Verwondingen die tijdens de jeugd zijn opgelopen, hebben in de toekomst zeer ernstige gevolgen en de echtscheiding van de ouders is een van de moeilijkste situaties die een kind met veel moeite ervaart.
Wat en hoe een kind te vertellen over de echtscheiding van ouders is geen gemakkelijke taak, maar van het allergrootste belang, dat moet worden aangepakt met alle ernst en verantwoordelijkheid.
Communiceer openlijk met het kind 
De grote fout van volwassenen is om het kind te verbergen wat er in het gezin gebeurt. Veel ouders geloven dat kleine kinderen niets begrijpen. En dat, zonder het kind te vertellen wat er gebeurt, ze daardoor worden beschermd.
Deze positie is fundamenteel verkeerd. Kinderen zien al je gemoedstoestanden en voelen de spanning in je relatie meer dan je je kunt voorstellen. Voor hen zijn omissies slechts een reden om de situatie nog erger uit te denken dan ze in werkelijkheid zijn. Kinderen raken geïsoleerd en beginnen zichzelf de schuld te geven, en dit is onaanvaardbaar.
Hoe kan het kind het nieuws presenteren?
Verklaar een tijdelijke wapenstilstand, bel de baby en zeg dat mama en papa niet meer met elkaar kunnen opschieten. Geef elkaar niet de schuld. Gebruik het voornaamwoord "wij" in plaats van "hij" of "zij". Zeg dat die vader beweegt, maar zal zo vaak komen als je de baby wilt.
Verplichte nadruk moet worden gelegd op het feit dat het kind hier niets mee te maken heeft, dat ouders niet met hem, maar met elkaar scheiden. Praat vaker met je kind, herhaal hetzelfde herhaaldelijk, kalmeer en blijf liefhebben met nog meer kracht!
Vergeet echter niet dat de informatie die u dient in te dienen gedoseerd is. Vertel het kind over je problemen, giet zijn ziel niet uit en ga niet in op details. De ware redenen voor hem om te weten absoluut niet nodig, hij begrijpt het nog steeds niet, vereenvoudigt de situatie en maakt het zo duidelijk mogelijk.
Hoe kun je niet doen?
Meestal worden echtparen op de drempel van een scheiding meer prikkelbaar en agressief. Het is heel gemakkelijk om een persoon uit zichzelf te halen in een dergelijke situatie, maar het kind voelt tegelijkertijd een gebrek aan communicatie, hij kent zo'n sfeer niet en, in de regel, draagt hij alle ervaringen in zichzelf. Scheld hem niet uit voor kleine misstappen of vertraagde reacties op uw verzoeken. Absentie-mindedness in dergelijke gevallen is de oorzaak van sterke emotionele ervaringen.
Vergeet niet dat kinderen door ernstige schokken ernstig ziek kunnen worden. Op deze momenten hebben ze vooral genegenheid en begrip, tederheid en aandacht nodig.
Een goede oplossing zou zijn om het kind aan de creatieve cirkel te geven, waar hij zijn gevoelens niet direct, maar via sommige symbolen kan uiten. Communicatie met leeftijdsgenoten - dit is wat hij nu heel noodzakelijk is.
Laat hem niet alleen met rust. De gedachten van de kleine man, die zo weinig in zijn leven heeft gezien en nu hartzeer voelt, zijn destructief.
Sleep de deken niet over je heen, blijf voorzichtig in het belang van je kind - verzoen jezelf, zelfs na de scheiding, wees vrienden, eet samen en lach soms naar elkaar. Mensen die gewone kinderen hebben, kunnen niet elkaars vijanden of aliens zijn. Laat je baby zien dat je niet meer samen leeft, maar blijf communiceren en, nog belangrijker, hou van hem!
Geef uw kind een voorbeeld van hoe u relaties kunt onderhouden, zelfs na veel schrammen en het zal zeker lonen!
