Fasen van de cognitieve ontwikkeling van het kind - wat is het?

Cognitieve ontwikkeling - deze ontwikkeling heeft betrekking op alle mentale processen die plaatsvinden in het menselijk brein: waarneming, assimilatie en begrip van concepten, vermogen om te onthouden, te redden en informatie te reproduceren, het oplossen van verschillende problemen, logisch denken, verbeelding.

Basisbegrippen van de theorie

Grondlegger van de cognitieve theorie is Jean Piaget, die actief was op het gebied van psychologie en filosofie.

Hij voerde een uitgebreide hoeveelheid onderzoek naar de kenmerken van cognitieve ontwikkeling en ontleende een aantal basisbegrippen.

Volgens PiagetDe cognitieve vermogens van het kind verschillen kwalitatief van het denken van de volwassene, en het is verkeerd om te denken dat de manier van denken van het kind primitief is.

Geestelijke processen bij kinderen verbeteren en veranderen terwijl ze zich ontwikkelen in de samenleving en in de wereld als geheel.

In de kindertijd houdt de ontwikkeling van intelligentie niet op. Het gaat op de een of andere manier door het hele leven van een persoon.

De basisbegrippen die in de theorie van Piaget verschijnen:

Actieplan. Met deze definitie wordt de totaliteit en opeenvolging van acties bedoeld (zowel intellectueel als fysiek), waardoor een persoon de omringende realiteit op een bepaalde manier kan ervaren. Regelingen bieden een kans om de hele informatiestroom waar te nemen en de meest waardevolle informatie ervan te isoleren. Ze worden geassocieerd met zowel kennis als de mechanismen voor hun verwerving. Als een persoon een nieuw stuk informatie heeft ontvangen in het proces van kennis, beïnvloedt deze informatie (verkregen op experimentele of andere wijze) de werkingspatronen, die worden aangepast in overeenstemming met de nieuwe gegevens. Sommige schema's die in conflict zijn met nieuwe informatie worden aanzienlijk gerecycled of volledig vervangen. Voorbeeld: een kind ziet voor de eerste keer een kat. Deze kat is donzig, met lang haar, dus hij kan besluiten dat alle katten er zo uitzien, maar later komt hij erachter dat er katten zijn met kort haar en sfinxen die het helemaal niet hebben. Zijn cognitieve schema's variëren in overeenstemming met de bevindingen.
Assimilatie. Het proces van het invoeren van informatie in een bestaand actieplan wordt assimilatie genoemd. In dit geval vindt de correctie plaats in overeenstemming met de reeds bestaande persoonlijke kenmerken van het individu, zijn interesses, ervaring en kennis, daarom wordt alleen de informatie die hij waardevol acht en waarvoor bepaalde regelingen al bestaan, opgenomen in het schema. Ook wordt informatie aangepast, in overeenstemming met de persoonlijkheidsinstellingen en prioriteiten.
Accommodatie. Het proces van het vervangen van het circuit of de correctie ervan afhankelijk van de verkregen gegevens wordt accommodatie genoemd. Voorbeeld: voor de eerste keer wordt een kind geconfronteerd met een piramidevormig voorwerp, onderzoekt het, draait het in zijn handen en past zijn werkschema's aan. Wanneer hij opnieuw moet reageren met een object van deze vorm, buigt zijn handpalm op een bepaalde manier zodat het object er niet uit glijdt bij contact.
Balanceren. Dit is het proces van het vinden van een balans tussen assimilatie en accommodatie, gekoppeld aan de wens om consistente data te verzamelen en een stap voorwaarts te maken in ontwikkelingsprocessen.

Over de periodisering van de ontwikkeling van intelligentie door Jean Piaget in deze video:

Factoren die van invloed zijn op de cognitieve ontwikkeling

Het proces van cognitieve ontwikkeling in elke persoon vindt op verschillende manieren plaats, afhankelijk van zijn persoonlijke kenmerken, de invloed van de omgeving, de omgeving en vele andere factoren.

De belangrijkste factoren die van invloed zijn op de cognitieve ontwikkeling:

Genetics. Alle kinderen ontvangen een reeks genen van hun ouders, wat vele aspecten van hun cognitieve ontwikkeling bepaalt. Sommige kinderen verbeteren zeer snel, hun ontwikkeling loopt vooruit op de leeftijdsnormen, terwijl anderen minder informatie leren en de actiepatronen langzamer veranderen, dus hun ontwikkelingssnelheid is traag. Kinderen met genetische ziekten die het intellect aanzienlijk beïnvloeden, moeten ook worden overwogen: het syndroom van Down, Williams syndroom, Angelman-syndroom, Prader-Willi-syndroom, Rett-syndroom en anderen. Ze ontwikkelen zich niet op dezelfde manier als kinderen zonder afwijkingen en vereisen een speciale benadering in opvoeding en onderwijs.
Het proces van zwangerschap. Aandoeningen die zich voordoen tijdens zwangerschap en bevalling, beïnvloeden de cognitieve ontwikkeling van het kind in de toekomst. Als de moeder tijdens de zwangerschap infectie heeft gehad (mazelen, syfilis, influenza, hepatitis, rode hond, herpes, toxoplasmose), heeft dit chronische ziekten die de vorming van de hersenen bij de foetus kunnen beïnvloeden (hart- en vaatziekten, arteriële hypertensie, bloedarmoede, endocriene pathologieën, kenmerken van diabetes mellitus), kan haar kind in de toekomst vertragingen in de cognitieve ontwikkeling hebben, inclusief uitgesproken, in verband met de ontstane intra-uteriene pathologieën.

Ook schadelijk zijn de gewoonten van de moeder en vele andere factoren (gebruik van geneesmiddelen die de foetus, stress, psychische stoornissen, eetgewoonten nadelig beïnvloeden).

De invloed van de omgeving. Ontoereikende, ontoereikende voeding in de eerste jaren van het leven van een kind heeft ook een negatieve invloed op de processen van zijn ontwikkeling. Daarom absorberen systematisch ondervoede kinderen met hypovitaminose en beriberi langzamer informatie en blijven ze ver achter op hun leeftijdsgenoten die goed eten. Ook heeft een significante impact de aanwezigheid of het gebrek aan aandacht voor het kind van volwassenen.
Bij kinderen, vooral bij baby's en pasgeborenen, is het belangrijk om regelmatig te communiceren zodat ze zich goed ontwikkelen. Kinderen moeten de mogelijkheid hebben om kennis te maken met de wereld, spelletjes te spelen, te communiceren met speelgoed, te communiceren met verschillende mensen, zodat hun ontwikkeling niet traag verloopt.
Het aantal kinderen in een enkele familie. Volgens populair geloof, hoe meer kinderen in één familie, des te meer ze allemaal zijn ontwikkeld. Maar dit is niet het geval: in gezinnen met een groot aantal kinderen hebben de eerste twee kinderen het hoogste niveau van IQ en heeft het jongste kind het laagste niveau. Het geschatte verschil in punten tussen ouder en jonger is 10, zelden meer.
De sociale status van het gezin. Het is duidelijk dat kinderen van rijke ouders meer mogelijkheden hebben voor volwaardige ontwikkeling: zij worden beter gevoed, zij kunnen een betere opleiding krijgen, daarom hebben kinderen uit arme en rijke gezinnen een gemiddeld IQ-niveau. Kinderen uit grote gezinnen hebben echter goed ontwikkelde sociale vaardigheden, wat hun toekomstige sociale interacties positief beïnvloedt.
De invloed van de school. Op de meeste scholen geven leraren de voorkeur aan studenten om rustig in de klas te zitten, naar hen te luisteren en minder vragen te stellen, wat de ontwikkelingsprocessen van kinderen nadelig beïnvloedt. Ook hangt veel af van de persoonlijkheden van leraren, hun algemene houding tegenover studenten en het onderwerp. Bijvoorbeeld, als een leraar erg van zijn onderwerp houdt en informatie wil neerleggen zodat het voor alle kinderen duidelijk is, ongeacht het niveau van de complexiteit, zullen de meeste van zijn studenten zich snel op dit gebied ontwikkelen.
Persoonlijke kenmerken van het kind. Kenmerken van temperament, een gevormde kijk op het leven, karakter, interesses - dit alles beïnvloedt hoe snel een kind informatie leert. Als het onderwerp bijvoorbeeld helemaal niet interessant is voor het kind, zal hij de informatie langzaam en snel assimileren, maar als de leraar moeite doet, kan het kind geïnteresseerd raken in het onderwerp, en dan zal de snelheid van zijn ontwikkeling in deze richting toenemen.
Persoonlijke kenmerken van ouders. Intellectueel ontwikkeld, creatieve ouders proberen in de meeste gevallen hun kind zoveel mogelijk waardevolle informatie te geven, en hij neemt van hen een kijk op het leven, interesses en nog veel meer.

Kinderen die opgroeien in gezinnen met slimme, gediversifieerde ouders ontwikkelen zich vele malen sneller dan die kinderen van wie de ouders vrijwel nergens interesse in hebben.

Piaget-fasen

Ten eerste: vanaf de geboorte tot de leeftijd van twee

Een jong kind neemt de wereld voornamelijk waar door acties, waarbij sensorische indrukken en fysieke interactie worden vergeleken met iets. Op dit moment worden aangeboren reflexen actief gecultiveerd.

De belangrijkste aspecten van de periode:

Kinderen houden ervan om opvallende objecten te bekijken.met verzadigde kleuren, glitter, gloed, beweging en interactie met hen.
Door hun eigen schema's te maken, herhalen kinderen acties.gebruik maken van je fysieke vaardigheden. Voorbeelden: pak een stuk speelgoed, laat iets vallen, kijk wat er gebeurt, spring in een plas, net als het andere kind, voel het voorwerp dat bij de hand is.
Spraakperceptie De eerste keer dat een kind de stemmen van andere mensen hoort voor de geboorte en reeds geboren is, weet het al hoe de stem van een moeder te onderscheiden van andere stemmen. Reeds in de eerste dagen van hun leven laten kinderen het vermogen zien om één stemgeluid van anderen te onderscheiden, om emoties te begrijpen.
In de eerste maanden van het leven communiceert een kind het vaakst met anderen, huilend, huilenden leert later emoties te uiten met behulp van gezichtsuitdrukkingen, gebaren te gebruiken (kan bijvoorbeeld iets met een vinger aangeven), onthoudt de eerste woorden en leert ze te gebruiken.

Ten tweede: van twee tot zeven jaar

Meestal gaat het kind op deze leeftijd naar de onderwijsinstellingen van kinderen, verbetert het zijn sociale vaardigheden in de communicatie met volwassenen en leeftijdsgenoten en verwerft het kennis van buiten.

De belangrijkste aspecten van de periode:

Kinderen leren communiceren met andere mensen., bouw de eerste sociale banden (vriendschap, vriendschap).
Kenmerken van communicatie. Een kleuter, kennis maken met iets, een beoordeling van gebeurtenissen geven, beslissingen nemen, wordt voornamelijk geleid door zijn persoonlijke ervaring. Deze functie wordt egocentrisch denken genoemd. Het is moeilijk voor hem om vanuit verschillende kanten naar de situatie te kijken, om zichzelf op een vreemde plaats te zetten. Voorbeeld: bij het overbrengen van leden van zijn gezin neemt een kind zichzelf niet op in deze lijst, omdat hij alles uitsluitend vanuit zijn eigen gezichtspunt waarneemt, maar hij ziet zichzelf niet vanuit zijn eigen waarneming.
Kinderen zijn erg nieuwsgierigZe zijn geïnteresseerd om alles te weten over de wereld om hen heen, dus stellen ze een groot aantal vragen aan volwassenen. Deze fase in het leven van een kind in het dagelijks leven wordt vaak de leeftijd van "waarom-jongen" genoemd.
Animisme. Een kind bezielt levenloze objecten, bijvoorbeeld, beschouwt een pluche hond in leven en kan de uitdrukking "het doet pijn haar, ze huilt" in haar houding gebruiken als ze valt.

Derde: van zeven tot elf jaar

In dit stadium beginnen kinderen geleidelijk aan logica te gebruiken bij het analyseren van verschillende situaties.

De belangrijkste aspecten van de periode:

Het kind kan verschillende dingen van verschillende kanten bekijken, situaties en hun resultaten in het hoofd simuleren. Bijvoorbeeld: als hij deuce heeft, kan hij beginnen nadenken over wat hij moet zeggen, zodat de ouders er zachtjes op reageren.
Er zijn capaciteiten voor deductief denken., maar vereenvoudigd: bijvoorbeeld, als er visuele referentiepunten zijn - Maxim is onder Sveta, Sveta is onder Sasha, respectievelijk, Sasha is boven Maxim.
Het vermogen om begrippen als gewicht, volume, ruimte, tijd en andere te begrijpen, verschijnt. Voorbeeld: een kind kan zijn tijd plannen, om te beseffen hoe snel een gebeurtenis zal plaatsvinden.

Sociaal-cognitieve ontwikkeling van het kind. Lezing in deze video:

Oefeningen voor verschillende leeftijden

Er zijn bepaalde oefeningen die de snelheid van ontwikkeling versnellen bij mensen die tot verschillende leeftijdsgroepen behoren, geheugen en andere cognitieve functies verbeteren:

Studenten. De hersenen van kinderen en adolescenten zijn van plastic, dus op deze leeftijd kun je snel veel verschillende informatie leren. Positief is dat de cognitieve ontwikkeling op deze leeftijd wordt beïnvloed door het bespelen van muziekinstrumenten, het leren van nieuwe talen, lezen, verschillende logica-spellen, waaronder schaken, dammen, sommige computergames, bijvoorbeeld avontuurlijke speurtochten, waarbij je logisch moet communiceren met objecten en mensen om te passeren.
Volwassenen. De eerste mislukkingen in cognitieve functies worden bij de meeste mensen waargenomen na twintig tot dertig jaar. Dit komt deels door het feit dat volwassenen steeds vaker vertrouwde patronen gebruiken en niets veranderen. Om het brein op orde te houden, is het handig om talen te leren, een niet-standaard aanpak te gebruiken in verschillende situaties (een eenvoudig voorbeeld: je kunt verschillende manieren gebruiken om naar je werk te gaan), films in ongebruikelijke genres bekijken, logische spelletjes spelen, nieuwe hobby's vinden.
Oudere mensen. Op deze leeftijd is het belangrijkste niet om degradatie te bereiken en om alle cognitieve functies te behouden, omdat de hersenen bij ouderen slechter en slechter functioneren, neemt het risico op de ziekte van Alzheimer toe. Om functies te bewaren, is het handig om uit plasticine te boetseren, een dagboek bij te houden, naar muziekwerken te luisteren en uit te voeren, gedichten te onthouden, logische bordspellen te spelen, te lezen.

Als je de hersenen regelmatig belast met trainingen, in verschillende richtingen ontwikkelt, nieuwe vaardigheden leert, creativiteit aangaat, zullen cognitieve functies niet verzwakken en zal het leven interessanter en helderder zijn.

Hoe de hersenen te trainen? Memory? Denken? Tatyana Vladimirovna Chernigov zal in deze video vertellen: