Het menselijk lichaam is vrij flexibel en kan in verschillende omstandigheden overleven vanwege zijn aanpassingsvermogen.
Aanpassing is een proces dat levende organismen mogelijk maakt overleven en evolueren, aanpassing aan een veranderlijke externe omgeving.
Concept en betekenis
aanpassing - aanpassing van de functies en structuur van het organisme, organen (inclusief de zintuigen) en cellen onder invloed van verschillende stimuli en / of milieuomstandigheden.
Het succes van de aanpassing hangt af van de functionele en emotionele / mentale toestand van het individu.
de Piaget-theorieën De term 'aanpassing' heeft een iets andere interpretatie gekregen: het proces waarin de basisschema's van de baby worden verfijnd, aangepast en verbeterd.
aanpassing speelt een grote rol in iemands leven omdat het u in staat stelt om de variabiliteit van externe factoren en extreme effecten veilig over te dragen, de overleving en het concurrentievermogen te verhogen in relatie tot andere individuen en populaties.
Aanpassing van sensaties in de psychologie
zintuiglijk aanpassing - wat is het in de psychologie?
Onder de sensorische aanpassing moet worden verstaan een verandering in de gevoeligheid van de analysator als gevolg van het verhogen of verminderen van het irriterende effect.
Het proces omvat perifere en centrale aanpassingskoppelingen. Het resultaat van het sensorische apparaat wordt fysieke herstructurering, waardoor u de maximale hoeveelheid belangrijke informatie kunt waarnemen.
ie bij langdurige of continue blootstelling aan de stimulus beginnen de analysatoren scherpe en heldere gewaarwordingen waar te nemen, niet zo scherp als aan het begin.
Als voorbeeld onaangename geuren wat na verloop van tijd een persoon ophoudt te vangen, in direct contact staat met de bron van het afstotende aroma.
En in donkere kameromstandigheden sensibiliteit van de analyseapparaten neemt toe en de persoon begint duidelijker te zien.
Wat is het principe van aanpasbaarheid?
Aanpassingsvermogen vereist flexibiliteit van het individu, zonder welke het onmogelijk is snel "schakelen". Als flexibiliteit aanwezig is, is het reageren op nieuwe omstandigheden geen weerstand, maar acceptatie.
Aanpassingsvermogen is een weerspiegeling van de intellectuele kwaliteiten van een persoon (omdat het het intellect is dat je in staat stelt om de loop van de gedachten te veranderen in overeenstemming met de vastgestelde mentale taak).
In het geval dat een persoon zich niet aanpast, hij overlijdt. Dit principe is rechtvaardig, niet alleen in relatie tot mensen, maar ook in relatie tot elk organisme.
Aanpassingsfactoren
Aanpassingsfactoren - dit zijn omstandigheden die het aanpassingsproces en de effectiviteit ervan beïnvloeden.
Ze kunnen in twee categorieën worden verdeeld:
- extern factoren (natuurlijk, materieel, sociaal, technologisch);
- intern factoren (geslacht, leeftijd, opvoeding en waarden, de psychologische kenmerken van het individu, enz.).
In de natuur wordt aanpassing beïnvloed door drie belangrijke factoren:
- variabiliteit;
- erfelijkheid;
- natuurlijke selectie.
regelgevers individuele aanpassing:
- motieven;
- vaardigheden;
- opgebouwde ervaring;
- kennis;
- volitional kwaliteiten;
- bekwaamheid.
Classificatie, soorten en typen
Welke soorten aanpassingen zijn er? Als we de aanpassing op het natuurlijke niveau beschouwen, kunnen we drie hoofdcategorieën onderscheiden:
- biologisch (aanpassingsproces in het kader van de evolutie);
- fysiek (het proces van aanpassing van een bepaald organisme aan veranderingen in de externe omgeving door de regulering van het werk van de organen);
- psychologisch (het proces van het veranderen van de diepte van psychologische betrokkenheid bij bepaalde sociale processen).
Psychologische aanpassing strekt zich uit tot gebieden:
- sociale;
- sociale en psychologische;
- professional;
- het milieu.
Typen aanpassingen op sensorische basis:
- positief. De gevoeligheid van de analyseapparatuur verhogen als reactie op een zwak stimulussignaal.
- negatief. Vermindering van de gevoeligheid van de analysatoren en demping van de sensaties als reactie op het intense en langdurige effect van de stimulus.
Fasen, niveaus, stadia
Wetenschappers onderscheiden drie stadia van aanpassing:
- Ga door verstoring van een bestaand programma homeostase en de stabiliteit van fysiologische functies tot de marginale limiet (dat wil zeggen niet onder de limiet van de minimale levensondersteuning). Nieuwe programma's zijn nog niet geïmplementeerd of zijn nog niet gemaakt, maar oude programma's zijn al vernietigd.
Daarom gaat het lichaam in de modus van "tijdelijke aanpassing" om een kritieke periode te overleven. Het gedrag van het individu wordt gereduceerd tot bescherming.
- Een nieuw programma maken en implementerendie de structuur van homeostatische regulatie vormt.
- De activiteit van het lichaam gaat in stabiele modus en nieuwe protocollen "optimaliseer de levensduur" van het individu.
levels aanpassing:
- fysiologische aanpassing (reactie van compenserende systemen die levensonderhoud ondersteunen in extreme omstandigheden);
- sociaal aanpassing;
- psychologisch (ontwikkeling van nieuwe neurale verbindingen die de intensiteit en volgorde van reacties van het individu bepalen);
- werkend aanpassing;
- anatomisch adaptatie.
stadia aanpassing:
- vóór aanpassing;
- inleidende fase (beoordeling van de situatie);
- vertrouwdheid (de studie van de situatie en de bijbehorende voorwaarden);
- toegang (integratie in de huidige situatie);
- actie (dynamisch proces waardoor veranderingen plaatsvinden en de vorming van een protocol van gedrag / reacties);
- functioneren (volgens een nieuw protocol van gedrag / reacties);
- voltooiing (consolidatie van het nieuwe protocol als basis).
Mechanismen en methoden
Adaptief gedrag van een persoon is van twee soorten:
- adaptieve (wanneer de persoon zichzelf aanpast aan de externe omgeving om een punt van comfort te vinden).
- aanpassen (wanneer een persoon de externe omstandigheden verandert, waardoor hij een comfortabele omgeving voor zichzelf creëert).
Volgens het implementatiemechanisme kan aanpassing zijn:
- vrijwillig (aanpassing op persoonlijk verzoek);
- verplicht (aanpassing in het geval dat het onmogelijk is om onaangename en traumatische veranderingen in externe stimuli / stimuli / condities te voorkomen).
Geforceerde aanpassing beschadigt altijd de intellectuele markeringen van het individu.
Aanpassingsmechanismen volgens het snelheidsbeginsel:
- sprinter - verhoogde weerstand tegen het overwinnen van korte-termijn extreme omstandigheden van hoge intensiteit, maar daarmee verminderde het vermogen om langetermijnbelastingen te overwinnen.
- blijver - de weerstand tegen het overwinnen van kortdurende en extreme belastingen wordt verminderd, maar de weerstand tegen langdurende lage intensiteitsbelastingen wordt verhoogd.
Eigen aan de mens actieve aanpassingwaarin de interne omgeving met de achteruitgang van externe omstandigheden stabiel blijft.
Maar deze uitspraak is eerder waar voor de fysiologische aanpassing, maar niet voor de psychologische.
Psychologische aanpassing in de meeste gevallen onvoorspelbaar en puur individueel.
Stijlen (mechanismen) om stressvolle situaties te overwinnen in het geval van sociale aanpassing kan heel verschillend zijn: positieve herinterpretatie van de situatie en daaropvolgende voortgang, planning, zoeken naar ondersteuning, beledigend overwinnen, acceptatie, isolatie, ontkenning, afschrikking, enzovoort.
Speciale functies
Arbeid, professional
Arbeid (industriële) aanpassing kan zijn primair (werknemers beginnen met werken zonder ervaring) en secundair (werknemers die van baan veranderen). En beide gevallen vereisen een individuele benadering door de autoriteiten en managers.
Een belangrijke fase van professionele aanpassing is de identificatie van de werknemer. Identificatie is mogelijk compleet. In dit geval is de professional geïnteresseerd in het succes van zijn activiteiten.
Maar als deze fase niet is geslaagd / geleerd / voltooid, zal de persoon onverschillig staan tegenover de resultaten van zijn werk en het succes van het bedrijf / bedrijf / merk, enz. Om het stadium te voltooien dat je nodig hebt stimulans om te werken, controle in de inleidende fase, een persoon voorbereiden om aan het resultaat te werken.
Hoe het aanpassingsproces in een nieuwe werkplek zo comfortabel en pijnloos mogelijk te maken voor alle deelnemers als mogelijk:
Na het leger
In het leger, een persoon ondergaat aanpassing. zij past zich aan de opgelegde modus aan en onderdrukt hun eigen behoeften / verlangens / windvlagen.
Daarom is het na het einde van de dienst noodzakelijk om het aanpassingsproces opnieuw te doorlopen om te leven zonder disciplinaire beperkingen.
De soldaat heeft een patroon van gedrag en relatiesrelevant voor het leger, voor burgers, resulterend in dissonantie en agressie.
Aangezien de gedragsnormen voor rekruten nogal rigide en categorisch worden meegegeven, kan de aanpassing aanzienlijk worden vertraagd.
Afzonderlijke gedragsprotocollen gerepareerd voor de rest van je leven.
Na de gevangenis
Hoe zich aan te passen aan de levensomstandigheden na de gevangenis? Aanpassing na de gevangenis wordt gecompliceerd door het feit dat de maatschappij weigert om criminelen te ontmoeten. ie het armatuur is eenzijdig en toegeeflijk.
Personen die zijn vrijgelaten uit de kolonie werden veroordeeld en gestigmatiseerd, waardoor hun zelfrespect aanzienlijk werd onderschat.
Menselijke sociale verwachtingen worden vernietigd., omdat hij werd gedwongen om te communiceren met criminele elementen.
Daarom, als ze de principes van aanpassing niet begrijpen en geen psychologische hulp ontvangen, dreigt een voormalige gevangene uit het sociale leven te vallen.
Methodologie "Aanpassingsvermogen" - wat is het en hoe werkt het?
Aanpassingsvermogen techniek - Dit is een multi-level test, aangenomen als de standaardmethode om het aanpassingsvermogen van het individu te bestuderen. Het wordt met succes gebruikt voor professionele selectie, psychologische ondersteuning van de studieprocessen en professionele bepaling.
De vragenlijst "Aanpassingsvermogen" omvat 165 vragen en vier niveaus:
- Typologische persoonlijkheidskenmerken.
- Disadaptatie aandoeningen.
- Gedragsregulatie, communicatief potentieel en morele standaard.
- Potentieel voor aanpassing.
Luscher-studie
Maxi Luscher is een specialist in sociologie, filosofie, rechten, religie en klinische psychiatrie.
Met behulp van de methode van Luscher kunt u de emotionele status van het kind, zijn emoties in het proces van het onderwijsproces en situaties geassocieerd met school en zelfrespect bepalen.
Psychodiagnostiek wordt uitgevoerd door kleurentest. De korte versie van de test bestaat uit 8 kleuren (grijs, donkerblauw, blauwgroen, rood-geel, geel-rood, rood-blauw, bruin, zwart). De uitgebreide versie bevat zeven kleurensimulatietabellen.
Het kind geeft elke kleur zijn eigen volgnummer. gebaseerd op persoonlijke subjectieve gevoelens (voor zover elk van de kleuren aangenaam is voor het oog).
Vervolgens voert de specialist een extra onderzoek uit, waarbij de kleuren worden gesloten volgens een speciaal schema. De afgewerkte resultaten worden geïnterpreteerd in overeenstemming met de normen vastgesteld door Luscher.
De auteur van de geproduceerde methode experimenteel geselecteerde kleurendoor stimulussignalen te selecteren uit 4500 mogelijke keuzes.
Aangepaste versie van Rene Gilles
Rene Gilles-test ontworpen om de sociale geschiktheid van kinderen en schoolkinderen te analyseren.
De sfeer van interpersoonlijke relaties, relaties binnen het gezin en individuele gedragskenmerken van het kind wordt bestudeerd.
Test maakt het mogelijk vind de conflictgebieden en kom erachter waarom de baby moeite heeft zich aan te passen aan het probleemgebied. Deze kennis geeft een impuls en een kans om de situatie verder te corrigeren.
Test omvat 42 taken. De taken bestaan op hun beurt uit 25 afbeeldingen, een vereenvoudigde test met commentaar op de situatie in de afbeelding, vragen die aan het onderwerp zijn gericht en 17 testtaken.
Door de voorgestelde afbeeldingen zorgvuldig te bestuderen, beantwoordt het kind de vragen van de specialist, toont de plaats die hij leuk vindt op de foto, geeft een beoordeling van de situatie door de suggestie van gedrag (gebaseerd op zijn eigen gevoelens).
Als alternatief kan het kind een gedragsprotocol kiezen uit de door de specialist voorgestelde protocolset. De techniek moet vergezeld gaan van een verhelderend gesprek.
Succesvolle aanpassing staat een persoon toe om zijn plaats in het leven en de maatschappij te vinden vecht tegen negatieve factoren en handhaaft je mentale gezondheid.
