Als u wordt geconfronteerd met de symptomen van "waas" of "sluier" in uw hoofd, gevoelens van onwerkelijkheid die zowel rond u als uw eigen "ik" voorkomen. Als je het gevoel hebt dat je emoties vervaagd en saaier zijn geworden, dat je de emotionele band met wat je gewoonlijk vreugde geeft verloren hebt, dan is dit artikel iets voor jou.
Daarin zal ik vertellen hoe zich te ontdoen van derealization en depersonalisatieleg uit wat het is en lijst de symptomen. Ik zal niet adviseren om pillen te nemen, omdat ze de oorzaak van deze ziekte niet wegnemen. Ik zal je vertellen over veilige, effectieve en natuurlijke manieren om dit probleem voor altijd op te lossen.
Dit artikel is zowel gebaseerd op het advies van westerse psychologen (ik moet toegeven dat in ons land de methoden om met derealisatie te werken slecht ontwikkeld zijn) en op persoonlijke ervaring met het wegwerken van derealisatie.
Enige tijd geleden, als gevolg van ernstige stress, werd ik geconfronteerd met paniekaanvallen en angst. Het meest onplezierige hieraan was dat plotselinge aanvallen van angst, paniek en constante angst gepaard gingen met andere symptomen. Een van hen was een gevoel van "waas", "mist" in het hoofd, een gevoel van een soort "isolatie" van de buitenwereld en van de eigen emoties.
In eerste instantie dacht ik dat het een ernstige psychische aandoening was. Met het verschijnen van deze symptomen, begon ik me erg zorgen te maken, niet in staat om zich te ontdoen van mijn angstige gedachten over mijn toestand. Toen werd het erger. Zelfs toen er geen sprake was van een afvlakking, was ik nog steeds bang: "Wat als dit gevoel terugkeert? Plots is dit een symptoom van waanzin?"
Maar nu herinner ik me mijn angst met rustige humor. Dit alles is lang geleden. Nu ben ik in een toestand van diepe en sterke verbinding met mijn gevoelens en de buitenwereld. Ik neem duidelijk de wereld waar. Ik heb niet het gevoel dat het leven ergens bij me vandaan is. Ik voel dat ik leef.
Hier ga ik effectieve technieken met je delen om af te raken van derealisatie en depersonalisatie die me hebben geholpen om uit deze staat te komen.
Symptomen van derealisatie en depersonalisatie
Wat is derealisatie en hoe verschilt dit van depersonalisatie? Kortom, derealisatie is een gevoel van onwerkelijkheid van wat er rondom gebeurt (of een "losgemaakt", "afgelegen" van externe gebeurtenissen) en depersonalisatie is een gevoel van onwerkelijkheid van wat er binnenin gebeurt.
Derealisatie (evenals depersonalisatie) is in de meeste gevallen geen onafhankelijke stoornis. Meestal is het gewoon een van de symptomen van een paniekstoornis (paniekaanvallen) en / of een angststoornis. Als u echter deze symptomen voelt, is het altijd beter om naar een arts te gaan voor het geval u er 100% zeker van bent dat uw derealisatie verband houdt met angst en niet met iets anders!
Symptomen van derealisatie
- Gevoel "nevel" of "sluier" in het hoofd
- Het gevoel dat signalen van de buitenwereld ons laat bereiken
- De staat van de "waarnemer" scheidde van de externe realiteit, die deze realiteit als een film waarneemt
- Gewone zaken (prachtige landschappen, geliefden of objecten, entertainment) roepen geen emotionele reactie op.
- De toestand waarin we dit leven leiden alsof in een droom
Symptomen van depersonalisatie
- Gevoel van "vervagen", "doven" van de eigen emoties en ervaringen
- Gevoel waarin ons lichaam en onze emoties ons vreemd lijken
- Gevoel van onwerkelijkheid ("vervagende" "onzekerheid") van mezelf
Begeleidend symptoom voor beide aandoeningen
- Angst en angst voor de toestand van derealisatie / depersonalisatie
In principe vergezellen deze staten elkaar. Bovendien maken veel onderzoekers helemaal geen onderscheid tussen hen. Op de een of andere manier, wanneer we ons bewust zijn van de externe wereld, filteren we er nog steeds informatie over door het prisma van onze interne perceptie, die zich ook bewust is van de interne wereld. Met andere woorden, een persoon heeft geen twee verschillende soorten waarnemingen voor externe en interne realiteit. Perceptie is er één.
En als deze perceptie "verbroken" is (ik gebruikte dit woord tussen aanhalingstekens zodat je niet bang zou zijn: derealisatie is een veilig symptoom, maar meer hieronder), dan zal deze "overtreding" zich onvermijdelijk uitstrekken tot zowel de sensatie van externe verschijnselen als de interne.
Ik heb dit principe niet beschreven voor abstracte filosofie, maar voor het formuleren van een praktische conclusie:
De methoden en principes die je zullen helpen af te raken van de -alisatie zullen ook depersonalisatie elimineren en vice versa. Deze twee diep met elkaar verbonden verschijnselen vereisen geen twee verschillende "behandelings" -schema's (opnieuw gebruik ik aanhalingstekens, omdat ik geloof dat er geen ziekte is: derealisatie is een afweermechanisme van de psyche, dit wordt hieronder ook besproken).
En in dit artikel, wanneer ik "derealisatie" schrijf, wil ik zowel de symptomen van derealisatie als de symptomen van depersonalisatie aanduiden.
Waarom ontstaan derealisatie en depersonalisatie?
Dit probleem is nog niet volledig onderzocht. En daarom is het onmogelijk om deze vraag met alle zekerheid te beantwoorden. Er zijn echter wetenschappelijke theorieën die dit fenomeen proberen uit te leggen.
Persoonlijk ben ik een voorstander van de theorie dat derealisatie een afweermechanisme is van onze psyche. De hele ironie van een dergelijke ziekte als paniekaanvallen is dat de symptomen die mensen gevaarlijk vinden in hun leven, in feite zijn ontworpen om dit leven te redden in het geval van een dodelijke dreiging. Ik heb het over de symptomen van versnelde hartslag, snelle ademhaling, een gevoel van angst en paniek (die worden veroorzaakt door adrenaline). Zoals ik in het artikel beschreef, de symptomen van een paniekaanval - dit alles is het verdedigingsmechanisme van ons lichaam.
En derealisatie is ook dezelfde beschermende functie.
Een westerse studie toonde aan dat gemiddeld 50% van de mensen met een traumatische gebeurtenis symptomen van derealisatie ervaart. Je hebt zeker de verhalen gehoord van mensen die in gevaarlijke, stressvolle situaties terecht kwamen en hun ervaring beschreven als: "Het leek mij dat dit niet met mij gebeurde", "alsof het in een droom was".
Dit zijn de symptomen van derealisatie. In momenten van stressvolle gebeurtenissen 'sluit' onze psyche als het ware af van potentieel traumatische ervaringen. En daarom lijkt het ons dat wat er gebeurt, als een droom is, dat het ons niet overkomt. En hier kunnen we de volgende conclusie trekken:
Derealisatie en depersonalisatie zijn niet gevaarlijk op zichzelf. Dit zijn simpelweg de afweermechanismen van onze psyche, die ernaar streven om te "afsluiten" voor onaangename ervaringen.
En je kunt van deze toestand afkomen. Vertel je dan hoe.
Hoe zich te ontdoen van derealization en depersonalisatie
Eerste tip - ga uit de vicieuze cirkel van angst
Zoals ik al schreef, beginnen mensen (vooral mensen met paniekaanvallen en angstgevoelens) zich heel erg zorgen te maken over hun aandoening: vreselijke ziekten verzinnen, bang zijn voor de schade die derealisatie hen kan berokkenen.
Ten eerste wil ik u eraan herinneren dat deze toestand niet gevaarlijk is. Ten tweede, zoals we ons herinneren, is het vaak slechts een van de symptomen van angst. Wat betekent dit? Dit betekent dat wanneer u zich zorgen begint te maken over de symptomen van derealisatie, u nieuwe aanvallen van angst of paniek veroorzaakt, die op hun beurt weer derealisatie versterken!
Dus ontspan en probeer je gedachten over je toestand los te laten. Als derealization is gekomen, dan is het gekomen. Je bent al in "deze boot", dus het heeft geen zin jezelf ongerust te maken en te kronkelen. Ontspan en probeer deze staat te accepteren. Verzet je niet en verzet je niet. Het is tijdelijk. Precies zoals het kwam, zal het gaan.
Je moet ernaar streven, hoewel het moeilijk is. Bij mensen met chronische angst is de geest zo verontrustend dat hij zich om welke reden dan ook constant zorgen maakt. En wanneer er geen reden is, vindt de geest dat. En in het begin is het erg moeilijk om deze gevestigde gewoonte te doorbreken en jezelf te helpen ontspannen en je niet langer zorgen te maken. Het is echter mogelijk. De volgende tips zullen deels op dit probleem betrekking hebben.
Tweede tip - ontwikkel concentratie
Psychologen geven het volgende advies.
Als je het leuk vindt om te lezen, dan heb je zeker een plan over welke boeken je in de toekomst zult lezen. (En als je het niet leuk vindt, is het tijd om te beginnen) Persoonlijk zijn er in mijn plan veel boeken die niet erg spannend zijn, misschien zelfs saai, maar toch denk ik dat ik ze moet lezen. Het kunnen boeken zijn over geschiedenis, wetenschap of zelfs fictie, serieus, diep, maar niet fascinerend. Lees dergelijke boeken.
Probeer aandacht te houden op de tekst (die "wegschuift", omdat de tekst niet interessant is) en keer deze elke keer terug als je afgeleid bent. Dit zal, ten eerste, je concentratie en bepaalde delen van de hersenen ontwikkelen, en ten tweede, je toestaan dichter bij het ervaringsgebied te zijn. Boeken prikkelen immers je emoties, creëren beelden in je verbeelding, helpen je dichter bij je te zijn.
Derde tip - ontwikkel bewustzijn en gevoeligheid
In veel van mijn artikelen, aangeboden om verschillende emotionele en persoonlijke adviezen op te lossen, geef ik advies: "mediteer." Dus ik zal je niet verrassen met originaliteit en zal een vergelijkbaar advies geven. Nee, wacht. Er is hier een nuance.
Hoe meer ik artikelen schrijf, hoe meer ik werk met mensen die lijden aan angst en depressie, en hoe meer ik feedback krijg van hen, hoe meer ik wil stoppen met het gebruik van de term 'meditatie'.
Niet alleen omdat hij (onverdiend) iets mysterieus en mystieks geeft. Met de ontwikkeling van wetenschappelijke studies over meditatie, wordt het steeds duidelijker dat meditatie geen magie is, geen religie, maar een vrij toegepaste oefening.
De reden waarom ik deze term steeds meer wil verlaten, is als volgt. Wanneer ik "meditatie" zeg, zien mensen het vaak als een doel op zichzelf. Het lijkt hen dat een simpele zitten in een vaste houding al hun problemen vanzelf zal oplossen. Daarom besloot ik om meer te schrijven over "technieken voor het ontwikkelen van bewustzijn, aandacht en concentratie". Uit een dergelijke formulering wordt duidelijk dat meditatie geen doel op zich is, maar slechts een hulpmiddel en een middel voor iets meer.
Westerse psychologen zijn het erover eens dat bewustzijn helpt bij het wegwerken van derealisatie. De eerste reden waarom dit gebeurt, is dat de bewustzijnsstaat die de beoefenaars van mindfulness veroorzaken het tegenovergestelde is van wat iemand voelt tijdens de ontsluiting. Tijdens de derealisatie, is onze aandacht "verspreid", is het in een vorm van slaperigheid, het is niet in staat om het object helder en duidelijk te vatten, het object van aandacht wordt niet duidelijk, het lijkt te vervagen, en onze emoties en ervaringen zijn als ver van ons verwijderd.
Maar tijdens het oefenen van bewustzijn, integendeel, scherpen we onze aandacht zodat het object duidelijker wordt, alsof we de lens van onze lens scherpstellen op het beeld van de wereld. We proberen ons ook direct bewust te zijn van onze gevoelens en dichter bij hen te komen.
Wat moet je precies doen? Je training bestaat uit twee delen.
"Informele" meditatie
Oefen mindfulness gedurende de dag. Probeer meer aandacht te schenken aan je onmiddellijke gevoelens. Je kunt dit bijvoorbeeld doen tijdens het eten. In plaats van te denken aan de buitenstaander, "weg te wijken" van je zintuigen, concentreer je op de smaak van het voedsel in je mond, op de gewaarwordingen van hoe het door de slokdarm gaat en in de maag.
Wat voel je in je mond? Zoetheid, bitterheid? Warm of koud? Wat is de smaak van eten? Wat voel je in de maag? Zwaarte of lichtheid? Is het warm of koud? Wees gewoon hier en nu met je gevoelens. Kom dichter bij het rijk van de ervaring. Zodra je gedachten afgeleid zijn van het moment "hier en nu", keer je ze terug.
Hetzelfde principe is van toepassing op andere dagelijkse activiteiten: afwassen, schoonmaken, sporten, lichamelijk werk, wandelingen. Probeer in ieder geval gedurende een klein deel van je dag je gedachten niet te laten afdwalen. Probeer hier en nu te zijn met wat je zintuigen gewaar zijn: smaken, geuren, kleuren en kleuren, tactiele sensaties, geluiden. Dus je zult je aandacht verscherpen en trainen, en jezelf terugbrengen naar een heldere en directe perceptie van het leven.
Formele praktijk:
Formele meditatie is die zeer zittende meditatie, waarbij je je probeert te concentreren op één voorwerp, bijvoorbeeld ademhalen. Er is geen magie hier. Meditatie is een simulator van je aandacht, je gewaarzijn, je zelfbeheersing, je gevoeligheid voor sensaties.
Wanneer je mediteert, focus je je aandacht op het object, alsof je de focus verscherpt. Hierdoor worden je gevoelens, ervaringen meer duidelijkheid, worden emoties levendiger en helderder. Dit is opnieuw het tegenovergestelde van derealisatie, met als gevolg dat de emoties saai worden en vervaagd raken.
Er is zo'n stereotype dat meditatie nodig is om emoties kwijt te raken, onverschillig te worden. Dat is het niet. Het doel van de aandachtsoefening is om je te leren je emoties te beheersen, te accepteren en los te laten, je geest te beheersen in plaats van de pion te zijn. En de beoefening net hetzelfde leidt tot het feit dat we, als een resultaat van de ontwikkeling van bewustzijn en aandacht, het leven helderder en rijker gaan waarnemen, in diepere en duidelijkere kleuren.
Maar de betekenis van meditatie is niet alleen om derealisatie te elimineren, als een symptoom. De praktijk zal helpen om de oorzaak van derealisatie aan te pakken: angst, depressie, traumatische ervaringen.
Hierboven schreef ik dat veel mensen zo'n rusteloze geest hebben dat het heel moeilijk voor hen is om te ontspannen, om zichzelf samen te trekken tijdens angstaanvallen. Zodra emoties en verontrustende gedachten verschijnen, hebben ze onmiddellijk voorrang op zo'n persoon en sleuren ze hem dieper in de plas van paniek en angst.
Meditatie stelt je in staat om de geest te kalmeren, angst te beteugelen, obsessieve gedachten los te laten. En stap voor stap, stap voor stap, naar volledige bevrijding van paniek, angst en angst. Je kunt de techniek van meditatie leren door het artikel te lezen hoe je op de juiste manier mediteert.
Voor mensen die symptomen van derealisatie ervaren, zal ik het volgende advies geven met betrekking tot meditatie. Kies als concentratieobject de gewaarwordingen van de ademhaling die zich in het gebied van de neusgaten voordoen. Waarom? Omdat de sensaties daar erg dun en soms nauwelijks merkbaar zijn. Dus om ze te voelen, moet je je eigen aandacht "scherpen", de lens van je innerlijke lens scherpstellen. Dit zal je gevoeligheid voor je eigen gevoelens vergroten. Nadat ik een advies gaf aan een van de deelnemers aan mijn cursus "ZONDER PANIEK", die last had van derealisatie, schreef ze:
Zoals ik hierboven schreef, is derealisatie een gevolg van andere problemen. Wanneer uw alarm verstrijkt, verdwijnt de derealisatie. Daarom raad ik je aan om je inspanningen niet te richten op het bestrijden van een bepaald symptoom, maar op het oplossen van het algemene probleem van angst.
Gebruikte bronnen:
Trueman, David. Angst en depersonalisatie en derealisatie ervaringen. Psychologische rapporten 54.1 (1984): 91-96. Cassano, Giovanni B., et al.
Derealisatie en paniekaanvallen: een klinische evaluatie van 150 patiënten met paniekstoornis / agorafobie. Comprehensive Psychiatry 30.1 (1989): 5-12.
(Calmclinic.com/anxiety/symptoms/derealization)
American Psychiatric Association (2004) Diagnostisch en statistisch handboek van psychische stoornissen DSM-IV-TR (tekstherziening). American Psychiatric Association. ISBN 0-89042-024-6.
Sierra-Siegert M, David AS (december 2007). "Depersonalization and individualism on panic disorder". J. Nerv. Ment. Dis. 195 (12): 989-95. doi: 10.1097 / NMD.0b013e31815c19f7. PMID 18091192.
(En.wikipedia.org/wiki/Derealization)
