно по-другому. Может быть как хуже, так и лучше.

Мне кажется, что люди, которые путешествуют, обладают более широким взглядом на вещи, меньше подвержены внушению средствами массовой информации.

Они все сами наблюдают чужие страны своими глазами, ощущают их всеми органами чувств. Они видят, что в мире люди живут не так, как это показывают по телевизору. Этот непосредственный опыт рассеивает завесу лжи и дезинформации.

У человека появляется космополитичный взгляд на вещи, исчезают ксенофобия и национальная ненависть.

Поэтому путешествуйте, посещайте другие уголки мира, впитывайте новый опыт, знакомьтесь с непривычной культурой, узнавайте людей.

Ведь благодаря путешествиям люди взрослеют.

И смотрите мое новое короткое видео о европейской толерантности, русском фанатизме и медитации. Это видео мы снимали на прекрасном Миконосе на закате.

Подписывайтесь на мой канал и ставьте лайки=)