In tegenstelling tot andere levende wezens, heeft de mens een duaal karakter. Aan de ene kant wordt zijn gedrag beïnvloed door de kenmerken van anatomie, fysiologie en psyche. Aan de andere kant - hij gehoorzaamt de wetten van de samenleving. Als we in het eerste geval praten over de vorming van een persoon als een individu, dan is er in de tweede een ontwikkeling van de persoonlijkheid. Wat is het verschil tussen deze processen? Wat is persoonlijkheid? Waarom is het gevormd in de samenleving? Wat zijn de stadia in hun cultivatie? Zijn er veel niveaus van persoonlijke ontwikkeling? Welke mechanismen activeren dit proces? Overweeg dit onderwerp.
Wat is persoonlijkheidsontwikkeling?
Persoonlijkheidsontwikkeling is een element van de algemene vorming van een persoon, geassocieerd met zijn bewustzijn en zelfbewustzijn. Het betreft het gebied van socialisatie, omdat buiten de maatschappij een persoon leeft volgens de wetten van de dierenwereld. Persoonlijkheid wordt gevormd door interactie met andere mensen. Alleen, zonder cultureel contact en informatie-uitwisseling, is dit proces niet mogelijk. Om verwarring te voorkomen, zijn hier de volgende gerelateerde concepten:
- mensen - vertegenwoordiger van de soort homo sapiens;
- individu (individueel) - een enkel organisme dat in staat is om zelfstandig te bestaan;
- persoonlijkheid - Het onderwerp van sociaal-cultureel leven, begiftigd met reden, moraliteit, spirituele kwaliteiten.
Daarom bepaalt persoonlijke ontwikkeling die aspecten van het leven die ons scheiden van de dierlijke natuur, met sociaal belangrijke eigenschappen. Verwar dit concept niet met persoonlijke ontwikkeling, die alle mogelijke gebieden omvat, inclusief fysieke vorm, niveau van intelligentie of emotionaliteit. Persoonlijke ontwikkeling gaat gepaard met zelfidentificatie. Het is niet tegengesteld aan andere soorten cultivatie, wat de bewering rechtvaardigt "in een gezond lichaam is een gezonde geest."
Trouwens, de niveaus van persoonlijke ontwikkeling repliceren gedeeltelijk de behoeften, weerspiegeld in de Maslow-piramide. De eerste fase is de bevrediging van de functies die nodig zijn voor het leven, geleidelijk oplopend tot het niveau van spiritualiteit en zelfbewustzijn.
Persoonlijke ontwikkelingsniveaus
Er zijn veel indelingen van de structuur van persoonlijke ontwikkeling. Gemiddeld zeven basisniveaus die worden voorgesteld door de Russische sociologen Dmitry Nevirko en Valentin Nemirovsky. Volgens hun theorie combineren mensen de volgende opeenvolgende niveaus van formatie:
- survival - behoud van fysieke integriteit;
- reproduktie - reproductie en materiaalverbruik;
- beheer - mogelijkheid om voor zichzelf en anderen te antwoorden;
- gevoelens - kennis van liefde, genade, welwillendheid;
- perfectie - de behoefte aan expertise en creativiteit;
- wijsheid - verbetering van het intellect en spiritualiteit;
- verlichting - verbinding met het spirituele principe, een gevoel van geluk en harmonie.
Iedereen zou in het ideale geval elk van deze niveaus moeten voltooien. Tegelijkertijd is het proces van persoonlijke ontwikkeling verbonden met levenslessen. Als iemand over het "niveau" springt, zal hij het moeten inhalen. De man 'stak' op een van de niveaus, had zijn les nog niet geleerd en had hem misschien nog niet ontvangen. Of hij geeft een andere les, of is nog niet klaar voor een nieuwe. Een van de eerste motieven van persoonlijke ontwikkeling is zelfbevestiging, die later wordt vervangen door bezorgdheid voor de naaste. Het is deze overgang van egocentrisme naar empathie (sympathie) - een van de moeilijkste en meest verantwoordelijke stadia van verbetering. We zullen meer over dit proces in de volgende sectie praten.
Stadia van persoonlijke ontwikkeling
De meesten van hen gaan door dezelfde natuurlijke stadia van vorming. Ze zijn te wijten aan fysiologische en mentale kenmerken. Elk tijdperk heeft zijn eigen taken en levenslessen.
Een volledige beschrijving van deze processen omvat de theorie van persoonlijke ontwikkeling, geformuleerd door de Amerikaanse psycholoog Eric Erikson, en een beschrijving van normale en ongewenste varianten van gebeurtenissen. Volgens deze leer kan het volgende worden onderscheiden fundamentele principes:
- De stadia van persoonlijke ontwikkeling zijn in alle identiek;
- De cultivatie stopt niet vanaf de geboorte tot de dood;
- Persoonlijkheidsontwikkeling hangt nauw samen met de stadia van het leven;
- Overgangen tussen verschillende fasen zijn geassocieerd met persoonlijkheidscrises;
- Tijdens de crisis verzwakt de identiteit van de persoon;
- Er is geen garantie voor de veilige doorgang van elk van de fasen;
- De maatschappij is geen antagonist voor een persoon in zijn cultivatie;
- Vorming van individualiteit omvat de passage van acht fasen.
Psychologie van persoonlijkheidsontwikkeling hangt nauw samen met de stroom van fysiologische processen in het lichaam, die verschillen in elke specifieke leeftijd. In de psychotherapeutische praktijk is het gebruikelijk om dergelijke te selecteren ontwikkelingsstadia van persoonlijkheid:
- Mondelinge fase - de eerste periode van het leven van de baby, bouwen aan een systeem van vertrouwen en wantrouwen;
- Creatieve fase - de voorschoolse periode van het leven, wanneer het kind zelf activiteiten begint te bedenken voor zichzelf, niet alleen maar anderen imiteert;
- Latente fase - heeft betrekking op de leeftijd van 6 tot 11 jaar, gemanifesteerd in de groeiende belangstelling voor het nieuwe;
- Teenage fase - de periode van 12 tot 18 jaar, wanneer er een nominale waardeherwaardering is;
- Begin van de volwassenheid - tijd van nabijheid of eenzaamheid, zoeken naar een partner voor gezinsvorming;
- Oudere leeftijd - een periode van reflectie over de toekomst van nieuwe generaties, de laatste fase van socialisatie van het individu;
- Ouderdom - Een balans tussen wijsheid, begrip van het leven, een gevoel van voldoening van het bereisde pad.
Elke fase van persoonlijkheidsontwikkeling introduceert iets nieuws in zijn zelfidentificatie, zelfs als fysieke of mentale verbetering wordt gestopt, vanwege de fysiologische kenmerken van een bepaalde leeftijd. Dit is het fenomeen van persoonlijkheidsontwikkeling, dat niet afhangt van de toestand van het organisme als geheel. De sterkte of intelligentie kan worden verbeterd tot bepaalde indicatoren totdat het ouder worden optreedt. Persoonlijke ontwikkeling stopt niet bij extreme ouderdom. Om dit proces te laten doorgaan, moeten er factoren zijn die verbetering stimuleren.
Persoonlijke ontwikkeling, drijvende krachten
Elke verbetering impliceert een uitweg uit de comfortzone. Dienovereenkomstig "duwen" de omstandigheden van persoonlijke ontwikkeling een persoon ook uit zijn gebruikelijke omgeving, waardoor hij gedwongen wordt anders te denken. De belangrijkste mechanismen van persoonlijke groei zijn:
- Scheiding - acceptatie van iemands individualiteit;
- identificatie - zelfidentificatie van een persoon, zoeken naar analogen;
- zelfbeeld - de keuze van zijn "ecologische niche" in de samenleving.
Het zijn deze mechanismen van persoonlijke ontwikkeling die het noodzakelijk maken om iemands houding tegenover het leven te heroverwegen, de comfortzone te verlaten, spiritueel te verbeteren.
Na de kwestie van het gevoel van eigenwaarde en voldoening van zijn 'ego', denkt iemand erover anderen te helpen, zijn stempel op de geschiedenis te drukken. Verder gaan individuen naar het stadium van spirituele verlichting, proberen de universele waarheid te realiseren, om de harmonie van het universum te voelen.
Het belangrijkste mechanisme van 'verticale' overgangen is de 'horizontale' opeenstapeling van ervaring en kennis, waardoor je kunt opklimmen naar een kwalitatief hoogstaand niveau van persoonlijke ontwikkeling.
Omdat de mens een biosociaal fenomeen is, is zijn vorming ondergeschikt aan een aantal factoren, waaronder de dierlijke en spirituele component. De ontwikkeling van de persoonlijkheid begint wanneer aan lagere niveaus van bestaan wordt voldaan. Men moet niet denken dat andere aspecten van het leven minder belangrijk zijn, omdat emoties, kracht en intellect ook de persoonlijkheid van een persoon vormen, hem helpen zich volledig spiritueel te ontwikkelen.
