"Als je goed doet voor een ander, profiteer je ervan", zegt een Mongools spreekwoord. En dit feit is wetenschappelijk bewezen. Experts zeggen: vrijwillige hulp verbetert de stemming, vermindert druk, verlengt het leven en maakt ons gelukkiger. Vandaag zullen we het hebben over genade in religie en het dagelijks leven. En ook - over hoe goede daden zullen helpen weg te komen van depressie en eenzaamheid.
Wat is genade
Liefdadigheid is het vermogen om in te leven, te sympathiseren, de pijn van anderen te ervaren als de onze. En niet alleen sympathiseren, maar genade tonen in daden - geef ongeïnteresseerde hulp aan diegenen die het echt nodig hebben, met hun middelen: tijd, geld, gezondheid. Barmhartig zijn betekent compassie tonen en een wezen helpen, niet noodzakelijk een mens. Het vermogen tot empathie is de basis van onze identiteit en een van de spirituele rijkdommen van de mens.
Genade is onlosmakelijk verbonden met begrippen als vriendelijkheid, geduld, vriendelijkheid, zorg, onzelfzuchtigheid. Maar genade is geen medelijden: het is gebaseerd op het respect van een andere persoonerkent zijn rechten. Hoewel medelijden arrogant is, kunnen we neerkijken op iemand die hulp nodig heeft. Genade is moeilijk in woorden te beschrijven. Je kunt het voelen in je ziel of het zien in de acties van een barmhartige persoon. Het belangrijkste in genade is dat het niet omwille van iets is, maar omwille van zichzelf.
Maar genade houdt geen verwaarlozing in. Als we te dicht bij het hart zijn om het verdriet van iemand anders waar te nemen, worden onze angst en depressie eraan toegevoegd, waardoor de situatie alleen maar erger wordt. Hier hebben we een andere benadering en een ander gezichtspunt nodig. Het is beter om tegen jezelf te zeggen: hoewel de gebeurtenissen echt triest zijn, kan het erger zijn. Een blik op de situatie vanuit deze hoek zal ons toelaten ons niet te concentreren op de tragedie, maar om een echte kans te krijgen om het ten goede te veranderen. Zulke hulp aan anderen is een manier om je eigen leven te verbeteren.
Liefdadigheidsorganisaties
De wens om te geven, zonder iets terug te verwachten, wordt bevestigd door voorbeelden van de vrijgevigheid van artsen: Nikolai Ivanovich Pirogov, Nikolai Vasilyevich Sklifosovsky, Sergey Petrovich Botkin, Ivan Petrovich Pavlov. Ze wijdden zich aan de wetenschap en de redding van de zieken, verlichtten veel leed en spaarden veel levens.
Wereld Rode Kruisdag en de Rode Halve Maan wordt gevierd 8 mei op de verjaardag van de oprichter, Henri Dunant. Hij bezocht de oorlog en was geschokt toen hij het aantal gewonde soldaten zag dat niet werd geholpen. Deze verschrikkelijke keerzijde van de oorlog beschreef Henri Dunant in een boek dat hij stuurde naar alle politici van die tijd, rijke mensen en zijn vrienden. Hij richtte de wereldorganisatie van hulp aan het leed op, werd de winnaar van de Nobelprijs en bracht de laatste dagen door in het asiel, waarbij al het geld aan liefdadigheidsorganisaties werd overgelaten.
Tijdens haar leven werd de engel van genade Moeder Teresa genoemd, die echt een moeder werd voor verlaten kinderen, ongeneeslijke zieke en verarmde sloppenwijkbewoners. Moeder Teresa was altijd op de plaats van rampen, aardbevingen, oorlogen, om mensen te ondersteunen en voor hen te bidden. Volgens haar is een enorme zonde geen woede, maar onverschilligheid voor het ongeluk van een andere persoon. In het midden van de twintigste eeuw werd de Orde van Genade geopend. Tegenwoordig is het de enige religieuze orde, waar het aantal mensen dat zich bij zijn gelederen wil voegen groter is dan het aantal openstaande plaatsen.
Een van de hoogste manifestaties van humanisme en genade wordt overwogen hospice-beweging, waarvan het idee is ontstaan in het vroege christelijke tijdperk. Het woord "Hospes"vertaald als"de gast", "gastvrij"en op geen enkele manier verbonden met de dood." De eerste hospices waren gelegen langs de wegen die werden gevolgd door christelijke pelgrims, dit waren instellingen voor zwakke, zwakke en zieke mensen, waar ze zorgden voor lichaam en ziel.
Moderne hospices verschillen van ziekenhuizen doordat ze het menselijk lichaam niet "repareren", maar patiënten behandelen als een persoon. Er is zelden stilte in het hospice - vrijwilligers, muzikanten werken hier, familieleden en beroemde acteurs en schrijvers komen op bezoek. Hier is niet het aantal luiers en druppelaars dat beslist, maar de spirituele kwaliteiten van het personeel. Het principe van het werk van moderne hospices: om familieleden te leren om voor de zieken te zorgen om zijn pijn te verlichten zonder de waardigheid te schaden. Als familieleden het niet aan, komen zusters van genade te hulp.
Kun je genade leren? Dat kan. Empathie manifesteert zich op verschillende manieren, maar betekent in essentie één ding: vrijwillig het deel van iemands kwelling accepteren. Het is niet nodig om direct naar het ziekenhuis te gaan voor ernstig zieke patiënten of om al het geld aan een vreemdeling te geven. Je kunt klein beginnen:
- Help de gevallen man om op te staan.
- Betaal koffie voor een andere bezoeker.
- Om de overstuur collega te troosten.
- Breng warme kleren naar de schuilplaats.
- Word een donor.
- In de winkel om boodschappen te betalen voor een bejaarde persoon.
- Voed de zwerfkat of -hond.
- Help nieuwe buren te regelen.
- Bel zomaar grootouders, zonder reden.
- Laat een briefje met goede wensen achter in het bibliotheekboek.
- Sla de wacht bij een vrouw met een kind.
- Vraag naar de aangelegenheden van een oudere buur.
- Help een niet-autochtoon om de juiste straat of huis te vinden.
Dit is geen complete lijst met goede dingen die je nu kunt doen en er niet veel tijd en geld aan spenderen.
Godsdienst genade
Het begrip 'genade' is meer kenmerkend voor de orthodoxie en de religies in het oosten - de leer van Boeddha, Zarathoestra, Confucius en de joodse profeten. In de orthodoxe cultuur komt 'gratie' dicht in de buurt van het concept 'geneeskunde' in de context. In de westerse cultuur is zoiets als 'naastenliefde' begrijpelijker.
In de orthodoxie de gedachte aan mededogen en vriendelijkheid is een van de fundamentele begrippen. Het maakt deel uit van het belangrijkste gebod van Christus, en het Nieuwe Testament is letterlijk doordrenkt van oproepen tot onzelfzuchtige vriendelijkheid en lankmoedigheid. In het christelijke idee van genade is elke persoon de belichaming van het beeld van God. Dit bepaalt zijn houding tegenover anderen. In de beschrijving van het laatste oordeel wordt de belangrijkste waarheid geconcludeerd: de beslissing om een persoon te rechtvaardigen of te berispen is gebaseerd op zijn houding jegens anderen: of hij genadig was of niet.
Bepalingen van verschillend boeddhistische stromingen brengt één ding samen: bevrijding van lijden, dat alleen in een religieuze gemeenschap wordt bereikt. Een persoon die het persoonlijke nirvana weigert om deze kennis aan anderen te leren, wordt als genadig beschouwd. In het zoroastrianisme fungeren goede gedachten en barmhartige daden als instrumenten die het goede helpen het kwaad te overwinnen.
In de Wetten van de profeet Mozesvolgens welke het Hebreeuwse volk leefde, wordt God zelf als genadig beschouwd en dit vereist de barmhartige behandeling van weduwen, wezen en arme mensen. In filosofisch de leringen van Confucius er is het concept van 'jen', dat wordt geïnterpreteerd als 'filantropie' of 'menselijkheid'. In de moderne interpretatie van de aanhangers van het confucianisme, werd "jen" een universeel begin, dat de basis vormt voor de menselijke essentie.
In religie is naastenliefde een belangrijke deugd en praktische belichaming van de liefde van God en het Midden. Maar de geboden worden ons met betekenis gegeven, en niet voor mechanisch volgen. Om ze zinvol te volgen, moet je veel moeite doen om de geboden van geest en ziel te begrijpen.
Paradox van genade
Genade wordt ons vanaf het begin gegeven als vertegenwoordigers van het menselijk ras. Maar het manifesteert zich niet op het niveau van instincten. Maar mensen hebben een geweldig hulpmiddel om het te ontwikkelen - dit is onderwijs. Leraren weten dat het noodzakelijk is om te beginnen met de lessen van genade uit de eerste jaren van het leven van de baby. Ouders, dan leraren en onderwijzers proberen de eenvoudige gedachte van liefde voor alle levende kinderen in te prenten.
Als we in de kindertijd leren om van katten en honden te houden, gaat het volwassen leven verder onder het korte motto: "hier elke man voor zichzelf." Als de kindertijd voorbij is, is de belangrijkste vraag: brouwen: waarom beschouwen mensen het goede doel een deugd? Wat is het nut ervan voor degenen die anderen helpen? Het hele idee van genade heeft te maken met aandacht voor de pijn en het verdriet van anderen.. De belangrijkste paradox is het brouwen: een persoon probeert zichzelf goed te maken en tegelijkertijd bereidwillig om zich in andermans 'slechte' dingen te verdiepen.
De vraag zal helpen om het concept te begrijpen: wat gebeurt er in de ziel van een onverschillig of verbitterd persoon?
Er kan worden aangenomen dat er in het leven van een kwaadaardig persoon sprake was van traumatische gebeurtenissen. Het resultaat van dergelijke gebeurtenissen was het mechanisme van gedrag: ofwel ik was gewond, of ik. Om pijn te voorkomen, zal een dergelijke persoon vernederen, namen noemen en knappen, maar hij zal er last van hebben. Dit mechanisme wordt door Freud beschreven en wordt projectie genoemd.
Elke slechte daad corrodeert de ziel en we voelen fysiek dit lijden. De uitdrukking 'de ziel doet pijn' is immers geen metafoor, een echte pijn die leidt tot migraine, hartinfarcten en oncologie. Tegelijkertijd lijdt een deel van ons innerlijk zelf aan het gebrek aan goede daden. We wachten op vriendelijkheid en mededogen van anderen, maar zijn bang om hen in hun leven te laten.
Een interessant voorbeeld wordt door de Dalai Lama XIV gegeven in een boek in het boek "Alles wat je de Dalai Lama wilde vragen": "... Wanneer ik iemand op straat ontmoet, lach ik en vertolk ik mijn menselijke gevoelens. Of een andere persoon er baat bij heeft hangt af van zijn eigen manier van denken. Maar ik krijg de voordelen van een glimlach. Medelijden ervaren, eerst en vooral ontvangt hij de prijs ... "
Psychotherapie door genade
Genade is niet in de mode vandaag. Compassie wordt algemeen vermoed dat het alleen voor de show wordt uitgevoerd. Maar door anderen te helpen, communiceren we en vinden we moeders, verminderen we stress en leren we onze eigen pijn onder controle te houden. En toch lossen we onze eigen psychische problemen op.
Depressie verwijderen
Depressieve mensen devalueren hun goede daden en ervaren de effecten van zelfzuchtige acties lang. Het lijkt hun dat eventuele negatieve gebeurtenissen in het leven alleen hun schuld zijn, en dat de mensen om hen heen zich oneerlijk gedragen tegenover hen. Ze devalueren relaties en leven in hun woede, hebzucht en woede. Dit alles leidt tot een laag zelfbeeld.
Door goede daden te doen, zijn depressieve mensen zich bewust van hun eigen belang en noodzaak. Ze begrijpen dat ze liefde en vriendelijkheid verdienen. Verrassend genoeg kiezen ze vaak beroepen met een risico voor het leven: brandweerlieden, industriële klimmers, lijfwachten. Zodat ze zich als helden kunnen voelen.
Behandeling van eenzaamheid
Soms voelen mensen zich in partnerschappen meer eenzaam dan degenen die formeel vrij zijn. Of verander geliefden, maar telkens opnieuw worden ze alleen gelaten met een gevoel van nutteloosheid. Liefde is chemie, hormonen, passie. Liefde is gehechtheid, respect en werk. Om te leren lief te hebben, moet je in één belangrijke kwestie oefenen - het vermogen om te geven.
In de therapie van eenzaamheid is het belangrijk om deze spirituele leegte te vullen, die een gevoel van nutteloosheid creëert. En hier komt genade te hulp. Je moet tenslotte niet op zoek naar een mythische prinses in het drakenkasteel, maar naar iemand die op dit moment hulp nodig heeft. Zorg voor anderen zal het brein afleiden van constante gedachten over jezelf of over problematische relaties, je leren om noodzakelijk te zijn en je helpen om zelfvertrouwen te krijgen. En daar zal de prins of prinses verschijnen.
Het is opgevallen dat onbaatzuchtige hulp aan een ander helpt om van elk zeuren af te komen. Ook al wordt het alleen gedaan omwille van het fatsoen.
conclusies:
- Liefdadigheid is een gemoedstoestand waardoor we ongeïnteresseerde handelingen verrichten.
- De lijst met goede daden is eindeloos, je kunt klein beginnen en vandaag.
- Vriendelijkheid tegenover anderen leert ons vriendelijk te zijn voor onszelf.
- Compassie is goed voor ons: het staat ons niet toe om in onze eigen ervaringen en stress te duiken.
