Groeten aan u, beste lezers, op de pagina van het volgende artikel uit de Anti-HR-cyclus.
Dit zijn de meest gestelde vragen bij interviews. Ik ben een half jaar niet naar het interview geweest en kon er een paar vergeten. Daarom, als er iets niet te krijgen is, schrijf dan in de commentaren, ik zal het artikel vervolledigen.
Onmiddellijk zal ik beginnen met de meest delicate en problematische, naar de mening van de meeste aanvragers, de vraag:
De vraag naar de redenen voor het ontslag
Hier is naar mijn mening geen absoluut juist antwoord. Er is gewoon iets dat helemaal niet wenselijk is om te zeggen, en wat ook niet erg goed is om te zeggen, maar dit is beter dan al het andere. Eerst moet je één ding begrijpen. HR, wil je oprechte ijver zien voor werk in het bedrijf dat hij vertegenwoordigt. Hij wil er zeker van zijn, zoveel mogelijk, dat je voor een lange tijd zult werken en niet wegrennen als je je verveelt of een gunstiger gelegenheid zich aandient.
Alleen al het feit dat iets je ertoe bracht je vorige baan te verlaten en op zoek te gaan naar iets nieuws, zegt al dat er redenen zijn waarom je stopt, en dit kan je weer dwingen om te beginnen met zoeken. En dit wil ik niet toegeven. Het ontslag van jezelf voor HR is je oorspronkelijke zonde, waarvan je nergens kunt komen, alles zal afhangen van welke kant je het plaatst.
Het is verkeerd om het bedrijf waarin je hebt gewerkt de schuld te geven, om te zeggen dat je een slechte baas had, onvriendelijke werknemers, ongunstige arbeidsomstandigheden, een onwaardige organisatie, enzovoort. Dit kan erop wijzen dat u:
- Slecht gaan met mensen en zeuren
- Ik weet niet hoe ik inlichtingen moet inwinnen over de plek waar je moet werken
Natuurlijk is het waarschijnlijk dat het kantoor echt vreselijk was en dat je collega's je geen leven schonken. Maar omdat HR weet dat een interview een evenement is waarbij mensen niet altijd oprecht zijn. Daarom is hij vooraf geconfigureerd om deze onoprechtheid te herkennen, en niet letterlijk te nemen wat je zegt. Hij laat zich leiden door het principe van Dr. House, namelijk: "Iedereen liegt." Hij weet niet zeker of uw woorden waar zijn of niet, maar bij gebrek aan juiste informatie trekt hij conclusies die hij kan trekken op basis van zijn veronderstelling.
Dus het is verkeerd om te zeggen: "Ik was niet tevreden met het salaris, ik wil meer krijgen"
- Dit suggereert dat u alleen gemotiveerd bent door geld en dat u, wanneer u een groot salaris krijgt aangeboden in een andere organisatie, uw thuisbedrijf veilig verlaat.
- Zo'n antwoord ontneemt u de mogelijkheid van een belangrijke tactische manoeuvre, waardoor u een hoger salaris kunt eisen in vergelijking met de vorige plaats en onaangename vragen kunt vermijden, zoals "waarom denkt u dat u een hoger salaris verdient?". Wat voor soort manoeuvre zal ik uitleggen in de paragraaf over hoe een hoger salaris te behalen tijdens een interview?
Waarom heb je je vorige baan verlaten? Hoe te beantwoorden
De meest toepasselijke antwoordoptie voor waarom heb je je vorige baan verlaten? er zal een indicatie zijn van alle binnenlandse, neutrale factoren die je dwongen je positie te verlaten, zoals "het bedrijf is verhuisd - het werd ongemakkelijk om te rijden" (dit moet waar zijn, zoals ze kunnen controleren), "Ik ben verhuisd - het werd ongemakkelijk om te rijden" enzovoort of, als dit niet bij u past, praat over "het gebrek aan carrière of professionele groeivooruitzichten, de wens om zich te ontwikkelen en te groeien als een specialist."
Dat laatste is natuurlijk geen ideale optie, maar een behoorlijk werker, ik heb het precies gebruikt. Als je het gebruikt, wees dan bereid om dergelijke onaangename tegenvragen te beantwoorden als: "wat bedoel je met professionele groei, wat wil je überhaupt?", "Wat betekent dat je net prospects hebt gehad, maar nu niet, waarom?" "Hoe begrijp je dat er geen vooruitzichten zijn? (impliciet: misschien bent u gewoon een slechte werknemer en waren de kansen niet alleen voor u?) "
Hier kun je veel dingen bedenken, zeggen dat je de impasse van ontwikkeling alleen in het proces hebt gerealiseerd, het was onmogelijk om dit meteen te begrijpen, uit te leggen hoe je begreep dat deze "impasse" bestaat (werknemers werken bijvoorbeeld 10 jaar op één positie, ze boeken vooruitgang, maar ze zijn niet grootgebracht, het bedrijf zelf ontwikkelt zich niet en groeit niet, etc.)
Ja, hier moet je oppassen dat je niet in de val loopt, maar in deze versie van het antwoord is er een groot pluspunt. Je kunt onopvallend blijk geven van je zucht naar ontwikkeling, groei, dat je niet geïnteresseerd bent in geld (het is natuurlijk grappig, maar we accepteren de regels en handelen in overeenstemming met de verwachtingen van HR, dergelijke aspiraties die hij ons wil zien), je wacht op vooruitzichten en geavanceerde training! Vanuit dit oogpunt is dit een goede zet.
Maar vergeet niet dat als je voor een dergelijk antwoord hebt gekozen, je eerst moet zorgen dat er vooruitzichten en groei zijn in de functie waarvoor je van plan bent om een baan te krijgen! Anders, (zelfs als deze prospecten in de kist worden gezien en je alleen geïnteresseerd bent in geld), zal HR begrijpen dat je niet in lijn bent met deze vacature, omdat je wacht op kansen die deze functie niet biedt, dus niet lang duren.
Nog een antwoord:
Er is ook een goed en onschuldig antwoord op vraag over de redenen voor ontslag, voor de realisatie waarvan, echter, aan bepaalde voorwaarden moet worden voldaan. De optie wordt "flatterende oppositie" genoemd. Stel dat je in een kleine / Russische firma hebt gewerkt, en nu ga je je vestigen in een grote / westerse onderneming.
Je kunt je presentatie op deze manier uitvoeren: ik heb lang in een Russisch bedrijf gewerkt, maar nu denk ik dat het tijd is om mezelf te verbeteren binnen een westerse onderneming, omdat het Westerse management meer ruimte geeft voor het ontwikkelen van mijn vaardigheden en groei, ik denk dat het beter voor mij zal zijn, daarvoor ben ik naar jou toe gekomen.
Dit is een uitstekende rechtvaardiging voor de wens om van baan te veranderen, ten eerste, je toont je motivatie en ten tweede de gesluierde vertegenwoordiger van het bedrijf, alsof je zegt dat je bedrijf beter is dan anderen omdat het vreemd is.
Velen zijn echte patriotten van hun organisaties, vooral voor werknemers van grote, bekende, internationale bedrijven: ze zijn gevuld met heilige pathos, het feit dat ze werken onder het teken van een bekend merk. Laat ze zelfs maar het papier verschuiven. Ik geloof dat dit kan worden gespeeld en een beetje vleierij doet geen pijn.
Hierop en klaar en ga verder met de volgende vragen.
Waarom wil je met ons werken?
Hier moeten we opnieuw onze toevlucht nemen tot vleierij, praten over wat een geweldig bedrijf, een leider in de markt, etc. We kunnen zeggen dat uw persoonlijke belangen samenvallen met de reikwijdte van het bedrijf. Als een bedrijf zich bijvoorbeeld bezighoudt met internetprojecten, kunt u zien dat u zeer geïnteresseerd bent in internettechnologieën en het zal voor u interessant zijn om hier te werken.
Wees niet bang om onwaarschijnlijk te lijken. Zeg fier en vol zelfvertrouwen over hoe je hier wilt werken. Ik heb dit onderwerp in het artikel nader behandeld. Is het mogelijk om op een interview te liegen?
Wat zijn uw tekortkomingen?
Welnu, alles is eenvoudig, je moet iets ambivalent noemen dat 100% geen nadeel is, bijvoorbeeld, pedanterie. Dus iedereen antwoordt, probeer niet origineel te zijn en opvallen tussen anderen met hun oprechtheid. Dit is net als een test van kennis van de spelregels (dit is waar, maar velen geven dit niet toe aan zichzelf), of je kent deze regel en handelt in overeenstemming daarmee, beantwoordt de vraag juist, of negeert deze regel. Dit laatste is niet wenselijk. Je hoeft niet geïrriteerd te zijn door de zinloosheid van deze norm, plichtsvraag, antwoord rustig wat er van je wordt verwacht.
Update 01/17/2014: Ik heb een betere manier gevonden om deze vraag te beantwoorden. Toch is het antwoord als 'pedanterie' een sjabloon geworden. Het is beter om tezelfdertijd een adequate visie te tonen van uw tekortkomingen en een verlangen naar persoonlijke groei. Een goed antwoord in dit geval zou bijvoorbeeld zijn: "mijn zwakke kant is dat ik SOMS de kritiek beledig vind. MAAR, ik probeer eraan te werken, ik begrijp dat ik een les moet leren van kritiek, van mijn fouten moet leren, de mening van andere mensen moet gebruiken voor zelfontplooiing en er niet boos over mag zijn. '
Wie zie je jezelf in de toekomst? (na 2-5 jaar)
Een verraderlijke vraag. Het is ontworpen om uw verwachtingen en de mate van naleving van dergelijke vacatures te identificeren. Hier moet je laten zien dat je in staat bent om te plannen voor de toekomst, dus zeg niet: "Ik kan het niet weten." Het is noodzakelijk om bepaalde ambities te laten zien, maar niet erg grote. Daarom zou het niet gezegd moeten worden dat je binnen 2 jaar het hoofd van een afdeling wordt (zelfs als je jezelf in de toekomst als een leider ziet), vooral wanneer het huidige hoofd een interview afneemt (ik heb het een keer per ongeluk gezegd en ondanks het feit dat ik alle tests heb voltooid) perfect en in het algemeen redelijk goed gemaakt, ik was niet teruggebeld). Stel dat je jezelf als een 'senior specialist' of gewoon in dezelfde positie ziet, terwijl je je professionele vaardigheden blijft verbeteren.
Het hangt af van de kansen die deze functie biedt. Als de basis van motivatie een constante groei is, zoals verkoopmanagers en er is een tamelijk complexe organisatiehiërarchie in de vorm van een verticaal van een groot aantal managers die elkaar continu vervangen, waarbij elke stap omhoog wordt gezet, dan kunt u bovenhalen en spreken over een managementpositie.
En als het werk dergelijke kansen niet biedt, is het beter om niet over de baas te praten. Kortom, probeer het van tevoren uit te zoeken.
Ambitie is onmiskenbaar van goede kwaliteit, maar het feit blijft dat veel banen geen grote ambities van u verwachten. Iedereen wil dat je naar behoren werkt en de bestaande autoriteiten hebben niet echt de concurrentie van werknemers nodig met de eerste beginselen van leiderschapskwaliteiten.
Waarom heb je je beroep gekozen?
De vraag wordt meestal gesteld bij jonge professionals.
Zeg dat het heel interessant voor je is en je altijd al accountant / jurist / manager wilde worden, enz. Als je een gespecialiseerde opleiding hebt, dan kun je op de vraag 'waarom de keuze viel op zo'n specialiteit' een verhaal vertellen dat wanneer je naar de universiteit ging en de rest van je leeftijdsgenoten hebben de kater na het bal nog niet weggenomen, je was al serieus bezorgd over je toekomst en hebt serieus de keuze van je beroep benaderd, toen werd je duidelijk dat erachter ontelbare mogelijkheden en kansen lagen en daarom beslist besloten zbrat op deze manier.
Grappen zijn grappen, maar ik denk dat je het basisprincipe begreep: je moet laten zien dat je in staat bent om een bewuste, onafhankelijke keuze te plannen en te accepteren. Je moet niet praten over factoren van derden die je niet hebt beïnvloed. Antwoord bijvoorbeeld nooit in de geest: "De ouders besloten voor mij", "Het gebeurde zo", "Alles ging en ik ging", enz.
Dit geldt ook voor al deze vragen tijdens het interview, waarbij wordt gevraagd welke HR probeert te begrijpen hoe onafhankelijk je bent en in staat is om weloverwogen beslissingen te nemen.
Wat weet u over ons bedrijf?
Vanzelfsprekend moet u wat informatie op de website van het bedrijf lezen en een idee hebben van wat het bedrijf aan het doen is. Ook een soort test van kennis van de regels van het spel.
Met wie kan ik contact opnemen voor feedback over je werk?
Hier is het beter om op zijn minst iets aan te geven, dan om helemaal niet aan te geven. Zelfs als je ruzie hebt gehad met de voormalige baas en met al je collega's, heb je het schandaal verlaten, de deuren dichtgeslagen en alle belangrijke werkbestanden van je schijf verwijderd, je moet iemand een telefoon geven. Misschien wordt het niet gebeld, maar als u geen contacten opgeeft, zal dit wantrouwen veroorzaken.
Als je denkt dat je zeker weet dat ze bellen, is er een uitweg. Geef de telefoon aan je voormalige collega met wie je een goede relatie hebt onderhouden, noem zijn positie als 'senior specialist', zeg dat hij je informele leider was (zelfs als het niet zo was en officieel was hij met je in dezelfde horizontale onderwerping) en liet hem schilderen schrijf op wat een goede werknemer je bent.
Mijn vrienden deden het - wees niet bang, het zal voorbijgaan. U kunt in principe de mobiele telefoon van een van uw vrienden aangeven, maar het is veiliger om een voormalige collega te hebben, aangezien hij een intern bedrijfsnummer heeft en daadwerkelijk op de lijst staat van werknemers van het bedrijf waar u werkte, voor het geval ze worden gecontroleerd.
Beschrijf één probleem, conflictsituatie op het werk en hoe je ermee omging.
Overweeg het antwoord op deze vraag van tevoren. Je moet laten zien hoe diplomatiek je uit moeilijke, conflictsituaties kunt komen, zodat iedereen bij hem blijft en niemand zal beledigd zijn. De situatie, weet je, kan zowel echt als fictief zijn.
Heeft u vragen?
Naar mijn mening kunnen ze het beter vragen. Wat er ook allemaal gebeurt, vraag gewoon naar wat er niet eerder werd genoemd, en dan zullen ze denken dat je niet hebt geluisterd. Vraag naar het bedrijf, hoe lang is deze functie al geopend. Laat in het algemeen zien dat je echt geïnteresseerd bent, en niet alleen maar komt en nu weggaat.
Het is beter om niet te vragen naar het sociale pakket, het is, om de een of andere reden als onbeleefd beschouwd, tussen personeelsfunctionarissen. Ik heb er in sommige bronnen over gelezen.
Onhandige, tactloze vragen
HR wil begrijpen hoe stressbestendig je bent en weet hoe je jezelf kunt beheersen in alle ongemakkelijke situaties. Toekomstig werk kan heel wat psychologische druk omvatten, communicatie met "onaangename" klanten, enzovoort. En misschien is de medewerker van het servicepersoneel gewoon een onbeduidende tiran en dus geamuseerd (ik kwam zo'n mevrouw tegen).
In beide gevallen is het principe hetzelfde: je hoeft geen emoties te tonen en tegelijkertijd je zelfvertrouwen niet verliezen! Even slecht is de situatie wanneer je bloost, in verlegenheid brengt, je ogen laat zakken of huilen, of, omgekeerd, in een openlijke tegenaanval gaat met schandaal, beledigingen en de deur dichtslaan.
Antwoord rustig en kalm "Ik ben niet van plan dit te bespreken, maak hier alstublieft een einde aan." Als je onverdraagzaam blijft worden, dan zorgen we ook voor een tactvolle opstelling.
Dat is alles. Zoals gewoonlijk, wens ik je veel geluk in het interview. Wacht op nieuwe artikelen uit de HR-cyclus en abonneer u per e-mail.
